Toegang geweigerd; is Jomo de volgende trend in de mode?

Fashion Week is in volle gang en wat is nu een beter moment om de stressvolle psychologische fenomenen die voorkomen tijdens de halfjaarlijkse modeweken te bestuderen en ons mentaal voor te bereiden op ons volgende bezoek. Mode is democratischer dan ooit met bloggers die plekken van journalisten innemen, op straat gescoute modellen die op de catwalk paraderen, fotografen als de nieuwe paparazzi en bovenal consumenten die tickets voor een show winnen. Met zoveel veranderingen, heb je het aan jezelf te danken als je geen plek hebt weten te bemachtigen. Misschien ben je niet voorbestemd om een speler te zijn in het theater van de mode, maar juist een toeschouwer in het donker van het publiek. Wees er trots op.

Fomo’s broers, Foji en Jomo

Fomo of Fear of Missing Out is zo 2014. Foji en Jomo, Fear of Joining In en Joy of Missing Out, werden aan de kant geduwd door de trend om mee te doen met elk hashtag-waardig evenement van het afgelopen decennium. Vanwege hun verlegen, terughoudende en non-exhibitionistische eigenschappen kregen Foji en Jomo nooit hun moment in de spotlights. Totdat Hussein Chalayan ze weer tevoorschijn haalde toen hij zijn begeleidende tekst schreef voor de lente/zomer 2018 collectie, “Het gevoel dat we iets missen door de uitwisseling van digitale informatie en de ‘like’ cultuur zorgt voor een toenemend gevoel van wanhoop” Door zijn concept te baseren op ‘de verloren individuen in een digitale wereld… levend met de mening van anderen, en tegelijkertijd worden gemachtigd door de rechtstaat’ zorgde hij voor een wake-up call. Als het van iemand anders kwam, dan hadden we het wellicht niet geaccepteerd, maar van hem?

Willen alle mensen met het recht op een plek zich melden?

Instagram is het snelstgroeiende platform van alle social media met ongeveer 700 miljoen gebruikers wereldwijd waarvan 250 miljoen dagelijkse gebruikers. Volgens Forbes is ‘Instagram Stories nu het lievelingetje van de modewereld’. De knipper-en-je-mist-het concept van deze posts die binnen 24 uur verdwijnen doet denken aan de Assepoester-koets die weer in een pompoen verandert bij middernacht. Het resultaat is het gevoel dat we constant iets najagen, altijd te laat zijn en uiteindelijk de boot missen. Meer verbondenheid betekent niet meer verbindingen, aldus de experts. We zijn een generatie van oversharers die allemaal hun leven ‘op zijn mooist’ leven, terwijl een echte ervaring steeds verder buiten bereik lijkt .

In het bezit van waardevol vastgoed

Terwijl ik wacht tot een modeshow start tijdens New York Fashion Week, en stilletjes herstel van de teleurstelling dat geen fotograaf mijn outfit een foto waard vond, probeer ik mijn schok te verbergen als ik de voorste rij zie, gevuld met overstijlde tieners. Toen ik het narcisme van het aantal selfies dat genomen werd niet meer aankon, dook ik in een boek, een antiserum tegen de mobile meute. Ik zat naast een afgestudeerde modestudent die vertelde dat ze merk ambassadeur was van een tassenmerk. Toen ze erachter kwam dat ik schreef voor een internationale modewebsite, veranderde ze in een Manhatten vastgoedmakelaar, goed verzorgd doch verraderlijk, en duwde haar kaartje in mijn handen waarna ze vervolgens naar haar Instagram-account wees. Alles wat ze nodig had om zichzelf te distantiëren van de groep, was een plek in de top van de lijst van Instagram in deze verzadigde maatschappij waarin de cijfers van het aantal volgens belangrijker is dan die van je postcode.

Eva Chen, hoofd van mode samenwerkingen bij Instagram beschrijft de liefdesaffaire van de modebranche met het social media platform als volgt: “Het is een van de meest volwassen, rijkste en levendige gemeenschappen op het platform. Mensen in de mode denken in beelden. Ze dachten altijd aan editorials in tijdschriften, campagnes of lookbooks…’

Heeft de mode hoogopgeleiden of snelle scrollers nodig?

Maar dit obsessieve bombardement van visuele prikkels zorgt voor spanning, een verlammende sensatie, een afweging. We zeggen dat we er van houden, maar wat als een emoji met hart ogen het dichtste bij een echte emotie komt? Chalayan, de gevierde Hoge Commissaris van de mode intelligentsia, wie ook een leidend figuur was op het gebied van het verweven van technologie in zijn collecties, geeft ons stof tot nadenken terwijl we ons verbazen over zijn maatwerk: hij vraagt ons om de grens tussen een toeschouwer en iemand met echte kennis aan te wijzen; om te begrijpen dat onderdrukking misschien vermomd is als uitdrukking; en om te herkennen dat de kwalificaties van een masterclass beter zijn dan de oppervlakkige kennis van een after-school programma.

Over het ontbreken van journalistieke ervaring of achtergrondkennis van de commentatoren van de mode vandaag de dag, voornamelijk bloggers, wordt veel gezegd. Maar terwijl ontwerpers nu hun collecties en campagnes maken met het oog op hoe ze eruit zien op smartphone schermen, en hoe ze de interesse van Instagram influencers zullen wekken, blijft de kennis van de huidige groep even relevant als de kennis van ieder ander. Het is waar dat een 18-jarige blogger misschien niet bekend was met de Comme des Garçons Holes collectie voorafgaand aan de tentoonstelling in het Metropolitan Museum dit jaar, maar nu hebben ze drie stukken gevonden op Ebay en poseren ermee op een bankje in de Metro voor een outfit of the day post die 4000 likes verzameld voordat ze naar bed gaat.

In het moment leven

Ik keek recent opnieuw naar de film Unzipped, gemaakt in het ‘achter-de-schermen’ concept waarin nog vele documentaires zullen volgen, die Isaac Mizrahi toont tijdens de ontwikkeling van zijn collectie voor Herfst 94. De Mizrahi waar we naar keken was iemand die in het moment leefde, van zijn creativiteit genoot, opging in zijn neuroses en het ontbreken van de fluistering van een hashtag die zijn oranje taffeta beoordeelt. Een speciaal moment is Mizrahi door de sneeuw zien worstelen in New York om een kopie van WWD te kopen zodat hij kan zien hoe zijn collectie die hij de dag daarvoor heeft gepresenteerd is ontvangen. Vandaag de dag zouden we dit al weten voordat het laatste model van de catwalk is afgestapt.

Wanneer elk optreden in het theater van social media openbaar is voor iedereen, en bevrediging van nieuwsgierigheid direct is, wordt misschien wat nog wél verborgen is weer interessant. Jomo-feestjes? Ik zal de eerste zijn in de rij achter dat fluwelen touw.

Door gastredacteur Jackie Mallon, die les geeft aan de faculteit van diverse modeprogramma’s in New York en de schrijfster is van ‘Silk for the Feed Dogs’, een roman die zich afspeelt in de internationale mode-industrie.

Vertaling en bewerking: Caitlyn Terra

Foto’s van: hoofdbeeld: Astrid Stawiarz / Getty Images North America / AFP, Hussein Chalayan by Chris J Ratcliffe / AFP http://CatwalkPictures.com/, foto collage: screenshots Instagram / Pixabay / Theblondsalad.com Youtube video screenshot