Metamorfose in de mode: 7 veranderingen die alles verstoren

De tijd van het verkennen van nieuwe paradigma’s in de mode ligt voor ons. En alle pijlen richten zich weg van anachronistische machines en het elitisme van oud, maar richten zich naar een meer democratische, open omgeving. Hier zijn zeven belangrijke veranderingen die in de pijplijn liggen, of al gaande zijn:

Concrete voetafdruk

Huur van welke aard dan ook, showrooms of brick and mortar, is boven vele prijsklassen gestegen in modehoofdsteden als New York en Londen, maar gelukkig zijn er nu meerdere mogelijkheden om producten te tonen. Wie koopt er nu zonnebrillen online? Vroegen twijfelaars zich af toen de mogelijkheid kwam in 2010 te investeren in een e-commerce startup, Warby Parker, nu naar schatting 1,2 miljard dollar waard volgens The Wall Street Journal. De opkomst van de pop-up winkel maakt het mogelijk voor merken om een spontane en tijdelijke, gepersonaliseerde, interactieve retailomgeving te creëren - kies een cocktailbar om de sociale ervaring te verbeteren of een herenhuis om intimiteit te creëren. Richard Lim, hoofd bedrijfsinformatie bij de British Retail Consortium zei onlangs het volgende tegenover Retail Week: “We staan pas aan het begin van de pop-up revolutie.” Men stelt zich voor dat pop-up evenementen met een groep gelijkgestemde merken misschien niet al te ver weg zijn. Pop-up modeweken?

Trends

”Tegenwoordig is het idee van een groep mensen die in een kamer zit en beslist welke kleuren of materialen over twee, drie jaar zullen worden gebruikt, complete onzin,” zegt Marc Worth, mede-oprichter van trendwatch-website WGSN. De nieuwste virale sensatie kan alles overwinnen en daarna uitsterven voor traditionele trendwatch bedrijven als Perclers en Trend Union in Parijs, welke traditioneel gezien zes maanden in voren werken en prachtige gebonden boekdelen produceren om te verkopen aan bedrijven, en hebben het zelfs al op de radar. Ideeën komen nu ‘s nachts en in combinatie met de langdurige onzekerheid van de industrie en het tweezijdige model van het tonen van collecties, maakt langetermijnvoorspellingen overbodig. Boho, militair, jaren ‘80, jaren ‘90 verschijnen allemaal tegelijk op de catwalk en de stemmen van beroemdheden, bloggers, consumenten en designers strijden om gezag. Met de opkomst van ‘influencers’ zijn merken nu verbonden met levensstijlen in tegenstelling tot trends, wat resulteert in samenwerkingen als Alexa Chung voor Marks & Spencer, Madewell voor AG Jeans of Man Repeller voor NARS.

Modellen

“Ik geef niets om modellen. Ik geef iets om gezichten,” zegt Gucci’s Alessandro Michele. “Het is een manier om mensheid te laten zien. Het is grappig, ik denk dat het tijdperk van ‘model’ ten einde is.” In het huidige klimaat van inclusiviteit is de nieuwste vriend of iemand die op straat is gespot het meest waarschijnlijke nieuwe gezicht van de ontwerper, misschien met fysieke kenmerken die voorheen werden genegeerd door de mode. En met Instagram dat een stroom van modelfoto’s in de vorm van selfies en ‘plandids’, candids kop-tot-teen foto’s, biedt, is de noodzaak van traditionele casting directors voorbij, terwijl de mogelijkheid om unieke gezichten te waarborgen om het merk te vertegenwoordigen, wordt vergroot.

Haute exclusiviteit

Het Parijse couture fort werd meer dan ooit uitgedaagd voor herfst 2017 met Amerikaanse sportkledinglabel Proenza Schouler en mode-kunstmerk Rodarte, die hun lente ready-to-wear collectie toonden tijdens de haute couture week. “We hebben een maand lang geborduurd,” zei Proenza’s Jack McCullough. “Die jas met veren duurde een maand om te maken.” Ook opgenomen was het vierdaagse evenement waarin Resort collecties van Miu Miu en Hermès werden getoond. In dit tijdperk van ontwrichting kan het carrousel van modeweken vertragen als gevolg van verdere fusies.

Stylisten

Toen Rag & Bone samenwerkte met Glen Luchford om een serie portretten van bekende gezichten als Mikhail Baryshnikov, Amber Valleta en Radiohead’s Thom Yorke te maken, werden de beroemdheden uitgenodigd zichzelf te stijlen in de collectie. Het was voor hen een mogelijkheid te binden met het merk op een meer authentieke manier dan de praktijk van het betalen voor het dragen van de kleding als een eenvoudige zakelijke transactie. Dit proces elimineert dus de behoefte aan die goed betaalde stylisten, en ook haar- en make-up specialisten, die op het laatste moment een huis binnentreden om de creatieve visie van de ontwerper over te nemen en een nieuwe spin aan de collectie te geven.

Catwalk shows

Twee jaar geleden gaf Givenchy, met behulp van The City of New York, 1.200 kaartjes weg aan het gewone publiek voor de New York show, waardoor een voorheen afgezonderde wereld open ging voor de gemiddelde persoon, de zaden voor verandering waren er. Vanuit dat perspectief zegt Rag & Bone’s creatief directeur Marcus Wainwright: “We hebben sinds het begin zo’n 25 shows achter elkaar gedaan, en ik denk dat de tijden veranderen. Ik werd depressief wakker na de verkiezingen, zoals velen, en voelde me alsof er geen regels meer waren.” Het succes van zijn February Polaroid project zette hem duidelijk aan het denken: “Een deel van mij vraagt zich af waarom je het in september moet doen. Het creëren van iets krachtigs dat het merk vertegenwoordigt en betrokken zijn met de modepers is belangrijk, maar is fashion week het beste moment om dat te doen?” Vetements ontwerper Demna Gvasalia, kondigde in juni aan, “We zullen niet meer showen middels het klassieke systeem. Ik verveelde me. Ik denk dat er een nieuw hoofdstuk moet komen. Modeshow zijn niet de beste manier.”

Stad-specifieke modeshows

Londen wordt al jaren gezien als de creatieve broedplaats van jonge ontwerpers, Milaan als de locatie voor traditioneel vakmanschap, Parijs als de stad van licht en cultuur en New York als de hoofdstad van commercie-gerichte kleding. Maar McQueen, Westwood en Burberry wisselden van locatie in Milaan en Parijs; Moschino en daarna Armani showden in Londen; Givenchy in New York; daarna verruilden Rodarte en Hood By Air New York voor Parijs, gevolgd door Proenza Schouler… Wie kan dit bijhouden en willen we dat wel? Waarom niet een tweejaarlijks wereldkampioenschap waar internationale merken elke keer in een andere stad samenkomen?

Geen veeg naar reactie

Het kan niet meer analoog zijn dat een Polaroid camera die een enkel beeld schiet zonder de optie van verwijderen of filteren. Maar het Rag & Bone experiment benadrukt een belangrijk aspect dat we uit het oog zijn verloren om mee te kunnen met het sped-up systeem, Instagram’s onmiddellijke bevrediging, en die blijkbaar onverzadigbare Veruca Salt-achtige consument. Kleren zijn analoog. Het zijn IRL sensorische objecten waarin we onze lichamen wikkelen. Ze zijn als knuffels, een teken van aanraking. Geen apparaat of online interactie kan dat repliceren. En de meer vooruitdenkenden in de industrie beginnen dat te zien.

Door gastredacteur Jackie Mallon, die les geeft aan de faculteit van diverse modeprogramma’s in New York en de schrijfster is van ‘Silk for the Feed Dogs’, een roman die zich afspeelt in de internationale mode-industrie. Vertaald en bewerkt door Tessa Guntlisbergen.

Beeld: catwalkpictures, Empty Bleeker Street storefronts author’s own; Rag & Bone Facebook; officialwinnieharlow.com; New York Fashion Week Facebook