Menswear SS27 volgens Edwin van den Hoek: 'Veel met de man aan de hand'

Wie het mannenmodebeeld voor de zomer van 2027 wil begrijpen, moet volgens forecaster Edwin van den Hoek beginnen bij het lichaam - niet dat op de catwalk maar het échte mannenlijf, waarop net als dat van de vrouw steeds meer commentaar komt: het wordt bestudeerd, geïdealiseerd en gepolijst. Door die male gaze verandert ook het modebeeld.

Van den Hoek, die met zijn eigen trendbureau inmiddels meer dan een kwart eeuw vooruit kijkt, omschrijft het als een tijd waarin de man fysiek en figuurlijk bloot gaat: "Er wordt gesleuteld aan het mannenlichaam," zegt hij. "Niet alleen in de fitness- en supplementenindustrie, inmiddels een miljardenbusiness, maar ook in de culturele strijd om mannelijkheid, vrouwelijkheid en alles ertussenin." Hij ziet het streven naar een bepaald schoonheidsideaal - en tegelijk de weerstand tegen discriminatie op leeftijd of uiterlijk. "Het is een paradoxale beweging berustend op hyperbewustzijn over het zelf, én de zoektocht naar authenticiteit."

Zoals gebruikelijk in zijn presentaties deelde Van den Hoek de nieuwe herenmode op in vier thema's. Als een onzichtbare vijfde spelen de moeilijkheden in de wereld ook mee - iets waarlangs de mode zich alleen maar dienstbaar kan maken, stelt Van den Hoek. "Mode moet de tijd - net als elke cultuurvorm - steeds opnieuw bijsturen."

Authenticiteit: de herwaardering van het alledaagse

In de zomer van 2027 is er een opmerkelijke verschuiving richting huiselijkheid, het traditionele, zorgzaamheid en het familiale. Het ideaal van het jonge gezin is terug van weggeweest, maar dan met de (thuis)vader op de voorgrond. Dat merkt de forecaster aan termen als 'bakgeluk' die opduiken in lifestyle-content en het leven in huis als herkenbare esthetiek.

Hij ziet jonge bekende mannen op sociale media achter het aanrecht verdwijnen - figuren als Sepp van Dijk, Super Dushi en Douwe Bob. "Het huiselijke domein wordt opnieuw gedefinieerd met een zachtere mannelijkheid." Dat landleven wordt in mode letterlijk opgepakt: modellen liepen de catwalk op met een bos prei en een prairiehondje. De mannelijke 'tradwife' krijgt ook vorm door grove breisels, de herrezen bandplooibroek, matchende spijkerstofpakken met het shirt in de broek 'getuckt', linnen hemden met theedoekruiten en een palet dat eerder naar de akker dan naar de betonnen kantoortuin verwijst.

Een sprong terug in de tijd? Van den Hoek liet zich door jonge studenten vertellen dat het voor hen anders voelt. "Jouw verleden is de onze niet", leerde hij. Het verleden wordt dus niet gerepliceerd, het wordt opnieuw verteld en dus ook anders ervaren.

Innovatie: de versmelting van digitaal en materie

Van het platteland naar de virtuele wereld is geen harde overgang meer; het zijn twee werkelijkheden die tegelijk bestaan. Zelfs frontrow-gasten in Parijs kijken niet met hun ogen maar door hun schermen naar de show.

Die digitale wereld drukt een stempel op het materiële in de mode. Van den Hoek ziet materiaalsamenstellingen geïnspireerd door hyperbolische fantasie: creatieve jacquards en breisels die aan glas doen denken. Kleurverlopen die niet uit de natuur lijken te komen, maar uit render-software. Olie-achtige coatings op synthetische stoffen. Leer met glans. Futuristische zonnebrillen geboetseerd rond het hoofd in geometrische lijnen. Transparante materialen worden over elkaar gedrapeerd als lagen lucht - zie bijvoorbeeld de bomberjacks bij System en Lacoste.

Te midden van al die spectaculaire tech-materialen pleit Van den Hoek ook voor nuchterheid. Functionele basisstukken worden belangrijker: een degelijk wandeljack, stevige tassen, kleding die een echte rol speelt in het dagelijks leven. In een wereld vol overvloed krijgt eenvoud en de functie die er dik bovenop ligt weer waarde.

Onconventioneel: historisch erfgoed dat opschuift

Tussen de nieuwe domesticatie en high-tech beweegt een derde tendens: historische mannelijkheid die op een creatieve manier - dus niet zoals we kennen van kostuumdrama's - naar het nu wordt gehaald. Van den Hoek wijst naar elementen uit 18e en 19e-eeuwse schilderijen: de stropdas wordt dunner en zachter geknoopt, broeken mogen licht poffen, kanten bloemen en broderie horen weer in de mannenkast, maar wél op strak gesneden shirts, zodat het geheel modern blijft.

Dat effect bereik je ook met moulage en patroondelen die bewust worden verschoven met een vervreemdend effect. Ontwerpers experimenteren daarnaast met re-assemblages, al jaren het specialisme van het Koreaanse Sacai: collages van oud en nieuw, van heritage en hedendaags.

Het resultaat is geen revival, maar een nieuw soort elegantie die absoluut commercieel kan zijn. Als voorbeeld noemt Van den Hoek de historische behangmotieven en etnische prints, subtiele verfijningen als je ze verstopt in de lining van een strakke tux.

Handgemaakt: imperfectie doet mode ademen

Het staat als een huis dat AI in designprocessen meer invloed krijgt. Heel goed, vindt Van den Hoek, onder de voorwaarde dat esthetiek niet afhankelijk wordt van zulke technieken. "Dat creatieve stuk kán AI helemaal niet." Daarom groeit in de mode de behoefte aan handwerk: borduren, kleermaken, patchen en het plezier van het zelf (laten) oplappen van een kapot kledingstuk, in plaats van het te vervangen met weer iets nieuws.

Natuur hoort ook in dat paradigma maar niet op een stoffige manier. Van den Hoek noemt stoffen en leersoorten die met natuurlijke bestanddelen wordt geverfd waardoor de kleurlaag niet dekkend maar als een camouflageprint gelaagd is. "Dat creëert een interessant, vervaagd, vintage effect." Het palet verschuift richting cognac- en kastanjebruinen - tinten die hij essentieel noemt voor alle productgroepen.

Mode tussen glam-zwembad en het boerenerf

SS2027 wordt daarmee geen uniforme zomer. Het trendbeeld beweegt tussen glanzende tech en wollen plattelandsbreisels, tussen iriserende bombers en pyjama's die als avondkleding gelezen kunnen worden, tussen het boerenleven - al dan niet nagedaan met TikTok-filmpjes in de stad - en de virtuele cloud waarvoor grote techbedrijven hun datacenters al in de ruimte beginnen op te hangen. Tussen Oasis leadzanger Liam Gallagher zijn sportjack dat Berghaus weer opfrist als 'collector's item' en een catwalkmodel met een bos prei.

Ronduit 'naakt' wordt de zomer dus niet - al voorspelt Van den Hoek ook een hoop zwembroeken en bloot. "Onderschat vooral niet wat er onder al die kleding met de man gebeurt."