De baan van … Connie Man - Chef du Cabine van M.A.C. tijdens Fashion Week

Een kijkje achter de schermen bij iemand zijn baan: Is het wel echt zo tof als het lijkt of zijn er een hoop verborgen aspecten? Welke skill set heb je er voor nodig en hoe kom je terecht bij een functie als deze? Onder het mom van het doorlopende thema ‘work in fashion’ bij FashionUnited bellen we met Connie Man, senior artist bij M.A.C. Cosmetics en daardoor ook Chef du Cabine bij onder andere Amsterdam Fashion Week.

Hoe ben je bij deze baan terechtgekomen?

“Ik was al freelance make-up artist. M.A.C. was mijn bijbaan. Het vluchtige van alle klussen was leuk, maar ik wilde echt iets opbouwen. Bouwen vanuit één visie. Ook heb ik nooit gekeken naar de business kant. Dat is bij M.A.C. nu wel als senior artist. Hoe kun je strategisch te werk gaan. Dat was voor mij nieuw en de combinatie van dat alles is voor mij eigenlijk heel leuk.”

Hoe ziet zo'n dag tijdens Fashion Week eruit?

“We krijgen een schema welke designers en labels er gaan showen en ik ben daar dan met mijn team. Voor elke show ben ik chef du cabine [hoofd visagist bij modeshows, red.]. Het houd in dat ik samen met de ontwerper de look maak en vervolgens het team aanstuur om deze look goed uit te voeren. Van tevoren doen we een test voor de make-up zodat wij al een idee hebben hoe de look eruit gaat zien. Zo heeft ook de designer een idee wat hij met het haar en de kleding wil doen. Het komt ook altijd wel voor dat op de showdag er een verandering is, dat kan gebeuren. Dat is het leuke van make-up, je kunt heel flexibel zijn om aanpassingen te doen. Op dat vlak proberen we altijd wel met de designer mee te denken, uiteindelijk is make-up een onderdeel van een totaal beeld. We doen er altijd zoveel mogelijk aan om de designer zijn visie naar voren te laten komen. Dat kan de ene keer zijn met hele uitgesproken make-up en de andere keer kan het ook heel ingetogen of juist heel rauw zijn.”

Welke vaardigheden heb je voor deze baan nodig?

“Ik denk dat je met de make-up skills, die je overduidelijk nodig hebt, maar halverwege komt. De helft is skills de andere helft is flexibiliteit, stressbestendig zijn, met heel veel verschillende mensen kunnen werken, je moet een team aan kunnen sturen en er is altijd wel een verrassingselement. Niks verbaast je meer en dat is ook leuk. Ik heb tijdens een dag of een fashion week altijd wel een idee wat ik ongeveer ga maken, maar meer dan dat is het ook niet. Het komt altijd wel voor dat wat we bedacht hadden, niet meer gaat gebeuren en dat vind ik super leuk. Het kan zijn dat de designer opeens een ingeving heeft, het kan allemaal."

Welk moment is je het meeste bijgebleven?

“Wat mij het meeste is bijgebleven is de allereerste keer dat ik naar een internationale fashion week ging. Ik was toen nog een parttimer bij M.A.C. en het was de Parijs couture week. Ik werkte bij Giambatista Valli. En je denkt: “Dat ik hier ben, hoe ben ik hier beland?” Alles wat ik had gehoord, de hectiek, mensen die schreeuwen, mensen die niet aardig zijn, de adrenaline, dat was allemaal in één show verpakt.”

“Op een gegeven moment waren een paar modellen te laat en die moest ik opmaken met een heftige eyelinerlook. Dat moest tegelijkertijd met het haar gebeuren en dit model had extentions van een andere show die eruit moesten. Ik zat op mijn knieeen haar make-up te doen omdat zij met haar hoofd naar beneden zat terwijl haar extensions eruit werden getrokken. Op een gegeven moment werd er gezegd dat iedereen naar de line-up moest. Ik ging mijn spullen pakken maar raakte de groep kwijt. Toen ben ik gewoon ergens naar binnen gegaan en liep ik opeens over de catwalk. Op rechts zag ik Anna Wintour en dacht ik: “Ik moet hier helemaal niet zijn.” Ik ben door gaan lopen naar achteren en kwam daar de groep weer tegen. Dat is iets wat altijd bijblijft, de eerste keer dat je een internationale fashion week doet. Ik doe nu al tien jaar fashion weeks, maar voor mijn gevoel hing toen alles van dat moment af.”

Voor welke andere fashion weeks heb je gewerkt?

“Ik heb alle grote gedaan behalve Londen, dus New York, Milaan en Parijs. Parijs doe ik het vaakste omdat we M.A.C. Benelux zijn en veel Nederlandse en Belgische designers showen in Parijs. Zo hebben we dit seizoen Ronald van der Kemp gedaan, Iris van Herpen doen we altijd. Dries van Noten hebben we deze keer niet gedaan, maar Christian Wijnants wel. Het is daardoor logisch om Parijs te doen. Milaan is ook leuk, daar schreeuwt iedereen zo lekker, maar dat is ook prima. Soms help ik ook een collega in Berlijn of andere landen die een regionale fashion week hebben.”

Wat zouden mensen niet snel verwachten bij een baan als chef du cabine van Amsterdam Fashion Week?

“Misschien niet zo zeer van mijn baan, maar van alle winkelmedewerkers van M.A.C. Die zijn de stille kracht, daar zit zoveel kennis en ervaring. Bijvoorbeeld de medewerkers bij de Bijenkorf, die zijn ook meegeweest naar Parijs of couture week omdat ze qua skill level buitengewoon goed zijn. Wij hebben dan de kans om die mensen te sturen, of ze helpen mee met Amsterdam Fashion Week. We schreeuwen het niet van de daken bij M.A.C., maar dat is iets dat veel mensen niet weten over de make-up artists bij de M.A.C. Stores.

Wat is het zwaarst en het leukst aan deze baan?

“Het leukst is 100 procent de diversiteit. Het zwaarst is het mentale aspect. Zo heb ik bijvoorbeeld achter elkaar Milaan en Parijs gedaan, dan is het echt een marathon. Pas als je klaar bent realiseer je wat je hebt gedaan, drie weken, twee shows per dag. Je zit in een trein en als je thuis bent spring je daar pas vanaf. Af en toe is het topsport.”

Beeld: persoonlijke foto’s Connie Man