Garcia Bello: “Op straat zijn helpt me mijn consument beter te leren kennen"

Buenos Aires/Arnhem - Na het winnen van de eerste prijs in de wedstrijd voor duurzame mode Redress Design Award 2020, werd Juliana García Bello het middelpunt van de aandacht in de Argentijnse modesector. Ze komt uit Río Grande, Vuurland en koos de stad Arnhem in Nederland om zich te vestigen en haar merk verder te ontwikkelen met behulp van technieken zonder verspilling. FashionUnited kreeg de gelegenheid om met haar te praten over haar werk in Europa, haar bedrijf, haar successen en haar projecten.

Waarom ben je naar Arnhem verhuisd?

Ik wilde andere dingen meemaken en heb een vrij sterke migrantenziel. Ik wilde een andere cultuur leren kennen en met mijn partner hebben we verschillende mogelijkheden overwogen totdat we besloten naar Europa af te reizen, omdat het ons leek dat we nu, op 31-jarige leeftijd, klaar waren voor een dergelijke verandering.

We kozen voor Arnhem omdat zich hier een van de vestigingen van de ArtEZ Hogeschool bevindt, die gespecialiseerd is in mode en kunst. Ik heb zin om een master te gaan doen en hou ook van steden met een universitaire sfeer, want daar voel je nieuwe energie.

Vorig jaar waren we bij Fashion Clash en werd ik zeer goed ontvangen, ik begon vrienden te maken en misschien dat ik daarom ook heb besloten om hier een tijdje te blijven.

De inwoners van Arnhem hebben veel te maken met het feit dat jij de Redress Design Award 2020 hebt gewonnen. Hoe ging dat in zijn werk?

Toen ik aankwam in Arnhem kende ik, op een paar collega’s na, niemand. Tijdens de eerste dagen van de pandemie zag ik dat buurtbewoners briefjes in supermarkten achterlieten met verschillende waarschuwingen en ook berichten onder de deur door schoven. Dus besloot ik dat dit een goede manier zou kunnen zijn om in contact te komen met mensen via een flyer. Aangezien ik geen Nederlands spreek, leek dat me een interessante manier om elkaar te ontmoeten. Ik schreef een stukje tekst waarin ik vroeg om gebruikte kleding voor mijn project en plakte die op mijn voordeur. Daarna schoof ik heel veel foldertjes onder deuren door, hing een groot affiche op in de supermarkt en stuurde die ook rond in een paar buurt-apps. Zo begonnen de giften van alle buurtbewoners binnen te komen. Het is bijzonder omdat de kledingstukken die naar me toe komen niet leeg zijn, ze hebben een inhoud, een verhaal en een gezicht, omdat ik de mensen die ze aan mij geven, leer kennen.

Met de Redress Design Award heb je een samenwerking met het merk The R collective gewonnen om een capsule te maken. Hoe gaat het met dit project?

Het wordt een capsule met tien artikelen, die we tijdens een drie maanden durende samenwerking gaan ontwikkelen. Ik moet naar Hongkong en Londen om de fabriek te leren kennen, maar door de pandemie is alles nog erg onzeker.

Hoe breng jij jouw merk op de markt?

Ik verkoop mijn merk in winkels in verschillende delen van de wereld: in de Verenigde Staten, Duitsland en Japan, en daarnaast ook via mijn online winkel. Op dit moment ben ik aan het nadenken over een nieuwe manier van marketing. De pandemie heeft alle ontwerpers doen nadenken en daarom ga ik in de resterende maanden van het jaar naar verschillende beurzen voor ambachtslieden en ontwerpers in Nederland. Ik vind dat een goede manier om beter contact te maken met de plek waar ik woon. Omdat ik over het algemeen met groothandels werk, is het voor mij vrij moeilijk in te schatten wie de mensen zijn die mijn kleding kopen en welk traject mijn producten doorlopen, dus ik ben van mening dat ik, door meer op straat te zijn, mijn consument beter kan leren kennen.

Je werkt ook als docent. Wat vind je van de nieuwe lichting modestudenten?

Toen ik design studeerde, keken we naar ontwerpers zoals Vicky Otero of de Köstume in Argentinië en bewonderden we die. We hadden weinig informatie over wat er wereldwijd gebeurde op het gebied van onafhankelijk design. Door de komst van de sociale media werd de blik breder en alles zichtbaar. Soms denk ik dat de focus verloren gaat, je ziet veel en je ziet weinig en er is behoorlijk wat verwarring, maar ik denk dat alles op een gegeven moment op zijn plek zal gaan vallen. Er is een lokale en globale manier om de dingen te zien en bovendien zijn er vandaag de dag nieuwe tools; design begint verbinding te maken met andere sectoren.

Hoe zal de mode zijn weg vervolgen na de pandemie?

De pandemie geeft ons ontwerpers de kans, waar dan ook ter wereld, via een computer op afstand verbinding met elkaar kunnen maken en kunnen samenwerken. Wat we in de toekomst meer gaan zien, heeft te maken met collectief werken.

Dit artikel is eerder verschenen op FashionUnited.com.AR, vervolgens vertaald en bewerkt naar het Nederlands.

Beelden: Juliana García Bello