De loopbaan van kledingdistributeur Jos Bles
bezig met laden...
- Geboortedatum en -plaats: 2 februari 1952, Haifa, Israël
- Woonplaats: Amstelveen
- Opleiding: HBS (Havo)
- Bijbanen: Flessen sorteren bij Albert Heijn. (‘Daar moest je zestien voor zijn, maar dat was ik niet. Toen ze erachter kwamen dat ik vijftien was, gooiden ze me eruit.’)
Heb je altijd al in de mode willen werken?
“Ik vond mode altijd al heel leuk en de wereld sprak me aan. Het type mensen waar je mee werkt, het reizen, de mensen die de kleding maken en achter de merken zitten. En de mogelijkheid je twee keer per jaar te revancheren vind ik goed. Als je het een seizoen niet bij het juiste eind hebt, kun je jezelf de volgende keer verbeteren. Nu ben ik distributeur voor vijftien tot twintig labels die ik niet zelf maak. Ik maak een selectie. Maar dat moet je wel durven. Trends kun je wel aanvoelen. En goed contact met je klanten is heel belangrijk. Vanaf dag een wist ik dat ik het kon. Omdat ik het zo leuk vind. Het is een passie. Want in het begin verdiende ik natuurlijk helemaal geen geld.”
Wanneer begon je wel geld te verdienen?
“Toen ik veertig was.”
Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
“Ik sta om half acht op, kijk naar het nieuws, lees de kranten. Neem een espresso, yoghurt en toast. Om tien uur ben ik op kantoor, tot een uur of acht. Ik onderhoud contacten met de fabrikanten. En ik werk natuurlijk veel in het buitenland; Los Angeles, Bologna, New York, Parijs. Vier maanden per jaar ben ik op pad. Naar beurzen en winkels. Dat is een groot deel van het succes. Een winkelier heeft die tijd niet, dus koopt graag bij ons in.”
Hoe organiseer je werk en privé?
“Dat loopt door elkaar. Het is onze hobby. Ik ben er twenty-for-seven mee bezig. Ook mijn beide dochters hebben een goede smaak. (Dochters Danie en Chantal zijn beiden stylist – red.). Mijn zoon trouwens ook.”
Van wie kreeg je belangrijk carrièreadvies?
“Ten eerste van mijn vader. Ten tweede van meneer White in Zimbabwe. Een kledingproducent met vijfduizend man in dienst. En ten derde van Jean-Paul Henke uit Berlijn. Hij heeft me het zaken doen geleerd. Dat je altijd eerlijk moet zijn. Dat gebruik ik nog steeds.”
Heb je advies voor jonge mensen die jouw baan zouden willen?
“Doe iets dat je leuk vindt. Dat zal nooit je eerste baan zijn, want dan weet je nog niet wat je leuk vindt. En een tip voor iedereen die een eigen bedrijf zou willen: ga een of twee jaar in een ander land wonen zodat je het land en de taal begrijpt. Dat maakt de contacten zoveel makkelijker. Ik heb in Duitsland gewoond vanwege het ijshockeyen. Zoek een land dat bij je past. Je talen spreken is het allerbelangrijkste. Een boekhouder vind je wel, maar iemand die het woord voor je doet, is moeilijk te vinden.”
CV
- 1968-1980: IJshochey op het hoogste niveau. Ook professioneel en in het buitenland (Duitsland).
- 1970: Sierpleisters spuiten als stucadoor. (‘Mijn eerste serieuze job.’)
- 1980-1990: Bles: “Mijn vader had een agenturenbedrijf waar ik in 1980 ben begonnen. Na een jaar ben ik daar gestopt. Toen ben ik begonnen met het laten maken van kleding in Zimbabwe. En zo is het allemaal begonnen. Die spullen werden verkocht bij Zeeman, C&A en V&D. Tegelijkertijd ben ik gestart als distributeur van verschillende jonge merken. Mijn vrouw werkte in de reclamewereld. Zij heeft haar baan opgezegd en is me komen helpen.”
- 1990: Begonnen met distributie van merken in hoger segment. (‘Ik had het gehad met dat goedkope spul.’)
- 1993: Gestopt met eigen productie.
- 2000: Verjonging van collecties met labels uit de Verenigde Staten, Italië en Frankrijk.
Dit artikel is gepubliceerd de ‘Werken in de mode’ special 2009, van het FashionUnited print vakblad.