Fashion Alumni: Yona van Mansfeld

Elk jaar studeren ruim honderd modestudenten af aan de verschillende modeopleidingen in Nederland. Klaar om de modewereld te bestormen. De kersverse ontwerpers volgen allemaal een andere weg: de één begint een eigen label, de ander wordt ingelijfd bij een groot modebedrijf. Wat houdt de jonge generatie bezig, pak ‘m beet vijf jaar na hun afstuderen? Welke zaken gingen hen voor de wind, en waar hebben ze voor moeten knokken? Vijf modeontwerpers vertellen. In aflevering 3: Yona van Mansfeld (29), in 2009 cum laude afgestudeerd aan het Amsterdam Fashion Institute (Amfi) en in 2011 rondde zij haar masteropleiding af aan Artez hogeschool voor de kunsten Arnhem. Nu werkt ze als designer bij Tony Cohen.

Wat zijn de belangrijkste ontwikkelingen die je hebt doorgemaakt sinds je afstuderen?

“Tijdens mijn opleiding werkte ik af en toe in opdracht voor particulieren en maakte ik bijvoorbeeld jasjes op maat. In het laatste jaar van Amfi heb ik een stage gevolgd bij Haider Ackermann. Een geweldige kans, zijn collecties vond ik altijd al fantastisch. Ik werkte in een klein team, met maar één andere stagiair, en kreeg daardoor overal iets van mee: van het maken en doorpassen van proefmodellen tot de voorbereidingen van de show in Parijs, waar ik uiteindelijk ook bij mocht zijn. Mijn afstudeercollectie werd geselecteerd voor Modebelofte 2011 tijdens Dutch Design Week. Kort daarna volgde ik een werkstage bij Mart Visser. Zo kwam ik in aanraking met product development: het vertalen van een ontwerp naar een voor de fabrikant leesbare schets, inclusief maten en stoffen. Dat commerciële aspect was nieuw voor mij.”

Hoe ben je aan je huidige job gekomen?

“In de periode na mijn afstuderen had ik al regelmatig contact met Tony Cohen. Ik assisteerde bij het maken van de laatste showstukken voor zijn catwalkshow en hielp met de styling. Dat contact is gebleven, ook met zijn toenmalige assistent. Toen hij het bedrijf ging verlaten, zei hij: ‘Goh, misschien is dit een kans voor jou.’ Ik was juist om me heen aan het kijken, wilde graag werkervaring opdoen. Ik wist dat er met Tony Cohen een klik was. Uiteindelijk zijn er nog wel officiële gesprekken geweest voordat ik werd aangenomen, een klein jaar na mijn afstuderen.”

Hoe relevant is datgene wat je tijdens je studie hebt geleerd nu in de praktijk?

“Héél relevant. Het technische aspect vond ik altijd al een leuk onderdeel van het ontwerpproces. Tijdens de opleiding haalde ik er veel plezier uit om een mooie tekening te vertalen naar een kloppend driedimensionaal product, of om een mouw perfect in het armsgat te stikken. Tijdens het ontwikkelen van de nieuwe collectie bij Tony Cohen zijn we voortdurend bezig met het doorpassen en perfectioneren van samples. Ik vind het super leuk om me te buigen over de vraag waarom die jas nu zo slecht zit, en of die zak niet wat groter of juist kleiner moet worden geplaatst. Het doel is om het idee dat je in je hoofd hebt precies zo te laten slagen.”

Sluit de artistieke insteek van kunstopleidingen voldoende aan bij de commerciële wereld waar je na de studie in belandt?

“Het proces van een idee naar een kledingstuk is hetzelfde, al maak je in de praktijk de vertaalslag naar een toegepast product. Het eindresultaat is draagbaarder. Natuurlijk staat het vrij om te vertrekken vanuit een extreem idee, alleen moet het uiteindelijke kledingstuk passen bij verschillende lichaamstypen. Bij Amfi word je daar goed in onderwezen: ze sturen niet aan op puur creatieve collecties, het is bijvoorbeeld ook belangrijk dat kleding bewegingsvrijheid biedt.”

Waar heb jij voor moeten knokken?

“Als ik aan Amfi terugdenk, dan zie ik een stroomversnelling voor me waar ik me in heb gestort. Ook daarna ben ik er vol voor gegaan. Onlangs kwam ik een oud notitieboekje tegen waarin ik, vlak na mijn afstuderen, allerlei bedrijven had aangevinkt die ik kon benaderen. Alle kennissen die ik ooit had opgedaan via gastcolleges en lezingen, stuurde ik een berichtje. Om deze positie te krijgen heb ik ook echt geknokt. Deels was het natuurlijk toeval dat de vorige assistent wegging, maar aan de andere kant heb ik zelf van me laten horen. Eenmaal ‘aan boord’ heb ik hard gewerkt om alle producttechnische aspecten onder de knie te krijgen. Ik heb veel online research gedaan en ging regelmatig even sparren met product developers bij andere bedrijven. Tony Cohen bestaat uit een klein team, waardoor je vanzelfsprekend een hoop zelf moet uitzoeken. Totaal nieuw was de communicatie met Aziatische fabrikanten. De leerschool: als je iets niet duidelijk aangeeft, krijg je een foutief proefmodel retour. Het is een kwestie van trial-and-error. Inmiddels heb ik zo’n goede basis dat de communicatie soepel verloopt.”

Wat ging er in de afgelopen vijf jaar beter dan verwacht?

“Ik prijs mezelf gelukkig dat ik hier terecht ben gekomen, in een bedrijf dat commercieel is en tegelijkertijd elk half jaar een collectie showt tijdens Amsterdam Fashion Week. Met een klein team werken we toe naar een hoogtepunt. Tijdens mijn opleiding vond ik de shows ook al één van de leukste onderdelen. In Nederland zijn er weinig bedrijven die het commerciële aspect en het showelement combineren. Voor mij is dit ideaal.”

Heb je grote investeringen gedaan voor je carrière?

“Nou, eerlijk gezegd had ik het best leuk gevonden om naar het buitenland te gaan, iets wat ik ook geprobeerd heb. Misschien is het maar goed dat het anders is gelopen, want ik had het een grote opoffering gevonden om mijn vrienden te moeten missen! In deze functie heb ik de eerste paar jaar hard gewerkt om alles zo goed mogelijk te doen. In aanloop naar de shows werkte ik vaak tot laat door. Om ergens goed – en zeker – in te worden, is het noodzakelijk er veel tijd in steken. Nu ik alles onder controle heb, is dat overwerken niet meer zo nodig.”

Wat houdt je functie precies in?

“Ik houd mij bezig met design development en ontwerp samen met Tony Cohen de collecties. Om inspiratie op te doen bezoeken we stoffenbeurzen, waaronder Première Vision in Parijs. We vragen stofstalen op en stellen een kleurbeeld samen. Daarnaast bezoeken we fabrikanten in Azië om te bekijken waar de ontwerpen het beste kunnen worden geproduceerd. De ene fabrikant is gespecialiseerd in jassen, de ander in broeken, weer andere in leer of knitwear. Als de eerste prototypes arriveren, volgen er fittings. Daarbij werk ik nauw samen met mijn collega van productie. Verder help ik mee met het organiseren van de fashionshow en fotoshoot.”

Wat geeft je het meest voldoening?

“Het allerleukste moment is wanneer het proefmodel binnenkomt en de uitvoering precies strookt met hoe ik het in mijn hoofd had: de kleur, de stof, de details. Alles valt dan samen, daar kan ik heel gelukkig van worden.”

Hoe ziet de gemiddelde werkweek eruit?

“Er wordt veel gecommuniceerd met fabrikanten. Het ontwerpproces, dus puur het tekenen van collectie, concentreert zich in bepaalde periodes van het jaar. Tussen het idee en het eindproduct zitten vele stappen en de verschillende seizoenen lopen door elkaar heen. Verder is het hoofdstuk ‘sourcing’ altijd belangrijk: we volgen nieuwe ontwikkelingen op de voet. Zo is er nu veel belangstelling voor ‘gebonden materialen’. Dus vragen we fabrikanten naar hun aanbod en komen zij op de proppen met allerlei stoffen binnen dit genre, zoals double-faced wool of een bepaald type leer. Bij ons ontstaat er vervolgens een thema waarbij zowel de binnen- als de buitenkant er mooi uitziet, waardoor een voeringstof overbodig is. Tony Cohen is echt een materialenman en mijn liefde voor stoffen is enorm gegroeid!”

Neem jij je werk mee naar huis? Of zet je die knop makkelijk om?

“Tegenwoordig kan ik die knop redelijk goed omzetten. Tijdens drukke periodes check ik in het weekend nog wel eens mijn email, omdat veel fabrikanten ook op zaterdag werken. Maar over het algemeen probeer ik ook echt vrij te zijn als ik naar huis ga. Vlak na mijn afstuderen was dat nog wel eens anders, je bent dan gewend om altijd en eeuwig met die collectie bezig te zijn. Gaandeweg leer je werk en privé beter te scheiden.”

Hoe ziet jouw moodboard voor de volgende collectie eruit?

“We werken niet met moodboards, wel met kleurkaarten en een stoffengamma. De collectie voor herfst/winter 2016 bevat verschillende bruintinten, gecombineerd met een diepe donkere auberginekleur. Het stoffenbeeld voor dit seizoen is heel rijk. Zware kwaliteiten staan centraal, zo werken we met prachtige gebreide en geweven stoffen, kasjmierwol en lammyjassen. Het resultaat is een winterse collectie met echte statementstukken.”

Waar werk je momenteel aan?

“We zijn nu bezig met de pre-fall-collectie voor 2017. De eerste stoffen van de leveranciers druppelen binnen en ik heb geïnformeerd naar de nieuwe ontwikkelingen. Ook vragen we varianten op van stoffen waar we in het verleden mee hebben gewerkt. Het ontwerpproces bevindt zich momenteel in de beginfase.”

En nu op naar de volgende vijf jaar! Wat brengt de toekomst en wat is je grootste droom?

“Graag zou ik me in de toekomst meer bezig willen houden met het conceptuele aspect van het ontwerpproces en minder met productontwikkeling. Waarschijnlijk betekent dit dat je dan onderdeel zal uitmaken van een groter designteam. Nu vormen Tony en ik feitelijk met zijn tweeën het designteam, mijn functie is daardoor vrij breed. Ik werk hier nu vier jaar en heb het nog steeds hartstikke naar mijn zin. De ideale vervolgstap zou een meer afgebakende designfunctie zijn. En het buitenland lonkt nog steeds! Zweden lijkt me een geweldig land om te wonen en werken. Of een modestad zoals New York of Parijs. Hoe dan ook wil ik graag in het hoogsegment blijven werken, voor mooie merken die me aanspreken.”

Show FW16 Tony Cohen: fotografie Jeroen Snijders