De mode-loopbaan van Victoria Beckham: van popster tot aanzien in Parijs

Toen Victoria Beckham in 2008 haar modemerk lanceerde, was de ontvangst op zijn best 'beleefd' en op zijn slechtst 'sceptisch'. De voormalige Spice Girl, die ontwerpster werd, werd destijds meer gezien als een muze voor de roddelpers dan als een creatief visionair. Ze was een vrouw die werd gedefinieerd door haar onberispelijke haar, torenhoge hakken en berucht omdat ze zou weigeren te lachen. Weinigen in de modebranche hadden kunnen voorspellen dat ze bijna 20 jaar later op de officiële kalender van Paris Fashion Week zou staan, met collecties die worden geschaard naast merken als The Row en Loewe.

Een nieuwe Netflix-documentaire, die vorige week is uitgebracht, volgt die onwaarschijnlijke ontwikkeling. Het onthult niet alleen Beckhams vastberadenheid om een serieus modemerk op te bouwen, maar ook de momenten van kwetsbaarheid en heruitvinding die haar pad hebben gevormd, van creatieve ontwikkeling tot financiële risico's.

Vroege hulp en harde realiteit

Toen Beckham haar label wilde lanceren, wendde ze zich tot Roland Mouret, destijds een van de meest gevraagde ontwerpers in Londen, bewonderd om zijn architecturale drapering en begrip van de vrouwelijke vorm. Mouret adviseerde discreet over patroon snijden, de inkoop van stoffen en de vroege productie. Hulp waar jarenlang over werd gefluisterd, maar die pas in de documentaire wordt bevestigd.

De film legt ook het moment vast waarop Beckham haar eigen esthetiek ontdekte. Uitgenodigd door Donatella Versace voor een show in Milaan, kreeg ze een jurk cadeau en begon deze onmiddellijk te vermaken: “de mouw inkorten, de zoom verlagen, de taille innemen.” Het was, zegt ze, het moment waarop ze besefte dat ze niet alleen kleding wilde dragen, maar deze ook wilde vormgeven.

Toch trapte het mode-establishment er in het begin niet in. Haar hyperglamoureuze imago, het glanzende haar, de minirokjes, de oversized zonnebrillen, stonden symbool voor de oppervlakkigheid van beroemdheden die de modebranche niet serieus nam. Zelfs Mouret, een vriend, bekritiseerde ooit haar publieke look en zei haar “maak een einde aan de WAG-look”, wat leidde tot een meer ingetogen en elegante transformatie.

Het keerpunt

Een cruciaal moment van zelfbewustzijn kwam in 2008, toen Beckham de hoofdrol speelde in een reclamecampagne van Marc Jacobs, gefotografeerd door Juergen Teller. In plaats van te poseren als de glamoureuze ster die ze was, verscheen ze ongemakkelijk opgevouwen in een gigantische Marc Jacobs-boodschappentas – zelfspot tot kunst verheven. “Toen realiseerde ik me,” zei ze later, “dat de grap over mij ging – en dat was prima. Ik kon om mezelf lachen.”

Dat moment van humor markeerde het begin van een nieuw soort zelfvertrouwen, een dat haar goed van pas zou komen in een sector waar geloofwaardigheid wordt verdiend, niet geschonken.

Financiële druk en overleving

Achter de schermen leed Beckhams bedrijf jarenlang grote verliezen. Zoals de documentaire onthult, hielp David Beckham meer dan eens persoonlijk met de financiering van het label, waardoor het overeind kon blijven toen externe investeringen uit bleven. Zonder zijn steun, geeft de ontwerpster toe, was het merk misschien failliet gegaan.

Recente financiële documenten bevestigen dat het bedrijf zich in een herstelfase bevindt. De omzet steeg in 2024 met 26 procent tot 112,7 miljoen pond (ca. 130 miljoen euro), maar het verlies voor belastingen nam toe tot 4,8 miljoen pond. De netto verplichtingen daalden tot 29,7 miljoen pond, vergeleken met 39,7 miljoen pond een jaar eerder, wat duidt op een geleidelijke stabilisatie. De Beckhams en particuliere investeerders injecteerden in 2024 nog eens 6,2 miljoen pond om de groei en het werkkapitaal te ondersteunen.

Hoewel de cijfers nog steeds in het rood staan, is de verschuiving van het merk naar winstgevendheid zichtbaar in de stijgende direct-to-consumer-verkoop en een strakker kostenbeheer.

Het Parijs-moment

Beckhams debuut op Paris Fashion Week in 2022 markeerde een symbolische promotie van een celebritymerk naar een volwaardig modehuis. De collectie, getoond in de historische Val-de-Grâce-locatie, presenteerde vloeiende tailoring, langgerekte silhouetten en ingetogen sensualiteit. Vogue noemde het ‘ambitieus, indrukwekkend en seksueel’, terwijl critici van The Times en Le Monde de toenemende zelfverzekerdheid van haar hand opmerkten.

Haar meer recente collecties, opnieuw getoond in Parijs in 2024 en 2025, hebben op die volwassenheid voortgebouwd: asymmetrische slipdresses, zacht gestructureerde pakken en een palet van ingetogen elegantie dat vergelijkingen trekt met het vroege Céline. De humor van haar voormalig ‘glamazon’-persona is vervangen door subtiliteit en gemak.

De kunst van heruitvinding

Het pad van het merk Beckham weerspiegelt de evolutie van de oprichtster zelf: een geleidelijk afwerpen van kunstmatigheid op zoek naar authenticiteit. Het bedrijf heeft niet-kernactiviteiten afgestoten, de kosten verlaagd en zich gericht op vakmanschap en kwaliteit. In interviews heeft Beckham de nederig makende ervaring beschreven van het leren omgaan met marges, logistiek en productietijdlijnen – “alles waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zo fascinerend zou vinden.” In een jaar gaf het bedrijf 85.000 pond uit aan kantoorplanten.

Toch blijven er uitdagingen. Het middensegment van de luxemarkt krimpt en investeerders blijven op hun hoede voor ondernemingen die door beroemdheden worden gesteund. Beckhams taak is nu om cultureel kapitaal om te zetten in commerciële duurzaamheid, geen gemakkelijke opgave in een drukke, post-pandemische mode-economie.

Van popicoon tot designgeloofwaardigheid

De vrouw die ooit werd bespot om haar handtassen en bodycon-jurken, wordt nu met een respect bekeken: ingetogen, maar echt. Als de Netflix-serie iets laat zien, is het dat het verhaal van Victoria Beckham niet een van privileges is, maar van doorzettingsvermogen.

Haar reis, van popster tot zelfbewuste muze, van de satirische campagne van Marc Jacobs tot een gerespecteerde catwalk in Parijs, is een studie in hoe imago, nederigheid en veerkracht kunnen evolueren tot iets wat op substantie lijkt. De mode-industrie heeft misschien eerst gelachen, maar inmiddels lijkt het erop dat Victoria Beckham het laatst lacht.