Maison the Faux houdt spiegel voor aan publiek Amsterdam Fashion Week
bezig met laden...
Een claxonnerende auto, dranghekken, het flitsen van fotocamera’s, rondrennende modellen en veel geschreeuw. Het zou zomaar de start kunnen zijn van een catwalkshow tijdens een fashionweek, maar het is de performance van Maison the Faux. Op de laatste dag van de Mercedes-Benz Fashion Week Amsterdam brengt het modelabel van Tessa de Boer en Joris Suk een visie op het gedrag van de bezoeker van de fashionweek.
Bij binnenkomst in de Gashouder zijn de tribunes leeg. Op de catwalk is een doolhof van dranghekken geplaatst. Overal lopen ‘modellen’ rond, voorzien van een zilverkleurig masker en een hoofddoek. Eigenlijk zijn het meer acteurs dan modellen; ze spelen de rol van seaters (mensen die bezoekers van modeweken hun plaats wijzen, red.), modellen, fotografen, bloggers, it-girls en it-boys tijdens de modeweek. De geconstrueerde mantels, zilveren denim uniformen, logo knits, zijden overgooiers en geborduurde handschoenen verbeelden de koopdrang van menig modefanaat.
Op een van de tribunes neemt een vrouwelijk model in een zilverkleurige jurk voortdurend selfies in bevallige posities. Aan de andere kant rent een mannelijk model met een grote fotocamera schreeuwend heen en weer. “Anna! Anna! Over here! Over here!,” schreeuwt hij. Door de drukke menigte van echte bezoekers die door de dranghekken lopen komen twee modellen gehaast aangerend, gehuld in zilverkleurige jurken, bontjasjes, hoge hakken, zonnebrillen, gekleurde pruiken en zilverkleurige maskers. “Make way! Make way! Move it!”, wordt er geroepen. Het zijn die typische ‘bekende’ bezoekers, die normaliter vijf minuten te laat aan komen lopen voor de show, en voorrang krijgen bij de seating. Naast het fotografenblok zitten twee modellen in een auto die ongeduldig op de claxon drukken. Ook zij lijken haast te hebben om nog een catwalkshow te halen.
In het doolhof van dranghekken staan ook modellen, die het echte publiek coördineren en keuren. De een moet sneller doorlopen, de andere bezoeker mag rustig aan doen, gebaren ze. Er wordt niet gesproken. Ook worden er rode stickertjes uitgedeeld, waarom wordt niet duidelijk. Ondertussen lopen en rennen rond de dranghekken verschillende modellen in rijtjes voorbij; ze hebben altijd haast en lijken voortdurend onderweg te zijn. Hier en daar zijn doorgangen gemaakt in het dranghekkenparcours, waardoor ze een short cut nemen. Ondertussen fotografeert en filmt het echte publiek er op los, zodat iedereen elkaar op beeld aan het vastleggen is.
Maison the Faux komt met installatie experience tijdens Amsterdam Fashion Week
Het doolhof van dranghekken leidt over de gehele catwalk naar een klein zilverkleurig huisje staat, oftewel ‘het Spiegelpaleis’. Het huisje heeft een in- en een uitgang, en er hangt een wit doek voor de deuropeningen. De ‘Maison the Faux-personages’ selecteren het publiek bij de ingang, waarbij de ene bezoeker al wel naar binnen mag en de andere nog niet. Eenmaal binnen schuift het publiek langs een installatie, waarbij modellen zich rond ‘een vijver’ hebben gepositioneerd. Een model zingt achter een microfoon, een ander schenkt water in de vijver. Een paspop ligt met het hoofd in het water; het is de verbeelding van Narcissus (uit de Griekse mythologie, red.) die in een bron de weerspiegeling van zijn eigen schoonheid zag en verdronk. De muren zijn voorzien van grote stroken aluminiumfolie, waardoor het spiegeleffect groots is. Veel tijd om te kijken is er niet, want ook hierbij gebaren Maison the Faux-modellen dat het publiek moet doorlopen.
Bij het verlaten van de Gashouder zijn de meningen verdeeld; de ene bezoeker vindt het geweldig, de ander begrijpt er weinig van. “Wat heb ik nou eigenlijk net gezien?,” vraagt een jonge vrouw zich hardop af. Een belevenis was het zeker, al duurde het een kwartier tot een half uur voor bezoekers binnen werden gelaten in de Gashouder.
Maison the Faux stelt ego tijdens Fashion Week ter discussie
“We willen het principe van het presenteren op de catwalk op z’n kop gooien en herinterpreteren,” zeggen Tessa de Boer en Joris Suk, de ontwerpers achter Maison the Faux, over hun collectie ‘Annaanna-Annaanna’. “Net als bij al onze collecties bevragen wij onszelf over onze eigen discipline.” Vorig jaar hield het ontwerpduo een catwalkshow, waarbij de gebeurtenissen backstage juist op de catwalk plaatsvonden. De Boer: “Bij deze installatie en performance gaat over het ego; zowel in de groep als ten opzichte van een show. Waar wil je bij horen? En waarom wil je bij een groep modellen horen. We willen mensen letterlijk een spiegel voorhouden in hun gedrag.”
Opvallend is dat de aandacht voor de mode in de performance ondergeschikt blijft; niemand let echt op wat de modellen eigenlijk aan hebben. Suk licht toe: “In het begin ging het bij ons om de collecties en ons statement, en beide aandelen waren even groot. Nu is de collectie eigenlijk een middel geworden om het grotere doel kracht bij te zetten; de collectie is een tool van de installatie.” De Boer vult aan: “Maison the Faux is een allesomvattend concept, waar kleding een onderdeel van is. Dit is een uiting van ons concept en de merkbeleving. Kleren zijn een onderdeel om ons verhaal te vertellen.” Met de ‘installatie experience’ hoop het duo het publiek te raken om een dieper niveau. “We hopen dat we de bezoekers ‘doordrenkt hebben met onze Maison the Faux-saus. Dat klinkt een beetje vies, maar dat is wel wat ik bedoel. Ik hoop dat de installatie ervoor zorgt dat het binnenkomt bij de bezoekers, dat het ook echt iets raakt. En dat het verder gaat dan ‘oh wat een leuk shirt, dat wil ik ook hebben’.”
Laatste dag Amsterdam Fashion Week in teken van Future Generation
Anders dan voorgaande jaren staan er geen catwalkshows op het programma op de laatste dag van de Amsterdamse modeweek. Dit jaar heeft de nieuwe creatief directeur Iris Ruisch gekozen voor performances en installaties, die in het teken staan van de ‘Future Generation’. Naast de installatie van Maison the Faux is het Transformatorhuis omgebouwd tot ‘Hotel Happy Monday’, waar acht verschillende modeontwerpers –de toekomstige generatie- hun visies presenteren. Zo zijn onder meer MOAM en Zyanya Keizer van de partij. Met twee jaar ervaring als Maison the Faux voelen Suk en De Boer zich zeker nog onderdeel van de toekomstige generatie. “We zijn nog aan het watertrappelen voor diploma A; we zijn zeker nog geen Pieter van den Hoogenband!,” lacht De Boer. Suk vult aan: “We hopen eigenlijk altijd Future Generation te kunnen blijven.”
Beeld: Peter Stigter