De baan van... Taskin Goec, mixed reality ontwerper

Taskin Goec is een modeontwerper uit Berlijn die zich richt op de integratie van traditionele modeproductie met digitale technologieën, zoals 3D-modellering en AI. Na zijn Master of Arts in Mode aan de Weissensee Academie voor Kunst in Berlijn (2021), zet Goec zijn studie voort aan de London College of Fashion. Gedreven door zijn interesse in de snelle technologische ontwikkelingen binnen de mode-industrie, heeft hij zich gepositioneerd als pionier in het vakgebied van mixed reality modeontwerpen.

“Digitale technologie helpt me om zowel creatiever als efficiënter te werken,” zegt Goec. Zijn werkwijze is zowel onderzoeks- als resultaatgericht. Hij richt zich op het voortdurend ontdekken en toepassen van nieuwe tools om de modeproductie te verbeteren en te optimaliseren.

Tijdens de komende Berlin Fashion Week presenteert Goec een breiproject dat de grenzen van digitale en fysieke creaties overschrijdt. FashionUnited spreekt met hem over zijn werkproces, zijn moderne benadering van digitale mode en de impact die zijn werk heeft op de toekomst van de industrie.

Kunt u uw rol als mixed reality modeontwerper toelichten?

“De definitie van digitale mode verandert voortdurend en termen zoals ‘digitaal’, ‘hybride’, ‘immaterieel’ en ‘virtueel’ zijn altijd in ontwikkeling. Er bestaat daarom geen officiële functietitel voor wat ik doe. Uiteindelijk heb ik gekozen voor ‘mixed reality modeontwerper’.”

“Wanneer mensen vragen wat mijn werk precies inhoudt, leg ik uit dat ik zowel modecollecties als werkprocessen ontwerp. In feite probeer ik de kloof tussen digitale en fysieke mode te overbruggen, door traditionele mode te combineren met experimentele werkmethoden.”

Hoe combineert u traditionele mode met digitale technologieën in uw werk?

“Ik werk vanuit mijn studio in het oosten van Berlijn, die zowel naaimachines heeft als krachtige computers voor rendering, CGI (digitale animatie) en AI. Ik beweeg constant tussen fysiek en digitaal werk. Digitale technologie maakt mijn werk zowel creatiever als efficiënter. Het helpt me om sneller prototypes te maken en duurzamer te ontwerpen. Daarnaast stelt het me in staat om ideeën sneller en preciezer te delen.”

“Soms begin ik fysiek, bijvoorbeeld door een techniek uit te proberen, deze te scannen en digitaal verder te ontwikkelen. Andere keren start ik digitaal, ontwerp patronen, print ze uit en pas ze fysiek aan. Dit vermindert het aantal prototypes dat ik moet maken.”

“Mijn focus ligt niet op een volledig digitale garderobe, maar op het benutten van alle beschikbare technologieën om mode op een moderne manier te creëren. Bij elk project voeg ik nieuwe technologieën toe, zoals AI-modellen die ik train met mijn eigen werk of real-time simulaties. Daarom beschrijf ik mijn werk als het ontwerpen van werkprocessen—geen vastgestelde methode, maar een dynamisch proces dat altijd in beweging is.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Welke software en tools gebruikt u bij het ontwerpen van digitale mode?

“Er zijn een paar vaste tools die ik voortdurend gebruik, zoals Blender en Cinema 4D. Maar als we kijken naar de nieuwste en meest actuele tools, dan is Stable Diffusion een belangrijke. Dit is een AI-tool die vergelijkbaar is met MidJourney, dat veel mensen kennen van generatieve beeldcreatie.”

“Het verschil is dat het programma Stable Diffusion veel meer vrijheid biedt. In plaats van te werken met standaard AI-modellen, kun je je eigen modellen trainen en aanpassen. Dit maakt het een krachtig hulpmiddel voor digitale modeontwerp.”

Hoe verloopt het werkproces bij het ontwikkelen van een modeproject?

“Mijn werkproces met Stable Diffusion voelt als werken met een eigen designteam. Ik train het AI-model zodat het mijn stijl en ontwerp-DNA begrijpt. Vervolgens geef ik een briefing en laat het model enkele uren werken om zoveel iteraties van een idee te genereren als nodig is.”

“Bijvoorbeeld: ik maak een ruwe schets van een silhouet en geef de opdracht om een denimjack in mijn stijl te ontwerpen. Tegen het einde van de dag heb ik honderden varianten waaruit ik referenties kan halen. Het werkt als een creatieve samenwerking—alsof een creative director een team aanstuurt.”

“Daarnaast gebruik ik AI niet alleen voor inspiratie, maar ook voor het maken van blauwdrukken. Deze zijn soms zo gedetailleerd dat ze als concreet startpunt dienen voor een nieuw product.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Wat zijn de grootste uitdagingen bij het creëren van digitale mode?

“De grootste uitdaging is het bijhouden van de snel veranderende technologieën. Er zijn ontzettend veel tools, en ze evolueren voortdurend. Voor mij is het een essentieel onderdeel van mijn werk om up-to-date te blijven, maar dat kost veel tijd—het voelt soms als een fulltime baan op zich.”

“Voor modeontwerpers die al een drukke baan hebben, is het een uitdaging om te weten welke tools het beste werken. Bijvoorbeeld: welke software maakt een tech pack sneller, of welke AI-tool helpt bij het creëren van een naadloos patroon? Het continu volgen van nieuwe ontwikkelingen en AI-tools blijft een complexe, maar noodzakelijke taak.”

Hoe blijft u op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en trends in zowel de mode- als de technologiebranche?

“Ik blijf up-to-date door voortdurend onderzoek te doen, experimenten uit te voeren en in gesprek te blijven met anderen. Veel tools zijn niet specifiek bedoeld voor modeproductie, dus ik moet telkens beoordelen of en hoe ze relevant kunnen zijn voor mijn werk. Dit vraagt om technische creativiteit—het vinden van nieuwe manieren om bestaande technologieën in modeontwerp te integreren.

Heeft u advies voor mensen die een carrière als mixed reality ontwerper overwegen?

“Voor studenten of mensen die een carrière als mixed reality designer overwegen, zijn zowel traditionele als technische vaardigheden belangrijk. Basiskennis van patroonmaken en kledingconstructie blijft essentieel. Daarnaast is een passie voor innovatie en de vaardigheid om verschillende digitale tools op creatieve wijze te combineren cruciaal.”

“Goed kunnen werken met AI—ook wel ‘prompt engineering’ genoemd—is tegenwoordig een waardevolle skill. Dit betekent dat je AI effectieve opdrachten geeft en leert hoe je de beste resultaten krijgt. Veel mensen benutten bijvoorbeeld ChatGPT nog niet optimaal, simpelweg omdat ze niet weten hoe ze gerichter vragen kunnen stellen.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Hoe kunnen mensen het beste samenwerken met AI?

“De beste manier om dit te leren? Trial-and-error. Door te experimenteren en kritisch naar de resultaten te kijken, leer je hoe je AI beter kunt ‘aanspreken’. We zitten allemaal in een overgangsperiode waarin we opnieuw leren communiceren—maar nu met AI.”

Hoe ziet u de toekomst van digitale mode en de rol van mixed reality in de mode-industrie?

“Digitale mode blijft zich ontwikkelen, maar de toekomst ziet er anders uit dan we tijdens de pandemie dachten. Destijds droomden we van digitale kledingkasten en een leven in de metaverse, maar dat is voor de meeste mensen niet werkelijkheid geworden. De vraag naar volledig digitale outfits blijft daardoor een open discussie.”

“Tegelijkertijd heeft de opkomst van AI-tools het internet overspoeld met indrukwekkende digitale visuals, waardoor de behoefte aan nog meer digitale beelden minder urgent lijkt. Daarom zie ik de toekomst van digitale mode als iets praktisch en hoopvol: het verbeteren van fysieke modeproductie.”

“Steeds meer modeontwerpers en grote merken gaan digitale tools gebruiken—net zoals Photoshop en Illustrator ooit de standaard werden. Software als Clo3D en Blender wordt nu ingezet om efficiënter en duurzamer te ontwerpen. Dit kan leiden tot betere prototypes, minder overproductie en innovatieve pre-ordermodellen waarbij kleding pas fysiek wordt gemaakt na een digitale verkoop. Mijn hoop is dat deze technologieën de industrie duurzamer en efficiënter maken.”

Zijn er misverstanden of vooroordelen over jouw werk die je wilt rechtzetten?

“Ja, er is veel verwarring over hoe 3D-beelden worden gemaakt, vooral nu AI steeds meer wordt gebruikt. Mensen halen 3D-assets en AI-gegenereerde beelden vaak door elkaar. Op sociale media krijg ik regelmatig reacties van mensen die denken dat mijn 3D-werk door AI is gemaakt, terwijl dat niet zo is. Dit komt deels doordat mensen steeds kritischer kijken naar digitale content en twijfelen aan wat echt is en wat niet.”

“Het verschil tussen 3D en AI is dat 3D-beelden al jarenlang bestaan, bijvoorbeeld in games en films. Ze worden met gespecialiseerde software zoals Blender met de hand gemodelleerd, geanimeerd en bewerkt—een proces dat veel handmatige arbeid vergt. AI daarentegen genereert beelden op basis van tekstcommando’s (prompts), zonder dat er handmatige modellering aan te pas komt.”

“Toch is het niet altijd zwart-wit: AI en 3D worden steeds vaker gecombineerd. Ik gebruik bijvoorbeeld AI-tools binnen mijn 3D-ontwerpen, maar ik heb nog steeds volledige controle over het proces. Bij AI-gegenereerde content is de uitkomst veel onvoorspelbaarder; bij traditioneel 3D-ontwerp bepaal ik zelf elk detail, van modellering tot texturen en animatie. Dat blijft een belangrijk onderscheid.”

Is er iets dat u nog wilt delen over je baan?

“Ik ontwerp op maat gemaakte werkprocessen voor ontwerpers en merken, maar ook voor workshops, tutoring en consulting. Ik merk dat er veel vraag is naar gepersonaliseerde werkprocessen, omdat mode heel specifiek kan worden. Elke ontwerper of merk heeft verschillende behoeften, en er bestaat geen standaardoplossing.”

“Een recent project was bijvoorbeeld het visualiseren van twee-tone brioche breisels, wat ik zal presenteren tijdens Berlin Fahsion Week en waarvoor geen enkel bestaande tool geschikt was. We moesten verschillende programma's combineren, zoals Photoshop en Clo3D, om het juiste resultaat te bereiken. Dit soort technische uitdagingen maakt het noodzakelijk om aangepaste werkprocessen te ontwikkelen.”

“Wat betreft het delen van kennis, is het iets dat voortkomt uit mijn eigen ervaring: het vergt veel tijd en technische kennis om deze processen te creëren. Het is een manier om anderen te helpen die niet altijd toegang hebben tot tutorials die specifiek genoeg zijn voor hun situatie.”

“Ik geef deze tutorials niet alleen aan universiteiten, maar ook aan merken en op digitale modeplatforms zoals Syky. Dit werk gebeurt wereldwijd, omdat het voordeel van digitale tools is dat we van overal ter wereld kunnen samenwerken.”