Hoe Julien Dossena een frisse wind liet waaien bij Paco Rabanne
bezig met laden...
Inmiddels zijn er vijf jaren verstreken sinds Julien Dossena zich aandiende als vervanger van de Indiase ontwerper Manish Arora die, sinds het vertrek van Paco Rabanne in 1999, de rol van artistiek directeur op zich had genomen. De activiteiten van het modehuis waren sinds het vertrek van zijn oprichter en naamgever hun glans verloren, en aan Dossena die in 2013 aantrad de schone taak het nalatenschap van de Spaanse designer nieuw leven in te blazen. Dossena kreeg groen licht om zijn eigen visie te volgen en volledig nieuwe dresscodes te bedenken en de pret-a-porter collectie te herzien.
Maar wie is deze 35-jarige Fransman, geboren in Ploemeur en de regio Morbihan? Hij studeerde kunstgeschiedenis in Parijs en mode aan het bekende instituut La Cambre in Brussel voordat hij in 2008 aan de slag ging bij Balenciaga, waar hij samenwerkte met Nicolas Ghesquière. Ook bekend is dat Dossena een groot bewonderaar is van Martin Margiela, en dat hij een voorliefde koestert voor sportieve mode. Bij Balenciaga ontwikkelde de ontwerper zijn talent voor het combineren van materialen: “Ik kan nylon mixen met leer en zo nieuwe aspecten toevoegen aan kledingstukken. Ik houd ervan om jasjes te tekenen met een vlijmscherpe snit en deze vervolgens te maken van lichte materialen, maar wel zo dat ze nog steeds chique zijn,” verklaarde hij in een interview met Vogue.
Na zijn tijd bij Balenciaga besloot Julien Dossena in 2012 zijn eigen label ‘’Atto’’ te lanceren, voordat hij werd gecontacteerd door Paco Rabanne om de creatieve leiding bij het label op zich te nemen. “Toen ik werd gebeld om voor Paco Rabanne te komen werken, sprak het idee me direct aan. Het was een logische vervolgstap voor mij, omdat ik in mijn werk al vaak refereerde naar deze radicale jaren ‘60, destijds de jaren van Rabanne, Cardin en Courrèges…” Tegelijk met deze nieuwe start staat de opening gepland van een flagshipstore in Parijs in januari 2016 aan de modieuze Rue du Cambon. “Ik voelde me heel vrij toen ik begon. Ik kreeg een blanco pagina voor me waarop ik mijn eigen project kon vastleggen, een team mocht samenstellen, kon bedenken op welke manier ik te werk wilde gaan en een heel nieuw beeld kon creëren.”
Dossena: de heruitvinder van ‘’high tech’’ metallic mesh
Afgelopen winter liet Dossena een herinterpretatie zien van de beroemde metallic mesh stof van Paco Rabanne, die hij presenteerde in zijn collectie Herfst/Winter 2017-18. Een stukje erotiek, zo vertelde hij aan Marie-Claire, uitgestraald door de soepelvallende, asymmetrische jurken met blote schouders, gedragen door meisjes zonder hakken (hoe hij ze het liefste ziet) die ‘’met grote stappen door het leven schrijden’’.
Glimmend ‘’disco’’ goud en zilver voerden de boventoon. “Het materiaal van de mesh stof is als een spiegel. Het verstopt, omdat het reflecteert. Door de glans kan het worden gezien als een harnas (...) een tweede huid wanneer het model compleet naakt is… Ik wilde haar niet in een standbeeld veranderen want een lichaam gehuld in metaal is dodelijk.”
Lente/zomer 2018: een campagne die nog sterker is
De campagnefoto’s voor het huidige seizoen zijn een samenwerking met de Nederlandse artiesten Maurice Scheltens en Liesbeth Abbenes, en de artistiek directeur Marc Ascoli. In tegenstelling tot wat andere merken vaak doen, is het product in deze beelden op een minder commerciële manier uitgebeeld, zodat het in de volledige context kan worden gezien. “Ik wilde een intiem en delicaat gevoel uitdrukken, een sfeer die zowel grunge en cool als vrouwelijk is.” De ‘’Paco Rabanne vrouw’’ is een dromer, een studente Kunst, muziek of acteren, of ze is een artieste… Ik dacht aan (Robert) Mapplethorpe en aan dit creatieve gevoel dat we op sommige momenten in het leven meemaken, maar dan uitgedrukt op een hele dystopische manier.”
Foto’s: Campagne lente/zomer ‘18 door Theo Sion, portret Julien Dossena door Francois Guillot / AFP, Collectie Herfst/Winter 2017-18 via Catwalkpictures.
Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited.es. Vertaling en bewerking vanuit het Engels: May-Anne Oltmans