Reality check in SS25: Het alledaagse ontmoet het vreemde in Milaan

Jarenlang was de Milan Fashion Week veruit de meest sexy van de 'Big Four'. Comfort was geen prioriteit en mode draaide vooral om verleiden. Maar die dagen lijken definitief voorbij - voorlopig althans. In plaats daarvan boden de Milanese catwalks dit seizoen een gevoel van magisch realisme.

De lente/zomer 2025 collecties balanceerden tussen verleden en toekomst, met sommige ontwerpers die door een roze bril naar vervlogen tijden keken, terwijl anderen Alice volgden in het konijnenhol naar een wereld vol wonderen. Toch kozen velen ervoor om simpelweg het alledaagse te vieren en de magie van het gewone te omarmen.

Het alledaagse verleden

Een van die ontwerpers die het alledaagse tot zijn leitmotiv maakt en in Milaan een verschuiving leidt naar draagbare kleding en weg van showpieces, is Sabato De Sarno. De ontwerper mag dan pas een jaar geleden het roer bij Gucci hebben overgenomen, SS25 markeert alweer de zesde collectie van de man die de grillige, maximalistische visie van Alessandro Michele voor het huis moest opvolgen. Voor sommigen was die visie een ontnuchterende. Een duidelijke breuk met Michele's eclectische output, richting het minimalisme en de ingetogen glamour van Tom Ford's eigen tijdperk aan het creatieve roer van het merk in de jaren negentig. En hoewel er veel gezegd kan worden over De Sarno's visie voor Gucci en het succes dat het nog moet behalen - in juli werd gemeld dat de verkoop van Gucci in het tweede kwartaal van 2024 met 20 procent jaar-op-jaar was gedaald - is de ontwerper standvastig gebleven in zijn toewijding aan zichzelf en aan de erfenis van het huis waarvoor hij ontwerpt.

Voor SS25 betekende dat "casual grandeur", zoals De Sarno het noemde, oftewel draagbare stukken geïnspireerd op beelden van Jackie Kennedy Onassis - de naamgever van de beroemde handtas van het huis - op vakantie in Capri. De jaren zestig waren een belangrijke referentie voor de collectie, die opende met hoofddoeken en later getailleerde bordeauxrode en chartreuse shift dresses liet zien. De gevoeligheid van het decennium was ook aanwezig in uitlopende jassen, pailletten feestjurken en mini, mini-jurken. Lange jassen werden gedragen met jeans en tank tops, terwijl ook scherpe tailoring zijn opwachting maakte. Zijn interpretatie van Tom Ford's beroemde cut-out jersey jurken uit 1996 zorgde ondertussen voor een vleugje sexappeal, net als een reeks lingerie-geïnspireerde jurken en minuscule beha's die door de hele collectie te zien waren.

Gucci is niet het enige merk, en Sabato De Sarno zeker niet de enige ontwerper, die zijn visie de laatste tijd heeft gebaseerd op een schat aan zelfreferentieel materiaal. Bij Roberto Cavalli sloot Fausto Puglisi zijn eerste show sinds de dood van de gelijknamige oprichter in april af met een line-up van supermodellen die favoriet waren bij de overleden ontwerper. Mariacarla Boscono, Joan Smalls, Eva Herzigova, Natasha Poly, Karen Elson, Isabeli Fontana en Alek Wek liepen over de catwalk in jurken van tussen 2000 en 2004 die Cavalli voor hen had gemaakt. Het emotionele eerbetoon aan de man die Puglisi persoonlijk had uitgekozen als zijn opvolger was ontroerend, ook al overschaduwde het uiteindelijk veel van Puglisi's eigen ontwerpen voor het huis dit seizoen.

Bij Moschino zette Adrian Appiolaza zijn zoektocht naar wat Moschino nu precies Moschino maakt, voort. Hij dook opnieuw in de archieven van het huis en vervolgde zijn reis door de backcatalogus van het merk voor zijn SS25-collectie, getiteld 'Piece of Sheet'. Het alledaagse, in dit geval fris wit beddengoed, werd getransformeerd tot een reeks jurken en separates, waarbij één model zelfs een fles bleekmiddel bij zich droeg, voor het geval dat er gemorst zou worden.

Fendi, aan de andere kant, had alle reden om terug te kijken op zijn eigen verleden, aangezien het huis in 2025 zijn 100-jarig bestaan viert. Toch koos Kim Jones er voor SS25 voor om te kijken naar het decennium waarin het huis werd gesticht, in plaats van naar het eigenlijke stichtingsverhaal.

Daarmee omarmde de Britse ontwerper de liberale moderniteit van de jaren twintig. Het resultaat was een collectie zwierige, op flapper geïnspireerde jurken en literaire verwijzingen naar romans als Virginia Woolf's Mrs Dalloway en F. Scott Fitzgerald's The Great Gatsby, die beide in hetzelfde jaar verschenen als Fendi, toen nog een lederwarenspecialist, werd opgericht.

AI, kindertijd en de leeftijdskwestie

Hoewel Jones vaak literatuur in zijn kleding heeft verweven - eerdere collecties bevatten bijvoorbeeld verwijzingen naar de bohemian Bloomsbury set - blijven de echte krachtpatsers van het intellectualisme in Milaan Raf Simons en Miuccia Prada.

Het duo produceerde voor SS25 een collectie die een directe reactie was op de microtrends en de steeds veranderende getijden van de mode die door online algoritmen worden gecreëerd. In plaats van in te haken op of zelfs maar een enkele trend op gang te brengen, probeerde Prada's nieuwste, getiteld 'Infinite Present', de regels van de chronologie te ontrafelen en tegelijkertijd kleding te maken voor het tijdperk van het algoritme. Het resultaat was een collectie die bij vlagen onsamenhangend aanvoelde, maar dat was precies het punt van een collectie die meer een mengelmoes van modemomenten leek dan een gecureerde versie.

Het was alsof Prada en Simons het archief van het huis op shuffle hadden gezet en een stroom van algoritmisch gegenereerde looks hadden laten ontstaan, vrij van elke vaste stijl of tijdperk. Het duo speelde ook met tijd en stelde chronologie in vraag, want iconische stukken uit het Prada-archief, of het nu schoenen uit 1996, 2012 en 2011 waren of smalle riemen en jurken uit de lente/zomer van 2024, doken plots weer op op de catwalk.

Glitches in de matrix, of liever gezegd de onnauwkeurigheden van artificiële intelligentie (AI), waren ook in de collectie terug te vinden. Niet in de vorm van bevroren schermen, maar in stijve, rechtopstaande kragen en mouwen, en trompe-l'oeil-details, zoals bontkragen en -riemen die bij nader inzien niets meer bleken te zijn dan platte lederen prints, een optische illusie.

Matthieu Blazy leek ondertussen zijn telefoon, of eigenlijk alle technologie, te hebben uitgezet bij Bottega Veneta en omarmde in plaats daarvan de kinderlijke verwondering en schoonheid van het alledaagse. De ontwerper maakte zijn punt - en liet zijn stempel achter op sociale media - met zijn keuze voor de zitplaatsen voor de show, waarbij hij banken of stoelen verving door laag uitgesneden lederen ottomaanse banken in de vorm van dieren. Elk dier zou gekozen zijn om de gast die erop zat te vertegenwoordigen, maar hoe dan ook transformeerde de grillige keuze de locatie in een speeltuin voordat er ook maar één look over de catwalk was gelopen.

Voor SS25 ontwierp Blazy een collectie gewijd aan het innerlijke kind, met oversized silhouetten die vaak leken op kinderen die de verkleedkist van hun ouders hadden geplunderd. Het resultaat was een speelse, oversized collectie die het alledaagse romantiseerde. Boodschappentassen, bloemenprints en kantooroutfits werden gecombineerd met geruite overhemden en T-shirts met dierenprints. Er hing een gevoel van verkleedpartij en experiment, niet in de laatste plaats omdat de looks vaak oversized, gekreukt en rommelig waren. Toch deed Blazy dit alles zonder diegene te vervreemden die Bottega Veneta zijn gaan kennen als een huis van ingetogen, gestroomlijnde stukken met een uitzonderlijke focus op textuur en vorm. Voor hen bood hij precies getailleerde overhemden en kostuums, gedrapeerde jersey jurken en een jas met franjes die inmiddels bijna synoniem is geworden met Bottega.

"Als kind beleeft men het avontuur van het alledaagse - men heeft het gevoel dat alles kan gebeuren, hoe fantastisch ook, en men is minder gebonden aan vaste verwachtingen en conventies", schreef de ontwerper in zijn shownotities voor SS25. "De deur staat open voor de mogelijkheid van vreemde werkelijkheden en wonderen."

En hoewel zijn woorden zeker bedoeld waren om zijn eigen collectie te beschrijven, maken ze ook een statement over de staat van de mode als geheel - met al haar onzekerheden en uitdagingen op dit moment. Uiteindelijk blijven de mogelijkheden, of liever gezegd de deuren, voor creativiteit en haar eindeloze stroom aan vreemde, wonderlijke, krachtige en fantasierijke mogelijkheden wijd open; laten we hopen dat dat zo blijft.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited. DE. Dit artikel is vertaald met behulp van een AI-tool genaamd Gemini 1.5. .

FashionUnited gebruikt AI taaltools om het vertalen van (nieuws)artikelen te versnellen en de vertalingen te proeflezen om het eindresultaat te verbeteren. Dit bespaart onze menselijke journalisten tijd die ze kunnen besteden aan onderzoek en het schrijven van eigen artikelen. Artikelen die met behulp van AI zijn vertaald, worden gecontroleerd en geredigeerd door een menselijke bureauredacteur voordat ze online gaan. Als je vragen of opmerkingen hebt over dit proces, stuur dan een e-mail naar info@fashionunited.com.

De vertaling is vervolgens geredigeerd door Sylvana Lijbaart.