Haute couture en bijzonder vakmanschap (II): Plooiwerk van Atelier Lognon

Sinds 1945 specialiseert modehuis Atelier Lognon zich in het maken van geplooide stoffen, en de technieken die het gebruikt zijn steeds hetzelfde gebleven. Het atelier, dat sinds 2013 onder modehuis Chanel valt, werkt op een bijzondere manier waar veel merken naar op zoek zijn.

Wanneer een onbewerkte, gladde stof in handen komt van één van de vakmannen van Atelier Lognon, kan deze vele verschillende vormen aannemen. Het is een vaardigheid die Gérard Georges Lognon, achterkleinzoon van Emilie die het bedrijf in 1853 oprichtte, omschrijft als het ‘’uitrusten van stoffen met iets extra’s’’. De leiding over de studio werd vier generaties lang van ouder op kind doorgegeven, maar na Gérard Georges was er geen opvolger. Gelukkig was daar Chanel’s dochteronderneming Paraffection, een onderneming die zich wijdt aan het ontwikkelen van vaardigheden in de branche, die Atelier Lognon in 2013 overnam en op die manier garandeerde dat dit bijzondere vakmanschap in de 21e eeuw niet verloren zou gaan. De overname betekende tevens dat de werkzaamheden van het bedrijf zijn vertrokken uit het chique Parijs om zich bij ‘La Manufacture des Allumettes’ in Aubervilliers (93) te vestigen, naast laarzenmaker Massaro en kledingmaker Michel (beide overgenomen door Chanel).

Meer dan 3.000 verschillende soorten plooien

Van coated plooien en stolpplooien, ronde plooien, flexibele plooien die worden gebruikt om te draperen, accordeon plooien, Watteau plooien tot Fortuny plooien die zijn geïnspireerd op Griekse wollen tunieken: ongeacht het effect dat wordt nagestreefd, wordt gebruik gemaakt van een unieke Kraft-mal (ongeveer 3.000 op voorraad), waarvan de oudste versie ongeveer dateert uit 1900. De productieprocessen zijn echter sinds het begin van de twintigste eeuw niet veranderd. Het begint allemaal met het strijken en glad maken van de stof (zijde, crêpe, tule, mousseline, organza, fluweel maar ook materialen als leer of polyester). Hierna wordt de stof parallel aan en naast de kartonnen mal geplaatst, er vervolgens in opgerold en dan minimaal één en maximaal anderhalf uur - afhankelijk van de soort stof - in een oven geplaatst waarin de temperatuur varieert tussen de 85 °C en 100 °C. Als dit erop zit, wordt het geheel twee dagen lang met rust gelaten, zodat het kan afkoelen en de stof haar definitieve plooien kan aannemen voordat zij wordt gescheiden van de mal. Het lijkt wel magie…

Uniek erfgoed

Lognon is altijd een gewaardeerd partner van de modeindustrie geweest, dankzij banden met Gabrielle Chanel, Christian Dior, Nina Ricci en zelfs Hubert Givenchy sinds het prille begin, hoewel enkelen er vandaag de dag voor kiezen te werken met haute couture en ready-to-wear ontwerpstudio’s. Naast deze klassieke namen weten ook hedendaagse ontwerpers als Vanessa Bruno, Claudine Ivari, Christine Phung en zelfs de Parijse Opera Atelier Lognon te vinden. Wat het verzoek ook is - enkele honderden tassen van lamsleer, horlogedoosjes van glas of een couture jurk - de artiesten van het atelier draaien hun hand niet om voor een uitdaging. “Het is een bijzondere plaats waar innovatieve en exclusieve plooien tot stand komen die andere modehuizen niet kunnen evenaren,” legt ontwerpster Christine Phung uit. Zelf heeft Phung al meermaals stukken door het Atelier laten maken. “Het kost wel wat, maar het is een privilege om je collectie door absolute vakmensen te laten vervaardigen met de hand.”

Georges Lognon heeft zijn vaardigheden al werkende geleerd. Kennis wordt overgedragen door het toe te passen, en iedere generatie voegt weer iets toe in de vorm van eigen innovaties. “Het is een proces van vooruitgang in de loop der jaren,” aldus de vakman vlak voor hij met pensioen ging. “Plooien bestonden al lang voordat wij er waren, in de tijd van de Grieken en de Romeinen.” En het is een verhaal waarvan het einde nog lang niet in zicht is!

Vrijdag 19 januari publiceert FashionUnited Haute couture en bijzonder vakmanschap (III): het borduurwerk van Lesage

Vertaling en bewerking: May-Anne Oltmans