Van multidisciplinary artist tot samenwerken met Ronald van der Kemp: Dit is de nieuwe denim generatie

De nieuwe denim generatie: De een wil niet alleen de denim-industrie veroveren, maar zoekt ook naar kansen in de kunstwereld, de ander werkt met modeontwerper Ronald van der Kemp. Het is in ieder geval duidelijk dat er een nieuwe lading denim ontwerpers klaar staat om te laten zien wat ze in huis hebben. Wat maakt met denim ontwerpen voor hen interessant? FashionUnited vraagt het aan Anna Mae van Gorkum, Trinity Williams, Jan de Vries en Bowie Klaassens.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Anna Mae van Gorkum (18), multidisciplinary artist

Anna Mae van Gorkum ziet zichzelf als een multidisciplinary artist. “Moeilijk woord, hè”, lacht ze. En dat is het zeker, maar voor iemand die kunst, mode en fotografie samen wil laten komen, lijkt het de juiste omschrijving te zijn. Van Gorkum droomt ervan haar eigen expositie te creëren voor een museum in Parijs. “Het lijkt me heel gaaf om mijn tassen, foto’s van mijn creaties en schilderijen samen te zien komen in één project. Ik ga voor het hele plaatje.”

Van Gorkum startte in oktober 2023 haar eigen label, genaamd Maetrix - een modemerk met een extraordinary visie, geïnspireerd op het maken van fouten en de zoektocht naar zichzelf.

Kun je wat meer over Maetrix vertellen?

“Maetrix komt voort uit het maken van fouten. Ik had in het begin één idee: Ik wilde dat mijn tassen niet inzakken als iemand ze neerlegt. Ze moeten rechtop blijven staan. Dus, experimenteerde ik met stoffen en materialen die het denim rechtop lieten staan. In dat proces maakte ik heel veel fouten. Zo kwamen er bijvoorbeeld scheurtjes in datgene wat ik op het denim smeerde. Dat vond ik in eerste instantie totaal niet mooi, maar het heeft me uiteindelijk tot het design gebracht wat het is geworden.”

Welke materiaal gebruik je voor je ontwerpen?

Lacht: “Dat is het geheim van de smid.”

Hoe is het om op zo’n jonge leeftijd een eigen merk op te zetten?

“Super tof en ondenkbaar, maar niet onmogelijk. Ik stapte House of Denim in april vorig jaar binnen als student zonder direct doel. Ik had wel een droom, maar ik wist niet hoe ik die moest bereiken. Daar heeft House of Denim mij heel erg mee geholpen; van hoe ik iets moet ontwerpen tot aan het bouwen van mijn label. Als ik dan zie hoe mijn droom binnen een klein jaar in vervulling is gegaan, had ik dat nooit verwacht.”

Hoe omschrijf jij jezelf als denim ontwerper?

“Ik zie mezelf als iemand die heel graag verandering wil maken in denim. Ik denk zo creatief mogelijk. Wat ik ontwerp, lijkt bijna niet meer op denim en heeft meer wat weg van leer. Althans, ontwerpers kunnen met het blote oog makkelijk zien dat het denim is, maar mensen die niet in de modewereld zitten, zullen die associatie minder snel maken, is mijn ervaring.”

“Rick Owens is mijn grote voorbeeld. Vooral de vormen die hij in zijn ontwerpen verwerkt, vind ik heel gaaf. Nog specifieker haal ik veel inspiratie uit de samenwerking tussen Paradoxe Paris en Rick Owens. De ‘gerafelde lapjes’ hebben een heel gaaf effect, vind ik. Ik zie dit niet vaak voorbij komen, dus het is echt mijn ding.”

Wat wil je meegeven aan een toekomstig denim ontwerper?

“Blijf zo gemotiveerd mogelijk en probeer zoveel mogelijk connecties te maken.”

“Maak daarnaast zoveel mogelijk fouten.” Lacht: “Het klinkt gek, maar door veel fouten te maken, leer je heel erg veel. Als je naar mij kijkt, sta ik hier juist omdat ik fouten heb gemaakt. Ik heb als het ware van mijn fouten een tas ontworpen.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Trinity Williams (19), denim ontwerper

Voor Trinity Williams (19) is denim de meest makkelijke stof om mee te werken. “Denim is er in zoveel verschillende vormen; je kunt het manipuleren om het eigen te maken, maar het is ook mooi op zijn eigen manier. Denim verandert bovendien naarmate het ouder wordt, het blijft nooit hetzelfde.” En dat brengt voor Williams veel creatieve vrijheid mee. Zoals Williams zegt: “Denim is gewoon hard.”

Hoe ben je de denimwereld ingerold?

“Door House of Denim. Ik moest stage lopen in mijn tweede jaar Fashion Design. Dat was zo’n drie jaar geleden en daarna ben ik hier gebleven. Ik heb hier alles geleerd wat met denim te maken heeft. Daarnaast werd ik door House of Denim geïntroduceerd in de industrie.” Lacht: “House of Denim is eigenlijk een uit de hand gelopen studentenhuis waar iedereen discipline aanleert en een duwtje in de juiste richting krijgt die wij normaal niet zomaar zouden krijgen.”

Wat voor denim ontwerper ben jij?

“Ik speel graag met stofmanipulatie. Ik houd ervan om stof te veranderen tot iets wat het eerst niet was. Daarbij speel ik veel met vormen en het silhouet, waarbij het lichaam een grote rol speelt. Ik ben bijvoorbeeld ook anatomie en fysiologie gaan studeren, omdat ik het menselijk lichaam wil begrijpen om echt mooie kleding te kunnen maken voor ieder lichaamstype. Ik wil kleding maken die op een manier valt waar mensen nog nooit aan hebben gedacht.”

“Daarnaast wil ik ook dat als mensen naar mijn ontwerpen kijken, ze de hele tijd nieuwe dingen blijven zien. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer dingen je ziet. Wie mijn kledingstukken draagt moet zich gewoon een superheld voelen.”

Op welk ontwerp ben je het meest trots?

Nonchalant: “Om eerlijk te zijn ben ik trots op alles wat ik heb gemaakt en wat ik ga maken. Mijn eerste broek was een mooie opening voor mij. Het liet me beseffen dat alles mogelijk is. Je kunt écht alles maken wat je bedenkt.”

“Als ik iets moet kiezen, ben ik het meest trots op de Twenty Pocket Jeans. Het idee om die broek te maken ontstond aan het begin van mijn stage bij House of Denim. Ik moest een ontwerp maken en had maar één ding in mijn hoofd: de broek die ik wilde hebben toen ik kind was. Destijds wist ik niet hoe ik aan die broek moest komen en later dacht ik dat ik die broek nooit kon betalen. Ik dacht toen al: hoe kan ik die broek zelf maken? In een betere versie? Toen ik hier [bij House of Denim, red.] een broek moest maken, wist ik gelijk: ik ga die broek van vroeger maken, in deze kleuren en de zakken zet ik er op deze manier op. Uiteindelijk vind ik deze ‘Twenty Pocket Jeans’ ook veel mooier dan de broek die ik vroeger als kind wilde hebben.”

Trots: “De acteur van de film ‘Hardcore Never Dies’, Joes Brauers, heeft deze broek ook gedragen. Dat vind ik wel echt heel hard.”

Wat is jouw ultieme denim droom?

“Ik wil uiteindelijk alles weten over denim en er alles mee kunnen maken. Daarnaast wil ik geen rekening houden met de modekalender, de seizoenen en bepaalde deadlines. Kort gezegd, laat ik de regels van de mode-industrie los. Ik wil kunnen maken en droppen wat en wanneer ik dat wil. Ik wil mezelf de tijd geven om iets heel moois te maken, waar veel tijd in wordt gestoken zonder dat het wordt afgeraffeld.”

<p.“Ik zie nu dat iedereen elkaar nadoet - iedereen zit vast in hun comfortzone. Niemand durft out of the box te denken en doet hetzelfde, maar dan toch weer op een ‘originele’ manier. De boodschap die ik later wil kunnen meegeven: Stop tijd in wat je maakt totdat je het helemaal begrijpt en drop je ontwerpen pas als je er honderd procent achter staat.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Jan de Vries (19), denim ontwerper

Jan de Vries kon zijn weg niet vinden in het reguliere schoolsysteem. Hij matchte niet met docenten en het niveau was niet wat hij verwachtte. “Ik ben op best jonge leeftijd begonnen met kleding maken, dus ik had al wat ervaring. Toen er een 10-wekelijkse cursus van House of Denim op mijn pad kwam, stimuleerde mijn mentor mij dat te gaan doen.” Sindsdien heeft De Vries House of Denim niet meer losgelaten en werkt hij inmiddels voor grote sterren uit de mode-industrie, onder wie Ronald van der Kemp, en geeft hij de cursus ‘Make Your Own Jeans’ bij House of Denim.

Wat maakt dat je denim ontwerper bent geworden?

“Van jongs af aan ben ik al met denim bezig geweest. Het begon met het customizen van jeans. Toen ben ik verliefd geworden op denim, omdat ik zag dat je er zoveel kanten mee op kunt gaan. Denim lijkt heel simpel, maar je kunt er letterlijk alles mee doen. Ik vind het geweldig om met denim te werken.”

Hoe omschrijf je jouw ontwerpstijl?

“Ik begin altijd met iets kleins en vaak is dat iets met een rits. Daar omheen bouw ik vervolgens mijn design.” Lacht: “Mijn maakproces gaat echt alle kanten op en wat ik eerst in mijn hoofd heb, komt er vervolgens heel anders uit te zien.”

Waar komt jouw fascinatie met ritsen vandaan?

“Ik vind dat een rits karakter geeft aan een kledingstuk. Het is toch iets wat snel de aandacht trekt, denk ik. Ik gebruik vaak zilveren ritsen, dus het springt er erg uit. Het maakt het kledingstuk stoerder, wat harder.”

Door wie laat jij je inspireren?

“Rick Owens, hij werkt niet perse met denim maar wel met ritsen. Daarnaast vind ik het werk van Ann Demeulemeester heel mooi. De silhouetten van dat merk zijn gewoon echt prachtig en ze besteden veel aandacht aan hoe de naden in elkaar verlopen. Daar ben ik zelf ook veel mee bezig.”

Je werkt voor Ronald van der Kemp. Hoe kwam deze samenwerking tot stand?

“Dat ging heel natuurlijk.” Fluistert: “Deze samenwerking heb ik wel echt te danken aan House of Denim. Zo’n connectie krijg je niet zomaar. House of Denim heeft mij meerdere keren de kans gegeven om hem te helpen.”

“Ronald [Van der Kemp] vroeg mij of ik kon helpen met stofbewerking voor een expositie-achtige show die hij deed in Parijs. Dat ben ik gaan doen met een paar anderen. De laatste dag, toen we bijna alles af hadden, ben ik naar Ronald gegaan om alles af te geven. Toen zag ik aan Ronald’s gezicht dat er iets niet klopte, dus vroeg ik of ik nog iets voor hem kon doen. Hij zei dat het jasje, waar ik mee bezig was en alleen de stofbewerking voor had gedaan, eigenlijk die dag erna al naar Parijs moest worden gebracht. Ik ben daarna, rond half acht ‘s avonds teruggefietst naar mijn atelier om er een jasje van te maken. Daar ben ik tot diep in de nacht mee bezig geweest, waarna ik weer terug naar Ronald fietste. Hij zei toen: ‘Ik vind het zo leuk hoe je dit met passie doet en er tot in de late uren mee bezig bent geweest voor mij. Je hoort nog een keertje van me.’” Trots: “En dat is dus gebeurd. We hebben bijvoorbeeld de laatste show van Steve Madden op Amsterdam Fashion Week samen gemaakt.”

Wat wil je uiteindelijk bereiken in jouw carrière als (denim) ontwerper?

“Ik heb een eigen label, Mabi Jeans, en een atelier. Ik laat mijn klanten langskomen in mijn atelier. Daar meet ik ze op, drinken we een koffietje en kijken we wat zij leuk vinden. Ik maak vanuit een tekening of een plan van de klant een kledingstuk. Dat wil ik voor altijd blijven doen. Ik zou nooit een hele collectie laten produceren. Ik wil alles in eigen hand blijven houden en de interactie met mijn klanten behouden.”

Wat wil je de denimwereld meegeven?

Vastberaden: “Maak het perfecte denim en produceer niet weer fast fashion in grote getalen. Ik wil dat iedereen van een bepaald kledingstuk gaat houden, omdat het zo mooi is. Ja, daar betaal je voor, maar dan heb je ook iets dat echt van en voor jou is. Het gaat een leven lang mee, dus het hoeft niet op de vuilnisbelt te belanden.”

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Bowie Klaassens (22), denim ontwerper

Bowie Klaassens is een wallflower en, zoals hij zelf zegt, een chaoot. Toen hij de denimwereld binnenstapte, begon hij ook zijn ontdekkingstocht naar zichzelf. Het is niet voor niets dat zijn werk op zijn eigen reis is geïnspireerd. Het uit zich in creaties met onder andere straps en reststoffen.

Hoe zag jouw eerste denim ontwerp eruit?

“Ik begon met het werken met patchwork designs. Ik gebruikte heel veel reststoffen. Ik haalde in het begin allemaal kleine stoflapjes van de grond of plukte ze naast de naaimachine vandaan. Daar heb ik mijn allereerste broek mee gemaakt.”

Jouw ontwerpen zijn geïnspireerd op jouw persoonlijke reis. Ben je daarom ook met denim gaan ontwerpen?

“Klopt. Mijn ontwerpen komen altijd tot stand door dingen uit mijn leven. Denim leeft zelf ook; hoe vaker je het draagt, hoe meer ermee gebeurt, hoe meer het verandert. Dat vind ik er mooi aan.” Enthousiast: “Stel je voor, je hebt een patchwork broek. Des te vaker je hem draagt en wast, des te meer hij gaat rafelen en hoe meer de kleuren veranderen. Uiteindelijk heb je allemaal verschillende soorten stoffen in je broek zitten, de hele structuur van de broek verandert. Dat is geweldig.”

Hoe ontwerp jij kledingstukken?

“Ik kijk heel veel oude films en naar dingen die ik zie in mijn leven. Zo zag ik laatst een film over Edward Scissorhands. Ik ben zelf hypermobiel, dus het kwam overeen met mijn handen omdat mijn handen best vaak krom staan. Ik raakte geïnspireerd en werkte vervolgens een ontwerp uit.”

“Ik heb bijvoorbeeld ook een pak gemaakt met straps voor de expositie van de Bluest Monday. Dat refereert aan mijzelf, omdat ik een wallflower ben - dan ben je vaak heel gesloten. Daarom heet mijn label ook Wallflower.”

Hoe ziet jouw perfecte denim ontwerp eruit?

“Iets met zoveel mogelijk reststukjes en met zoveel mogelijk rafels. Het moet chaotisch zijn en een rauw randje hebben. Dan ben ik helemaal tevreden.”

Waar streef je naar als denim ontwerper?

“Ik wil eigenlijk vooral iets meegeven: Niet alles en iedereen hoeft in hokjes geplaatst te worden. Tegenwoordig moet overal een label aan hangen, van welk merk het is bijvoorbeeld. Dat hoeft helemaal niet. Je moet jezelf kunnen kunnen zijn en iets mooi en leuk vinden om te dragen. Mode is identiteit en daar gaat het om.”