3D pioniers: digitaal design bij Hugo Boss

Berlijn - Digitalisatie heeft de modeindustrie officieel betreden. 3D-software inzetten om kleding te ontwerpen spaart niet alleen geld uit, maar zorgt ook dat producten sneller bij de consument terechtkomen. Bij het Duitse modebedrijf Hugo Boss wordt inmiddels al 40 procent van de collectie virtueel ontwikkeld en daar komt geen handgemaakt prototype aan te pas.

Welke is echt en welke niet? Het is lastig te zeggen wanneer je kijkt naar de twee foto’s van een zwarte jurk met kokerrok die Jule Widmann tijdens haar presentatie laat zien. Kijkend naar de naden van een gesimuleerde oranje rok van organza, zijn de effecten juist wel duidelijk zichtbaar, zo laat de teamleider voor de afdeling patroonontwerpen vrouwenmode bij Hugo Boss zien op het podium van de Re’aD Summit.

Tijdens de conferentie van het Duitse Mode Instituut (DMI) afgelopen maand, zijn experts uit de modeindustrie samengekomen om het te hebben over de digitalisering van de productieketen. Vergeleken met de auto-industrie heeft de mode nog flink wat werk te doen. Producenten sturen nog steeds kleurstalen op naar modebedrijven en prototypes worden vaker met de hand dan digitaal gemaakt. Hugo Boss bevindt zich op een keerpunt: er gaan grote veranderingen plaatsvinden.

Van links naar rechts: Birgit Wiech, Jule Widmann, Andreas Seidl

”Simpelweg gebruik maken van 3D is niet meer van deze tijd. Wat vaststaat, is dat de manier waarop producten worden ontwikkeld volledig moet veranderen,” zegt Birgit Wiech, senior hoofd product excellence woman bij Hugo Boss, tijdens de presentatie die ze samen met haar collega houdt. “We bevinden ons in een bijzondere tijd waar alles draait om snelheid. En ons doel is om het hele productieproces te digitaliseren, tot aan de winkel toe.”

Sneller van idee naar eindproduct

Hugo Boss begon al in 2013 met het veranderen van het productieproces. Het begon met het simuleren van simpele kledingstukken als truien en shirts op een computerscherm. Het grote voordeel van 3D-modellen op een scherm? Hiervoor hoeven alleen de patronen voor de buitenstof gemaakt te worden. Prints, kleuren en stoffen kunnen in het echt of op het scherm worden gesimuleerd op een model, wat ontwerpers helpt bij het kiezen - zonder dat ze het patroon voor het kledingstuk eerst moeten maken. Met enkele muisklikken kan een neklijn of mouw gemakkelijk worden aangepast.

Hugo Boss zet sinds 2015 3D-software in om sport- en buitenkleding te simuleren. Afgelopen jaar kwamen daar ook de klassieke buitenkleding voor mannen en vrouwen bij. Na meer dan 1.000 3D-simulaties, heeft Hugo Boss besloten in 40 procent van de collecties geen eerste prototypes meer te gebruiken. In sommige gevallen wordt zelfs helemaal niet meer gewerkt met prototypes. In Duitsland en Turkije wordt bij het in elkaar zetten van kleding gekeken naar een digitaal prototype, en ook producenten in Oost-Europa en Portugal werken nu op soortgelijke wijze.

Julian Jetten, hoofd Materiaal bij Mammut Sports Group, praat over hoe hij digitalisering inzet bij het werken met kleuren

Wanneer het maken van een sample niet langer onderdeel vormt van het ontwerpproces, bespaar je niet alleen geld maar ook tijd. Waar het ontwikkelen van een kledingstuk met een echt prototype zo’n twee tot vier weken in beslag neemt, wordt dit teruggebracht naar een paar dagen tot maximaal een week wanneer een digitaal prototype wordt ingezet, aldus Wiech. Met de huidige focus op trends, waarbij de kledingproductie overuren draait om de consument bij te houden, is het cruciaal dat een bedrijf snel kan inspelen op nieuwe trends en smaken.

Een veranderende arbeidsmarkt

De digitalisering van de industrie brengt ook een verandering met zich mee voor het banenaanbod. Voor de ontwikkeling van bruikbare 3D-software die kleding kan simuleren is een nauwe samenwerking nodig tussen creatieven en patroonmakers, maar ook tussen ontwerpers en fabrikanten en natuurlijk technici, stelt Wiech.

”Op de lange termijn zal er zeker vraag komen naar een nieuw soort medewerker,” zegt ze. Maar op haar afdeling worden alle opties nog open gehouden. “We werken nu met agile teams waarbij mensen cross-functioneel werken. We zien wel wat voor banen daaruit ontstaan.”

Tobias Rausch, global portfolio manager appearance capture bij X-Rite, spreekt over het digitaliseren van kleuren en materialen

De software kan verschillende wassingen zoals je die ziet op spijkerjasjes nog niet compleet realistisch nabootsen, stelt patroonontwerper Widmann, en ook de avatars zouden er nog wat menselijker uit kunnen zien. Maar de talloze computer crashes en de uren die werden gestoken in het simuleren van een rode jurk met plooien, hebben Hugo Boss geen windeieren gelegd. Voor de buitenkleding-collectie voor vrouwen werden items voor een Amerikaanse klant volledig digitaal ontwikkeld en verkocht. Het merk Hugo gebruikt nu exclusief het digitale prototype. In vergelijking met de rest van de branche, werkt Hugo Boss erg vooruitstrevend. Andreas Seidl, managing director van de Human Solutions Group / Assyst, die verantwoordelijk is voor de software die onder ander door Hugo Boss wordt gebruikt, schat dat zo’n 20 procent van zijn klanten producten ontwerpt met behulp van 3D-technologie. Twee jaar geleden ging het nog om slechts 5 procent.

Maar de mogelijkheden voor 3D-simulatie reiken nog veel verder. Birgit Weich wil uiteindelijk alles digitaliseren: van eerste schets tot webshop. Klanten moeten kunnen zien hoe een broek of pak eruit ziet op hun eigen lichaam terwijl ze op hun mobiel aan het shoppen zijn. Dat zou ook het aantal retourzendingen terugdringen, stelt ze. “We willen in de toekomst een proces dat van begin tot eind digitaal is.”

Foto: Virtual Light Booth van X-Rite, DMI

Het origineel van dit artikel werd half november gepubliceerd op FashionUnited.de. Vertaling en bewerking vanuit het Engels: May-Anne Oltmans.