Kan een digitale showroom de groothandel redden?

Londen - In januari introduceerde modevakbeurs CIFF in Kopenhagen de eerste digitale showroom. Het initiatief kreeg toen weinig aandacht, maar nu de coronacrisis de mondiale mode-industrie heeft lamgelegd, kan het concept van de digitale showroom het seizoen misschien redden.

In samenwerking met online showroom Ordre heeft CIFF zowel een digitale als fysieke aanwezigheid gecreëerd, waardoor deelnemende merken de mogelijkheid hebben om in contact te komen met kopers en winkeliers die niet kunnen reizen om de beurs bij te wonen. Ordre werd opgericht als een complementair kanaal om het beheer van hoogsegments groothandelsnetwerken wereldwijd te faciliteren, maar binnenkort zou het zo maar een van de belangrijkste kanalen kunnen worden dat de noodzaak van een bezoek aan de internationale modeweken en - beurzen helemaal vervangt. Voor merken die afhankelijk zijn van de groothandel zouden digitale showrooms een nieuwe standaard kunnen zijn.

Hoewel digitale showrooms het probleem van de zichtbaarheid oplossen, compenseren ze niet voor verstoorde toeleveringsketens, gesloten fabrieken en het web van bedrijven en personen die nodig zijn om kledingcollecties en prototypes te produceren. Het is ook geen oplossing voor de moeilijke taak om lookbooks te schieten en onderwijl strikte 1,5 meter afstandsregels te handhaven. Zonder fysieke kledingstukken en de foto’s ervan is het vrijwel onmogelijk een collectie te verkopen. Of niet?

Geheel digitale collecties

’The Fabricant’, een Amsterdams digitaal modehuis, produceert alleen digitale kleding en creëert augmented reality oplossingen en producten als marketingtool voor modemerken. Vooralsnog een kostbaar traject, waarbij weken aan een kledingstuk wordt gewerkt, maar in de toekomst zou dit zomaar een onmisbaar verkoopinstrument kunnen worden, wanneer fabrieken geen monstercollecties kunnen produceren en het wereldwijde reisembargo kopers en winkeliers thuis houdt. Virtuele samples worden dan de nieuwe standaard. Ze zijn sneller, goedkoper en gemakkelijker te implementeren, zeker wanneer het productieproces forse vertragingen oploopt doordat toeleveranciers en fabrieken dicht zijn en daarna enorme backlogs van orders moeten wegwerken. Daarnaast moeten merken op zoek naar nieuwe mogelijkheden om collecties te verkopen nu het bezoek aan hun showrooms door alle reisbeperkingen drastisch daalt.

De vraag is natuurlijk of retailers en inkopers het concept van de digitale showroom als primair middel om collecties te bekijken en voororderen, ook zullen omarmen. De mogelijkheid om kledingstukken aan te raken, om fysiek de snit van het doek op het lichaam te zien en hoe stof reageert op beweging, hoe verschillende kledingstukken samensmelten in een look en - misschien wel het belangrijkst - de kwaliteit van de stof, het zijn onmisbare aspecten en precies datgene waar de meeste digitale samples tekort schieten.

In een ideale wereld vullen de fysieke en digitale sferen elkaar aan, waardoor de verkoop toeneemt en het contact persoonlijk blijft. Een digitale modegroothandel kan een frisse wind zijn in het in- en verkoopproces, zeker voor de ervaren inkoper die normaal gesproken diverse internationale modeweken moet afreizen om alle collecties te zien.

Zoals in de meeste sectoren zal ook de mode het komende inkoopseizoen, dat nog sterk onder druk zal staan door de huidige crisis, aan nieuwe processen en oplossingen moeten wennen. Maar misschien zijn digitale showrooms ook gewoon een middel om te overleven.

Dit artikel is eerder gepubliceerd op FashionUnited.uk. Vertaald en bewerkt door Esmerij van Loon

Beeld via The Fabricant