Directeur Marlon Streim: “Met Shoebaloo verdwijnt een instituut”

Jarenlang behoorden de Shoebaloo-filialen in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Maastricht tot de parels van het Nederlandse schoenenlandschap. Van ver buiten de stad kwamen klanten naar de spectaculair ingerichte winkels om zich te vergapen aan pumps, laarzen en sneakers van Dolce & Gabbana, Jimmy Choo en Versace.

Eind januari, bijna 45 jaar nadat oprichter Hartog Streim de eerste winkel opende in de Amsterdamse Jordaan, houdt Shoebaloo op te bestaan. Het familiebedrijf kan de spanningen op de schoenenmarkt niet langer het hoofd bieden, vertelt directeur Marlon Streim, zoon van de oprichter en sinds zeven jaar algemeen directeur van Shoebaloo. “Het was een hele ingewikkelde beslissing om te nemen,” zegt hij. “Maar een mens moet ook realistisch zijn.”

Concurrentie, korting en corona

De sluiting van Shoebaloo kwam voor de familie Streim niet helemaal uit de lucht vallen. Het bedrijf kampt al meerdere jaren met flinke uitdagingen in de schoenenmarkt. Zo openden de grote merken waarvan Shoebaloo schoenen verkocht steeds vaker ook eigen winkels in de stad. Een strategische zet voor de merken, legt Streim uit, want wie een eigen winkel heeft kan hogere marges boeken. En een eigen gevel in een stadscentrum is ook een handig stukje marketing.

Maar voor Shoebaloo werd het daardoor juist lastig, zegt hij. “Onze winkellocaties in grote steden gaven ons vroeger een unieke positie. Nu werken deze tegen ons, want juist deze steden zijn de plekken waar merken zich zelf ook willen vestigen. Dan worden wij opeens een concurrent.” Dat heeft dan vaak tot gevolg dat Shoebaloo het merk niet meer mag voeren.

"Ooit bepaalden wij de markt,” herinnert Streinem zich. “Maar nu we concurrentie zijn, neemt ook ons bestaansrecht af. Dat is gewoon de realiteit.”

Daarnaast gingen bij de merken de prijzen sterk omhoog. Toen Streim in 2004 bij Shoebaloo begon als inkoper, kostten schoenen ‘ongeveer tussen de tweehonderd en driehonderd euro, met uitschieters naar vijfhonderd, zeshonderd euro’, zegt hij. “Maar dan had je ook echt het mooiste van het mooiste.” Nu kosten schoenen zeshonderd, zevenhonderd euro gemiddeld. “Dat is voor de normale consument niet meer te betalen.”

Dus wacht de consument steeds vaker op de uitverkoop, zegt Streim. “Consumenten zijn daar enorm aan gewend geraakt. Maar een bedrijf als wij moet een bepaalde marge genereren om aan alle verplichtingen te voldoen.” Stijgende prijzen, meer concurrentie, consumenten die wachten op de uitverkoop: voor Streim en zijn collega’s werd het steeds moeilijker om de rekensom kloppend te krijgen.

‘Er zal wel ergens licht zijn’

En dan kwam ook corona er nog overheen. Shoebaloo was maanden dicht, en hoewel het bedrijf creatieve oplossingen bedacht om toch te kunnen blijven verkopen, werd het toch een ‘hele onzekere tijd’, zegt Streim.

Het bedrijf hield lang hoop. “We dachten: er zal wel ergens licht aan het eind van die tunnel komen. Met dat idee zijn we na corona ook doorgegaan,” vertelt Streim. Maar het licht kwam maar niet. De toenemende inflatie maakte het moeilijk om producten aan de normale prijs te verkopen, en Shoebaloo moest veel kortingen geven om de inkomstenstroom op gang te houden en de nieuwe voorraad te kunnen financieren.

Aan het eind van 2022 kwam het omslagpunt. “We vroegen ons af of doorgaan eigenlijk nog wel rendabel was,” zegt Streim. We beseften: als we nu de nieuwe voorraad laten binnenkomen, zou het wel eens een ander verhaal kunnen worden. Dat wilden we voor zijn, dus hebben we besloten om Shoebaloo op onze eigen voorwaarden tot een einde te brengen.”

Een begrip in Nederland

“31 januari zal de dag zijn dat we ons laatste paar schoenen verkopen en afscheid nemen van jullie, onze loyale klanten, en van ons geweldige team,” schreef Shoebaloo vanochtend in een Instagrampost. Op die dag sluiten de winkels en de webshop definitief. Voor de medewerkers van Shoebaloo hoopt Streim dat ze spoedig een nieuwe baan zullen vinden. “We hebben alles in elk geval goed geregeld voor iedereen.”

Onder het bericht reageren klanten verrast op de sluiting van Shoebaloo. “Ik kan het niet geloven,” schrijven er meerdere. “Een begrip in Nederland,” schrijft een ander. “Een legende.”

“Iedereen is in shock,” merkt Streim. “Mensen zien een instituut vertrekken.” Zo ziet hij het zelf, ook, zegt hij. Niet alleen uit het perspectief van klant wellicht, maar ook als lid van de Streim-familie. Shoebaloo was het levenswerk van zijn vader, zelf zit hij al bijna twintig jaar in het bedrijf, en ook zijn broer Daniël is er als commercieel directeur en mede-eigenaar nauw bij betrokken.

Wat gaat de schoenenfamilie Streim nu doen? “Het belangrijkste is nu om Shoebaloo goed af te ronden,” zegt Marlon Streim. Daniël Streim heeft daarnaast zijn eigen schoenenlabel Streim nog, dat vanaf 2021 bij Shoebaloo wordt verkocht. Zoals het er nu uitziet kan dat merk blijven bestaan.

Marlon Streim gaat pas verder kijken als het hoofdstuk Shoebaloo is gesloten. “Het is verdrietig dat het zo moet eindigen,” zegt hij. “Maar het is een ontzettend mooi hoofdstuk geweest.”