White Label Project: De nieuwe mode- & design bestemming die vrouwen wereldwijd in hun kracht zet

White Label Project is een online concept store en community-platform voor opkomende, sociale impactmerken door vrouwen geleid in mode & design van over de hele wereld. White Label Project is opgericht in 2019 door Caroline Foerster en Ann-Kathrin Zotz met als doel vrouwen te versterken door middel van duurzame e-commerce.

Met momenteel 35 sociale impact merken uit 15 landen biedt White Label Project uiterst individuele mode, juwelen en interieur. Hun bestverkochte artikelen zijn onder andere mesh tops van Nada Duele, gemaakt in Guatemala van overgebleven stof, en artistieke Mexicaanse wandhangers van Caralarga, tot ringen van het ethische sieradenmerk Soko uit Kenia. In dit interview geven oprichters Caroline Foerster en Ann-Kathrin Zotz een kijkje achter de schermen en onthullen op welke manieren White Label Project economische empowerment van vrouwen bevordert door te fungeren als een springplank voor kleine design- en modemerken die hun merk, producten en verhalen willen internationaliseren.

“White Label Project” is veel meer dan alleen een naam, het verwijst ook naar een dynamiek in de wereldwijde mode-industrie. Wat weerspiegelt de naam precies?

Caroline Foerster: White labeling is een gangbare praktijk in de internationale handel, vooral voor generieke producten zoals koffie, thee maar ook in de mode. Detailhandelaars en merken besteden hun productie uit aan externe bedrijven, meestal gevestigd in het mondiale Zuiden. Die bedrijven maken identieke producten die worden verkocht onder verschillende merknamen, die zich vaak alleen onderscheiden door verpakking, of prijzen. White labeling komt helaas ook veel voor op de design- en ambachtsmarkt - zelfs bij handgemaakte producten met unieke ontwerpen. Vooral wanneer producten ambachtelijk gemaakt zijn of hun oorsprong hebben in bepaalde culturen kan white labeling leiden tot anonimisering van de ambachtslieden en creatievelingen. Hierdoor worden de klanten losgekoppeld van het vakmanschap, de tradities en de oorsprong van de producten die ze kopen. Bovendien kan het leiden tot culturele toe-eigening door het originele vakmanschap niet te erkennen en de producenten achter het product niet eerlijk te compenseren.

Een ander veelvoorkomend probleem in de internationale handel gaat over het teveel aan tussenpersonen, waaronder verkopers, exporteurs en importeurs, die invloed hebben op hoe de verschillende partijen worden betaald. Hoe meer tussenpersonen er zijn, hoe minder degenen aan het begin van de waardeketen, die het product ontwerpen en maken, uiteindelijk ontvangen. Met de naam "White Label Project" reflecteren we onze missie om een platform te creëren waar design- en modemerken hun verhaal kunnen vertellen, hun eigen merk kunnen presenteren, het rechtstreeks kunnen communiceren met internationale eindklanten en een manier kunnen vinden om te groeien en te internationaliseren. Hierdoor keren we het idee van white labeling om en maximaliseren we de lokale inkomens. Onze missie wordt weerspiegeld in onze naam, als een constante herinnering aan onszelf waarom we bestaan.

Op welke manieren draagt White Label Project bij aan verandering in de industrie?

Caroline Foerster: We willen vrouwen in de mode- en designsector in hun kracht zetten door hun inkomsten te maximaliseren via merkopbouw en e-commerce. We werken niet met importeurs, alleen rechtstreeks met de merken, waarbij we tussenpersonen vermijden. We bieden een alternatieve oplossing via onze online concept store waardoor lokaal verankerde duurzame design merken van over de hele wereld een directe verbinding kunnen opbouwen met internationale klanten. Dit stelt hen in staat hun bedrijf op hun eigen voorwaarden te laten groeien, terwijl hun eigen merk behouden blijft en ze ruimte krijgen om hun eigen verhaal te vertellen.

In de mode- en design industrie ligt bij veel nieuwe start-ups of platforms de focus op B2B- ondersteuning met grootschalige product sourcing, terwijl er nog steeds weinig aandacht is voor het vergroten van de vraag bij de eindklanten. Na gewerkt te hebben in design, marketing en mode, begrijpen we dat de vraag niet alleen een absoluut begrip is, maar ook voortkomt uit marketing en het op de juiste manier en in de juiste context positioneren van merken en producten. Als we ons alleen richten op het creëren van oplossingen in de vroege stadia van de aanvoerketen, maar er zijn geen klanten geïnteresseerd in de producten omdat ze niet weten dat ze bestaan, dan komen we nergens. Daar zit onze focus: om te onderrichten, de vraag te verschuiven en de aantrekkelijkheid te vergroten zodat de merken profiteren door meer te verkopen via welk kanaal ze ook kiezen.

Veel merken leiden de aandacht af van het creëren of voeden van een vraag. Maar er valt niet te ontkennen dat de vraag gelijk staat aan zaken doen. Hoe verzoenen jullie dit met duurzaamheid?

Ann-Kathrin Zotz: Vanaf het begin was het erg belangrijk voor ons om een platform te bouwen dat een deel van de niet-duurzame markten inneemt. Dus we creëren geen extra vraag, maar proberen in plaats daarvan een fatsoenlijk marktaandeel van de bestaande markten te krijgen, door klanten naar ons platform te leiden. We hebben er met opzet voor gekozen om ons platform zo te ontwerpen dat het aantrekkelijk is voor liefhebbers van design en mode. Dus niet alleen voor bewuste consumenten die bij ons komen vanwege de duurzaamheid van de producten en merken. Degenen die op zoek zijn naar een uniek design of een cool item, kunnen het vinden en kopen op onze website. En het is toevallig ook nog eens duurzaam. Voor ons is duurzaam zijn een gegeven, maar de klant hoeft zich daar niet noodzakelijkerwijs op te oriënteren. Een modern design platform - dat is het gevoel dat we willen overbrengen.

Eén van jullie slogans is “On a mission to empower impact brands”. Hoe definiëren jullie impact merken?

Ann-Kathrin Zotz: De term komt van 'impact-driven brands' - merken met een duidelijke missie om sociaal, milieutechnisch en economisch duurzaam te zijn. We hebben het ingekort tot "impactmerk", omdat ze op hun eigen manier een positieve impact hebben. Wat ze gemeen hebben, is dat ze traditionele kennis en technieken uit hun land van herkomst willen moderniseren, door ze nieuw leven in te blazen en te benadrukken in een nieuwe design context. Hun doel is deze kennis en technieken economisch haalbaar te maken, zodat de vrouwen die als ambachtslieden werken er daadwerkelijk van kunnen leven. Ze werken met duurzame, opgewaardeerde, gerecycleerde of natuurlijke materialen. Van zilver dat uit röntgenfoto's wordt gehaald voor sieraden tot lotusbloemvezel voor pyjama's. Er zijn zoveel eeuwenoude traditionele benaderingen binnen recyclage, productie van textiel uit natuurlijke vezels en natuurlijke verftechnieken naast de meer mainstream praktijken die vandaag de dag in het mondiale Noorden worden gebruikt. Dit is traditionele kennis die we willen promoten en overdragen aan onze klanten. Alle impactmerken hebben als missie om vrouwen te versterken - ongeveer 95% van de oprichters die te zien zijn op White Label Project zijn vrouwen en ze werken ook met vrouwen. Kijkend naar de hele waardeketen, zijn er 99% vrouwen achter de producten, die elkaar economisch versterken en elkaar helpen om betere posities te hebben binnen hun eigen gemeenschappen en huishoudens.

Wat is de connectie tussen vrouwen, vakmanschap en empowerment? En wat is de rol van e-commerce hierin?

Ann-Kathrin Zotz: Er is een zeer sterke connectie tussen de drie. Traditioneel gezien zijn het voornamelijk vrouwen die traditionele ambachten beoefenen binnen hun gemeenschappen. Echter, ambachten genereren tegenwoordig vaak onvoldoende inkomsten, vooral in het mondiale Zuiden, door een gebrek aan of beperkte toegang tot markten - er zijn weinig mensen die deze ambachten lokaal en internationaal kopen en waarderen. Een persoon die dit probleem in zijn kern heeft erkend en begrepen, is Yasmin Sabet, oprichter van het Colombiaanse modemerk Mola Sasa, die hand in hand werkt met de Kuna- gemeenschappen in Colombia. Oorspronkelijk maakten deze vrouwen bustiers die over bloezen werden gedragen, met behulp van een oude appliquétechniek van met de hand genaaide, uitgesneden lagen stof om een ingewikkeld kunstwerk te vormen. Tegenwoordig dragen vooral jonge vrouwen ze niet echt meer, omdat ze liever moderner gekleed gaan. Lokaal wordt het ambacht niet alleen geassocieerd met het niet meer genereren van voldoende inkomen, het is ook een ambacht dat voornamelijk door oudere vrouwen wordt beoefend. Yasmine Sabet wilde bijdragen aan het behoud van deze oude appliquétechniek door de iconische Kuna-stoffen in een moderne design context te brengen en er de Kuna- clutches mee te creëren. Als resultaat vinden ook jongere generaties het weer relevant en economisch aantrekkelijk om zich met het ambacht bezig te houden. Het genereren van nieuwe inkomstenstromen voor vrouwen kan de machtsstructuur binnen de huishoudens en de gemeenschap veranderen. Het gaat erom het ambacht en de positie van vrouwen op te heffen, wat zelfs kan resulteren in het verkrijgen van meer beslissingsmacht die komt met een verhoogd inkomen. E-commerce kan een extra versneller zijn door het ambacht, zijn verhaal en producten niet alleen lokaal maar internationaal te belichten. Op deze manier kunnen merken echt inkomstenstromen genereren die de hele gemeenschap ten goede komen. De merken waarmee wij werken, ontwerpen en creëren om te versterken. Met onze digitale conceptstore willen we hun impact vergroten.

Een van de engagementen van The White Label Project is "Het creëren van banen en stabiele inkomens". vooral voor vrouwen. Kun je enkele voorbeelden geven van hoe jullie dit in de praktijk brengen?

Ann-Kathrin Zotz: Wij ondersteunen de merken om te groeien door hun producten te verkopen en zich internationaal te positioneren. Hierdoor creëren ze nieuwe banen en stabiele inkomstenstromen, voor ambachtslieden en creatievelingen. De merken die wij in onze online concept store presenteren zijn impactmerken van alle groottes, variërend van eenmanszaken tot sociale ondernemingen, sommigen zelfs Ngo’s of verenigingen. Ze zijn van nature opgezet om impact te creëren, sociaal, ecologisch en economisch.

Neem bijvoorbeeld Caralaga uit Querétaro, Mexico. Dit is een merk waar we vroeg in geloofden, maar zij geloofden ook heel vroeg in ons. Ze kwamen in 2019 op ons platform. Destijds waren er 10 mensen, nu zijn dat er ongeveer 60. Ze zijn gevestigd in Querétaro, dat naast Mexico City ligt, in een oude textielfabriek. De meeste textielfabrieken verhuisden naar China - wat Mexico achterliet met al die verlaten fabrieken en werknemers zonder werk. Ze hebben deze plek bewust gekozen om banen te creëren voor de mensen in Querétaro en ze gebruiken ruw katoen om hun stukken te maken. Het is een heel mooi verhaal dat de aspecten van duurzame materialen en sociale impact combineert. Ze maken kunstwerken van ruw katoen in de vorm van unieke muurhangers en tafel ornamenten. Bij White Label Project verkopen we kleine versies, maar ze maken ook grote exemplaren op bestelling, om muren van meters lang te decoreren. Door zich te vestigen in de internationale interieurvormgeving scene, hebben ze stabiele inkomsten en een scala aan design klanten gecreëerd. We zijn blij om te zien dat ze ook veel gegroeid zijn - ze stonden zelfs onlangs in de New York Times.

Welk soort prijsbeleid is nodig om degenen aan het begin van de productieketen te beschermen? Hoe zorg je ervoor dat de makers hun loon verdienen terwijl je ook geïnteresseerd bent in omzet voor je eigen bedrijf?

Ann-Kathrin Zotz: Een groot knelpunt voor zeer kleine merken is hoe ze hun productie vooraf kunnen financieren. Wij plaatsen de bestelling en betalen al gemiddeld 50% vooraf. Het restant betalen we dan nog voor het verzonden is. Het is gebouwd op veel vertrouwen. We verbinden ons er ook toe om meerdere jaren met een merk samen te werken, met een continuïteit aan bestellingen. Veel van onze merken worden niet gedreven door de reguliere modecyclus en produceren niet per seizoen collecties. Zij weten dat wij als White Label Project elke paar maanden terugkomen om bestellingen te plaatsen, wat voor een ander soort relatie zorgt. Het is het tegenovergestelde van wat er meestal gebeurt, waar grote labels één zeer grote bestelling plaatsen en dan misschien nooit meer. De vraag en verwachtingen van klanten wordt vaak aangedreven door de onduurzame praktijken van fast fashion en snelle e-commerce. Het is onze taak de klanten te informeren over de waardering voor de productie en de kwaliteit en impact van de producten. We bieden ook altijd nieuwe collecties aan als pre-order alsook op maat gemaakte stukken. Onze focus ligt op klanten die handgemaakte items op prijs stellen en die het waarderen dat hun stuk is gemaakt in Colombia, Ghana of Cambodja. Het bereiken van de juiste klanten heeft ons veel geholpen. En we moesten leren hoe we de juiste marketingkanalen konden gebruiken, ook hoe we die eindklant konden bereiken die op zoek is naar echt bijzondere items!

Wat kunnen andere merken leren van The White Label Project over respect voor oorsprong en traditie, en het geven van passende erkenning?

Caroline Foerster: Het is altijd moeilijk om te zeggen wat anderen van ons kunnen leren, maar we willen inspireren om meer te praten over merken, ontwerpers en producten in plaats van kunst en ambacht. Het is gebruikelijk om het hele verhaal van 'artisan made' te kopen, vooral als de ambachtsman erachter erkend wordt, maar het ontwerp, de cultuur en de tradities die erin gaan, worden niet erkend. Het gaat erom het hele verhaal te vertellen, een context te bieden en erkenning te geven aan alle mensen die betrokken zijn bij het proces en dit is ook een manier om ervoor te zorgen dat er geen culturele toe-eigening plaatsvindt.

Daarnaast willen we laten zien dat creatieve hubs verder reiken dan Parijs, Londen en New York, en aandacht vestigen op Accra, Mexico City of Mumbai - bestemmingen met honderden jaren cultuur die nog altijd een grote invloed hebben op de ontwerpen van vandaag, die constant opnieuw worden uitgevonden in kunst, designproducten en mode merken. Het oude en het nieuwe verbinden en mensen onderweg versterken. Het gaat erom licht te laten schijnen op deze steden die vaak over het hoofd worden gezien.

En dan gaat het over een samenwerkende aanpak en openstaan voor feedback. We zetten merken nooit in een positie waar we een 'take it or leave it'-houding hebben, we openen een dialoog en werken samen. We hebben nauw contact met onze merken, vaak via WhatsApp - als er iets opkomt, sturen we gewoon een bericht. Het gaat veel over communicatie. Ervoor zorgen dat we een platform creëren waar iedereen aan boord is, is essentieel en we denken dat andere spelers in de mode- en design wereld dit wat meer zouden kunnen toepassen.

Werken met gemarginaliseerde groepen, inheemse mensen en hun culturele technieken brengt een zeker risico van White Saviorism - of White Feminism met zich mee. Hoe gaat White Label Project hiermee om?

Ann-Kathrin Zotz: White Label Project is opgezet om een platform te zijn waar merken niet alleen gezien en gehoord worden, maar ook economische waarde hebben. We willen geen eigenaarschap nemen over de merken waarmee we werken - integendeel. Met White Label Project willen we merken ondersteunen met de diensten, systemen en structuren die nodig zijn om de merken aan meer publiek te tonen en hun producten te verkopen. White Label Project is geen liefdadigheidsorganisatie en het zou oneerlijk zijn om dit tegenover de merken en de vrouwen erachter te zeggen. We willen een bedrijfsmodel opbouwen dat van nature duurzaam is en dat niet alleen sociale, maar ook ecologische en economische duurzaamheid omvat. Het is voor ons erg belangrijk dat de verhalen door de merken zelf worden verteld. Soms worden we gevraagd waarom we onze eigen producten niet maken - we hebben nu voldoende kennis verzameld over het vakmanschap en de oorsprong ervan. Technisch gezien zouden we dit kunnen doen. Maar het gaat tegen wat we juist achten en het is niet onze plaats. Wij kunnen niet nabootsen hoe we een gemeenschap selecteren, hoe we met hen omgaan, hoe we co-designen en hoe we het bedrijf op een authentieke manier ontwikkelen als iemand die is opgegroeid in hetzelfde land en met dezelfde cultuur. De oprichters waarmee we werken doen er alles aan om vrouwen en lokale gemeenschappen te bekrachtigen en hun bedrijven op te bouwen. Daarom moet hun merk worden tentoongesteld en geen ander.

Zijn authenticiteit, individualiteit, waardering voor vakmanschap en de bereidheid om meer te besteden de ware oplossingen om terug te keren naar bewuste consumptie?

Caroline Foerster: Ik denk dat de bereidheid om een bepaald bedrag aan een product uit te geven komt van de aantrekkelijkheid ervan en het toekennen van waarden en attributen aan producten die door het merk worden belichaamd. Bijvoorbeeld, als je kijkt naar een mode- item van een prominent mode merk, reflecteert de waarde niet alleen de daadwerkelijke kwaliteit en productie- en marketingkosten - maar wat klanten bereid zijn ervoor te betalen omdat er zoveel begeerlijkheid rond het merk en product is. Daarom moeten we duurzame productieprocessen verenigen met aantrekkelijkheid en merkopbouw, zodat consumenten nooit het gevoel hebben dat ze het een boven het ander moeten stellen.

We moeten ook erkennen dat duurzame producten meer kosten omdat mensen eerlijk worden betaald en ze het milieu niet schaden. Als iets erg goedkoop is, betekent dit dat ergens in de waardeketen iemand verlies lijdt of het milieu negatief wordt beïnvloed. Het is belangrijk te begrijpen dat bij een ethisch en groen bedrijfsmodel hogere prijzen niet betekenen dat er grotere marges zijn. Het betekent eenvoudigweg dat de productie milieuvriendelijk is, iedereen eerlijk wordt betaald en het overschot dat wordt gegenereerd door de begeerlijkheid van het product wordt verdeeld onder iedereen.

Laten we een blik in de toekomst werpen: Waar zien jullie The White Label Project over een paar jaar?

Caroline Foerster: We willen groeien terwijl we de missie en doelen van ons platform waarborgen. En we willen dit in twee delen doen: voor merken willen we een springplank zijn die hen helpt te internationaliseren, hun langetermijngroei versnelt. Voor klanten streven we ernaar een van de meest opwindende online bestemmingen te worden voor onafhankelijke merken van over de hele wereld, waar female empowerment en duurzaamheid een gegeven is, en inspiratie en individuele stijl centraal staat.

Ann-Kathrin Zotz: We willen deze twee echt combineren. En we willen tegen 2025 ongeveer 100 goed verkopende merken bereiken - op dit moment zijn het er ongeveer 35 - terwijl we goed gecureerd en boutique-achtig blijven.

En tot slot: Wat kunnen consumenten doen om ambachtslieden en makers, vooral vrouwen, te ondersteunen, naast natuurlijk klant worden van The White Label Project?

Caroline Foerster: Natuurlijk is het kopen van de producten de belangrijkste steun! Daarnaast ambassadeur worden voor deze merken en hun verhalen verspreiden. Persoonlijk draag ik altijd onze producten en ik hou van de mogelijkheid om hun merkverhalen te delen als mensen me ernaar vragen. Ze worden zo geïnspireerd en nieuwsgierig dat ze er zelf naar gaan kijken. Dat is iets wat klanten kunnen doen, maar ook de media - ervoor zorgen dat er meer ruimte wordt gegeven aan duurzame merken met fantastische verhalen en geweldig design afkomstig uit meer afgelegen locaties. En natuurlijk al die positieve voorbeelden van impactmerken en vrouwelijke ondernemers tonen!