Voetbal, circus en rellen: De hoogtepunten van de Paris Men’s Fashion Week

Terwijl het Europees Kampioenschap voetbal voor mannen in Duitsland en de komende Olympische Spelen in Parijs een gedeelde sportgeest in de hele regio samenbrengen, toonden modehuizen hun nieuwste mannencollecties in Parijs. Sommige shows hielden vast aan deze sportieve benadering, terwijl andere zich uitleefden in het kleurrijke modecircus of zich juist terughoudend opstelden.

Sportman

De SS25-collectie van Louis Vuitton’s creatief directeur Pharrel Williams stond voor zowel sport als solidariteit, omdat de ontwerper de internationale gemeenschap verkende naast de globale mindset van het Franse modehuis, zo staat in de shownotes. De collectie, die grotendeels was gebaseerd op een kleurenpalet van grijze en bruine tinten en zwart, bracht de kenmerkende mix van streetwear, klassieke mannenmode en werkkleding van de ontwerper samen. Blauwe en groene elementen zorgden voor individuele kleurspatten die de aarde voorstelden. De collectie, die werd gepresenteerd op een groen geruite kunstgrasbaan, ging echt van start met een aanval van verschillende voetbalreferenties - truien, jassen en tassen gemaakt van ballen en schoenen verwezen allemaal naar de teamsport.

Het moederbedrijf van het merk, LVMH, moet ook bij de les blijven, want in het eerste kwartaal van het boekjaar 2024 is de omzet licht gedaald ten opzichte van vorig jaar. De omzet in het segment mode en lederwaren, waar Louis Vuitton en Christian Dior, Celine en Loewe onder vallen, daalde met 2 procent. Naast de financiële cijfers is het luxegoederenconcern ook bezig met verschillende personeelszaken, zoals een opvolger voor Givenchy's creatief directeur Matthew Williams en de toekomst van Kenzo ontwerper Nigo, die in twijfel werd getrokken na zijn show op de Parijse mannenmodeweek. Maar voor nu ligt de focus op de Olympische Spelen in Parijs, waarin LVMH 150 miljoen euro heeft geïnvesteerd, en de Haute Couture Week die net is begonnen.

Het Olympisch vuur brandde alleen bij Meta Campania Collective tijdens de mannenmodeweek. Het merk, onder de creatieve leiding van Jon Strassburg, voormalig chief merchandising officer bij Bottega Veneta, en Heiko Keinath, oprichter van het Parijse creatieve agentschap Buero, toonde een op hekken geïnspireerde lijn. Het in Zürich gevestigde merk Prototypes keerde ondertussen terug naar de voetbalwereld, of beter gezegd de bijbehorende fancultuur. Verschillende voetbalshirts, waaronder die van het Engelse nationale team, werden gebruikt, evenals sportieve stukken van merken als Lonsdale en Umbro, die populair zijn bij fans van de sport. Vermommingen, vrijetijdskleding zoals denimlooks en sportief-klassieke bovenkledingelementen maakten het beeld van het "voetbalfan-prototype" compleet.

De truien van het seizoen waren ook te zien bij Y-3, waar de langdurige samenwerking tussen de Japanse ontwerper Yōji Yamamoto, oprichter van het merk Yohji Yamamoto, en de Duitse fabrikant van sportartikelen Adidas, die na enkele jaren afwezigheid terugkeerde naar de Parijse mannenweek, werd voortgezet. Het was ook de eerste show van Y-3 sinds de pandemie. Uit de sporttas haalden de medewerkers de nieuwe shirts van het Japanse nationale voetbalteam, die eerder alleen door Adidas als leverancier werden aangeboden. Voor Y-3 was het echter de eerste keer dat het merk zich op dit terrein waagde, na zijn eerdere uitstapjes in de voetbalwereld met speciale shirts zoals die van Real Madrid.

Adidas had met de shirts een duidelijke hit te pakken die kort na de show voor opschudding zorgde in de streetwearbubbel op sociale media. Het sportartikelenbedrijf voelde onlangs de impact van de verrassende overstap van het Duitse nationale voetbalelftal naar concurrent Nike. Maar net als bij de bedrijfscijfers, waarin het bedrijf aan het begin van het jaar terugkeerde naar groei na een omzetdaling in 2023, kijkt Adidas positief naar de toekomst door middel van nieuwe partnerschappen, zoals met de Duitse Bundesliga club Eintracht Frankfurt.

Naast Y-3 en Louis Vuitton waren er ook shirts van 3.Paradis, Doublet en White Mountaineering, die de aanhoudende 'Bloke Core'-trend voortzetten.

Nieuwe geesten

Niet alleen sportceremonies domineerden de modeweek. De Amerikaan Rick Owens vierde zijn eigen openingsceremonie in Parijs. Verschillende ploegen, uniform gekleed in een aparte formatie, verschenen in beige-grijze looks die ergens het midden hielden tussen sektes, sci-fi aliens en het oude Egypte.

De collectie van de Chinese ontwerper Sean Suen moest ook een spirituele indruk overbrengen. Deze uitstraling werd vooral opgewekt door de lange, vloeiende gewaden, die deden denken aan de geknoopte stukken die boeddhistische monniken dragen, en waren uitgevoerd in kleuren als beige en zilver. De bijpassende kappen vulden het geheel aan.

Het Londense label Yenesai koos voor zijn collectie "40 Warriors of the Sun", zoals de naam al suggereert, voor een nogal 'spaced-out' oriëntatie. Elementen uit de ruimtevaart kwamen samen met uniformen à la Star Trek Enterprise en werkkledingelementen. Deze werden verfijnd met een dominante maar ook delicate esthetiek die contrasteerde met randen en vloeiende stoffen, waardoor een modieus futuristisch totaalbeeld ontstond.

Ondertussen liet Sankuanz-oprichter Shangguan Zhe zich inspireren door Dakini's - mystieke godheden die door verschillende etniciteiten en culturen in Azië worden aanbeden. De Chinese ontwerper, die sinds 2016 een vaste waarde is op de Paris Men's Fashion Week, stuurde een aantal rode figuren over de catwalk naast een collectie die traditionele westerse vormen herinterpreteerde en combineerde met oversized, gewikkelde kledingstukken uit Aziatische culturen. Het spel met lengtes en silhouetten en het gebruik van werkkleding speelden hierbij een belangrijke rol.

Cirque de Paris

Aan de minder sombere kant was de show van Walter van Beirendonck. De Belgische modeontwerper, bekend om zijn kleurrijke en wilde ontwerpen, keek dit seizoen naar de circusclown voor zijn eigen lijn. Terwijl het negatieve nieuws de wereld dagelijks overspoelt, zocht van Beirendonck naar het positieve, aldus de shownotities. Hij gebruikte de vrolijk droevige circusfiguur om beide kanten samen te brengen. De clowns van Van Beirendonck droegen kleine hoedjes en contrasterende kleuren en patronen, maar ook strak zwart. De silhouetten varieerden van een samenspel van nauwsluitend en wijd uitgesneden tot oversized.

"Manege frei" [of Ring-vrij in het Nederlands] was ook het motto bij Kidsuper. Het op streetwear gerichte Amerikaanse merk werkte samen met het Canadese entertainmentbedrijf Cirque du Soleil voor een eigen show en een capsulecollectie. Merkoprichter Colm Dillane liet acrobaten over de catwalk dansen als poppen met touwen aan hun armen.

Het circusthema speelde ook een grote rol in de collectie. Looks waren dan ook geïnspireerd op de karakters van het circus, waarbij naast de circusdirecteur, acrobaten of de XXL man op stelten ook clowns aanwezig waren. Hoewel de collectie, met zijn felle kleuren en prints die het circusthema benadrukten, ook erg extravagant was, leek het thema iets subtieler te worden behandeld dan bij Van Beirendonck.

Comme des Garçons Homme Plus, de herenkledinglijn van het gelijknamige Japanse merk, richtte de schijnwerpers niet zo duidelijk op de circustent, maar liet desondanks een vergelijkbare richting zien met zijn mix van patronen en spel van wijde en nauwsluitende silhouetten. Net als bij Van Beirendonck contrasteerden nogal sombere looks in zwart met kleurrijke accenten zoals felroze. Polka dots, ruiten, grote strikken, overdreven mouwen en een hoofdtooi gemaakt van haarclips en linten, die leken op haar met kauwgom, maakten de collectie compleet.

De opstandige jeugd

In plaats van te proberen aan te zetten tot lachen in een moeilijke periode, leken een aantal merken meer bezig met het tonen van solidariteit door schijnbaar in opstand te komen tegen de gevestigde orde. Een punkkreet weerklonk dan ook door de Franse hoofdstad.

Het Japanse label Kidill speelde met brede silhouetten en extremen - oversized veiligheidsspelden, patchwork, veel patronen en kleur en een mix van schattige kitsch en sombere metal fan met bandpatches liepen door de collectie.

Het Japanse label Junya Watanabe, van de gelijknamige ontwerper, toonde ondertussen een punky alternatief voor de 'rode loper' - een ode aan al diegenen die geen zin hebben in een smoking en jurk op het schoolbal. Watanabe gebruikte klassieke elementen van avondkleding zoals het pak en het smokingoverhemd om een alternatief naar voren te brengen. Patchwork en denim pakken waren te zien naast ACDC en Black Sabbath bandshirts met strikjes.

Jeanne Friot koos ervoor om nog meer op deze stemming in te spelen door steeds dominantere materialen te kiezen, zoals denim en latex. Gespen en riemen werden ook veelvuldig gebruikt, zoals te zien was in een top, een rok en een print. Als klap op de vuurpijl toonde de Franse ontwerpster verschillende tartan looks geïnspireerd op de kilt.

Workwear couture

Workwear-stukken, nieuwe silhouetten en contrasten verenigden enkele looks van de merken Juun.J, 032c, Junya Watanabe en Loewe. Het Koreaanse Juun.J gebruikte denim in verschillende kleuren en bomberjacks om looks te creëren met pompeuze rokken en treinen. Jeans speelde ook een grote rol op het bal van Junya Watanabe. De stof werd gebruikt voor pakken in verschillende lengtes en vormen, maar ook als extra laag op een pakachtige stof.

Het Berlijnse label 032c gebruikte ook denim, maar was overtuigender in zijn aanpak, met lange overhemdjurken geïnspireerd op militaire jasjes. De enkellange, olijfgroene stukken deden denken aan overalls met hun knoopsluiting, capuchon en vele zakken. Rimpels in het onderste gedeelte van de jurk en styling met hoge schoenen en een donkere zonnebril gaven het geheel de nodige modieuze component.

Het Spaanse modehuis Loewe vertrouwde ondertussen op het geruite houthakkershemd, dat op de ene manier werd gebruikt en eruitzag als een overhemd met lange mouwen, terwijl het tegelijkertijd werd geïntegreerd als een soort cape die over een beige broek vloeide in de onderste helft.

Draagbare mode

Ondanks de vele extravagante en woeste collecties waren er ook enkele merken die zich richtten op een draagbare waarde en hun consumenten stukken boden die onafhankelijker waren van trends en ook na de komende zomer gebruikt konden worden. De kleurenselectie voor SS25 leek ook veel meer terughoudend en neigde meer naar mediterrane mannenmode. Bruine en beige tinten, naast crème, grijs en olijfgroen liepen door veel collecties zoals die van System, Namesake en Lemaire. Tussendoor waren er ook frisse maar toch subtiele kleuraccenten zoals poederroze of lichtblauw zoals bij Dior.

De behoefte aan ingetogen luxe, in een moeilijke macro-economische situatie die gevolgen heeft voor het hogere prijssegment, lijkt zich te doen gelden in mannenmode na een soortgelijke hausse in vrouwenkleding - een tegenwicht voor schreeuwerige en opzichtige streetwear.

Afscheid en een nieuw begin

Deze editie van de Parijs modeweek stond ook in het teken van afscheid en een nieuw begin. Het hoogtepunt van het mannenmodeseizoen waar waarschijnlijk het meest naar werd uitgekeken, was het einde van de 40-jarige carrière van ontwerper Dries van Noten. Het was een zeer rustige en emotioneel geladen finale. Donkere kleuren en sombere ondertonen zorgden voor een melancholische stemming, terwijl poederachtige accenten in bloemenprints en vleugjes goud en zilver een sprankje hoop creëerden - een achtbaan van emoties die waarschijnlijk menig fan en bezoeker van de Van Noten-show vergezelde.

Terwijl de Belgische ontwerper de deur achter zich dichttrok - ook al zal die mogelijk altijd op een kier blijven staan met zijn toekomstige adviserende rol bij het gelijknamige label - opent een Parijse nieuwkomer zijn deur. De Amerikaanse artiest A$AP Rocky - echte naam Rakim Athelaston Mayers - toonde zijn allereerste modeshow met zijn collectief AWGE.

De collectie, getiteld "American Sabotage", werd door de groep gepresenteerd in het Hôtel des Maisons, het voormalige huis van wijlen modeontwerper Karl Lagerfeld. In plaats van 'stille luxe' stonden grote letters zoals "Political Satire", "Don't be Dumb" en het getal 1865 - het jaar van het officiële einde van de slavernij in de VS - voor een luide boodschap. De Amerikaanse vlag, camouflage en een print van de New Yorkse politie werden ook gebruikt. Deze elementen werden gecombineerd met een streetwear-esthetiek van hiphop uit de jaren 90 met wijde silhouetten en gelaagdheid, waardoor een dwarsdoorsnede van de samenleving in de VS werd gecreëerd.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited DE. Vertaling door Sylvana Lijbaart.