Een buitengewone modecarrière: Rikki Byrd - Schrijfster. Leraar. Curator

Rikki Byrd is een schrijver, docent en curator uit Saint Louis, Missouri. Haar werk richt zich op zwarte esthetische praktijken waaronder mode, performance en hedendaagse kunst. Ze is ook de oprichter van Black Fashion Archive - een archief van zwarte modegeschiedenis en de ervaringen van zwarte mensen met kleding en textiel. Daarnaast is ze promovenda aan de Northwestern University waar ze de manieren bestudeert waarop zwarte mensen rouw en verdriet uitdrukken door middel van kleding en textiel.

Hoe ben je in de modewereld terechtgekomen?

Byrd komt uit een familie van vrouwen met gevoel voor mode. Haar overgrootmoeder was bijvoorbeeld een naaister in Little Rock, Arkansas. Haar oma wist hoe ze moest naaien, haken en borduren. En Byrds moeder is modeontwerpster. "Dat zijn mijn vroegste herinneringen van zwarte mensen die creatief zijn, zwarte mensen die dingen met hun handen doen, en zwarte mensen die zichzelf hebben aangeleerd wat ze doen," legde Byrd uit. Ze vertelt verder dat ze, hoewel ze geen aanleg kreeg voor het maken of ontwerpen, wel verliefd werd op schrijven.

"Vanaf dat moment was ik er erg in geïnteresseerd elke mogelijkheid na te jagen waarbij ik mijn stem kon gebruiken en mijn vaardigheden als schrijver kon inzetten," zei Byrd. Ze haalde haar diploma journalistiek aan de Universiteit van Missouri in de veronderstelling dat ze als redacteur aan de slag zou gaan. Dat was tot haar laatste jaar, toen ze het onderzoek begon te doen dat ze nu doet. "Ik begon te onderzoeken wanneer zwarte modellen op de voorpagina's van grote modebladen begonnen te verschijnen en dat heeft me tot nu toe op dit pad gebracht. Ik ben erg geïnteresseerd in de manier waarop zwarte mensen hun eigen archieven maken en zichzelf documenteren," zei ze.

Vervolgens behaalde ze een Master of Arts in Fashion Studies aan de Parsons School of Design en nu is ze bezig met haar PhD in Black Studies aan de North Western University. Byrd's huidige proefschrift "In Loving Memory: Black Performance and the Sartorial Politics of Mourning" onderzoekt de manieren waarop zwarte mensen rouw uitvoeren door middel van kleding en textiel. Bijvoorbeeld Rest In Peace t-shirts.

Wat is je baan in de modewereld op dit moment?

Byrd ziet zichzelf als schrijver, docent en curator. "Omdat ik op zoveel gebieden werk en ook in zoveel industrieën op zoveel plaatsen, ben ik niet gebonden aan één ding." Als schrijfster is haar werk verschenen in publicaties als Teen Vogue en Cultured, maar ook in tentoonstellingscatalogi, academische tijdschriften en boeken. Als docent heeft Byrd lesgegeven aan de School of the Art Institute in Chicago, waar ze nieuwe cursussen ontwikkelde over mode en ras. Als curator reikt haar werk verder dan de mode-industrie. Zo heeft ze als assistent curatorieel onderzoek net een project afgerond met de titel "The Culture: Hip Hop and Contemporary Art in the 21st Century", een reizende tentoonstelling georganiseerd door het Baltimore Museum of Art en het Saint Louis Art Museum.

Haar werk met Black Fashion Archive houdt veel onderzoek in. Via dit platform onderwijst ze haar publiek over de verhalen en gebruiken van degenen die in de mode-industrie werkten, maar ook over de stylingpraktijken van zwarte mensen die niet in de mode-industrie werkten. "Er zijn naaisters tot slaaf gemaakt die geen deel uitmaakten van de mode-industrie omdat de mode-industrie niet bestond," legt Byrd uit. "Maar ook omdat het werk dat ze deden niet genoeg werd geacht om over geschreven en gedocumenteerd te worden totdat er een archivaris langskwam die dat wel deed." Ze beschrijft Black Fashion Archive als een opslagplaats van de geschiedenis van zwarte mode, van de ervaringen van zwarte mensen met kleding en textiel, en van informatiebronnen. "Het is een visuele opslagplaats die informatie deelt over deze klompjes geschiedenis en een bibliografische opslagplaats waar mensen die geïnteresseerd zijn in deze onderwerpen weten waar ze terecht kunnen als ze deze informatie verder willen onderzoeken", aldus Byrd.

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?

"Mijn voornaamste werkdag wordt in beslag genomen door alles wat te maken heeft met mijn proefschrift dat ik aan het afronden ben bij Black Studies," zegt Byrd. "Ik studeer volgend jaar juni af. Er zijn dus veel deadlines die ik op dit moment moet halen en dat neemt een groot deel van mijn dag in beslag." Dat kan lezen, schrijven, schetsen en nadenken betekenen, vertelt ze. Byrd probeert elke ochtend minstens dertig minuten aan haar proefschrift te schrijven. Naast het werken aan haar proefschrift kan haar dag ook bestaan uit "werken aan onafhankelijke curatoriële projecten of het bedenken van curatoriële ideeën en interventies". Byrd voegt hieraan toe dat veel van het werk dat ze doet ondersteuning nodig heeft. "Soms bestaan mijn dagen letterlijk uit het zoeken naar en aanvragen van subsidies en beurzen," zegt Byrd. Er is geen gemakkelijke manier om haar dag te beschrijven, concludeert ze, “maar het zijn altijd hele volle dagen". “Desalniettemin hou ik van wat ik doe."

"Ik ben geïnvesteerd in zwarte mensen," legt Byrd uit. "Ik ben erg betrokken bij wat we doen en hoe we het doen, ik ben betrokken bij onze innovatie en creativiteit. Ik investeer in het voortzetten van de lijn van de vrouwen in mijn leven waar ik uit voortkom, zodat ik deel kan uitmaken van het creëren van een geschiedenis waarin mensen zoals mijn overgrootmoeder en moeder gedocumenteerd zijn."

Een woordje carrièreadvies

"Nee betekent niet nooit." Als je er echt in gelooft, moet je er volgens Byrd gewoon voor blijven gaan. "Je blijft het onderzoeken. Je gaat veel afwijzingen krijgen en op een gegeven moment ga je je afvragen 'is dit het juiste ding, het ding dat ik hoor te doen?' Maar, als je hart erin zit, dan komt het te zijner tijd wel goed."

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited UK. Vertaling en bewerking van het Engels naar het Nederlands: Marthe Stroom.