Het afstudeerportfolio zoals geleerd van Dries van Noten
bezig met laden...
Ik begin het merendeel van mijn Final Portfolio-lessen met een persoonlijk verhaal. Toen ik afstudeerde van Saint Martins stuurde ik een klein handgemaakt boek, aan elkaar genaaid, bestaande uit zes pagina's van mijn portfolio, naar de heer Dries van Noten in zijn atelier in Antwerpen. In de daaropvolgende weken probeerde ik in mijn studentenflat in East London niet te zitten piekeren waarom ik nog niets had gehoord. Uiteindelijk vertrok ik naar Italië, kreeg ik een baan bij Moschino en begon mijn carrière. Zes maanden later werd een brief met Belgische poststempel naar mijn adres in Milaan gestuurd. Dries van Noten wilde me ontmoeten. Mijn zelfvertrouwen was inmiddels gegroeid: ik was nu legitiem, ik had een goede baan, werd betaald voor mijn ontwerpwerk en Dries van Noten had mij gevraagd langs te komen..
Hij was precies zoals ik me hem voorstelde. Zacht en gastvrij, niet overdreven modieus. Terwijl ik naar een rek met decadente sjaals gaapte, bladerde hij door de pagina’s van mijn portfolio. Zwijgend. Toen hij opkeek, was teleurstelling te zien. Hij had gehoopt meer van de spirit te zien. Hij was niet geïnteresseerd in mijn ontwerpen voor Moschino of andere bedrijven. In plaats van mijn professionele werk, wilde hij meer van mijn persoonlijke stijl zien. Dat werk was instinctief en emotioneel beladen - een mix van fotomontage, hand genaaid werk en krabbels - het resultaat van te weinig geld voor fatsoenlijke materialen en het onvermogen conventionele modefiguren te tekenen.
Deze persoonlijk ervaring gebruik ik als basis voor mijn lessen. Een afstudeerportfolio is de kans voor studenten uit te drukken wie ze zijn, voordat de industrie en commercie hen vormen en rauwe ambitie om de hoek komt kijken.
Een formule is giftig als je een gedenkwaardig afstudeerportfolio wil maken
Online zijn veel zo-maak-je-een geweldig-portfolio artikelen te vinden. Dit is niet een van deze artikelen, dat zou suggeren dat er een formule voor bestaat. Een formule is giftig voor een gedenkwaardig afstudeerportfolio, een manier om ervoor te zorgen dat de ogen van de kijker glazig worden en het boek voor het einde wordt dichtgeslagen. Ik begrijp dat studenten op zoek zijn naar duidelijke antwoorden en in de industrie hunkeren naar zekerheid, maar ik kan geen formule presenteren - niet als het om zoiets belangrijks gaat. En als ik dan toch een suggestie moet doen: negeer mijn stem om te luisteren naar je innerlijke stem.
Als docent die lesgeeft in portfolio-opbouw, designer die door de jaren heen uitgebreide portfolio’s op heeft moeten stellen, en voormalig ontwerpdirecteur die mensen aannam op basis van hun portfolio, is het me wel gelukt het een en ander in kaart te brengen. Dat is de beste richting die ik je op kan sturen. Hoe je die bestemming bereikt, is aan jou. Wees niet bang om van de gebaande paden af te wijken.
Bovenal moet het portfolio boven de andere uitsteken. Een unieke kijk helpt daarbij. Graaf diep, en denk na over vragen als waarom je verantwoordelijk wilt zijn voor het op de markt brengen van nog meer kleding, terwijl de planeet bezwijkt onder het gewicht van zoveel overbodige, slecht ontworpen rommel. Wat is jouw stem? Waarom zou die gehoord moeten worden?
Het portfolio moet aantonen dat men de computer beheerst en niet andersom
Computervaardigheden zijn noodzakelijk, maar het portfolio moet aantonen dat je de computer beheerst en niet andersom. Een overdreven gedigitaliseerd portfolio - glanzend, plat, onpersoonlijk - houdt de kijker op afstand. Er is niet veel afstand tussen ons en kleding. Het zit op onze huid en we voelen het. Daarom zijn voorbeelden van textieltechnieken en -experimenten prachtige toevoegingen. Borduur je? Haak je? Heb je een primitieve vorm van tweed ontwikkeld met melkeiwit? Dat willen we graag zien. Alles wat ons dicht bij de ervaring van het dragen, en voelen, van kleding brengt.
Handgemaakte tekeningen zijn prachtig als het talent je is gegeven, en je portfolio zou dit met trots moeten presenteren. Ga old school met een geïllustreerd ontwerp dat de pagina vult, en voeg daar een paar kleurstalen aan toe. Bekijk de tijdloze composities van modeillustratoren uit het verleden, zoals Kenneth Paul Block of René Gruau. Opzichtige gefotoshopte afbeeldingen als achtergrond van je illustraties leiden af, zijn onnodig, en op sommige scholen beschouwd als vloek. Ze leveren je geen ontwerpwerk op en compenseneren ook geen zwakke tekeningen.
Als je niet bent gezegend met natuurlijk tekentalent, kun je kiezen voor een communicatiemethode dat bestaat uit een eenvoudig gestileerde tekenstijl, aangevuld met een collage. Verzin kleine trucjes om bijvoorbeeld te verbergen dat je geen hoofden kunt tekenen. Een ontwerp van mij heeft een groot ovaal op de plaats van het hoofd. Het is het equivalent van het tekenen van het hoofd van een mannequin; je hebt je ontwerp effectief van alle aspiraties beroofd. Een zwevend vraagteken boven de schouders zou meer zeggen.
Ontwikkel technisch tekenen obsessief. Zowel handgetekende als digitale tekeningen, je weet immers niet wat zal worden gevraagd tijdens een sollicitatiegesprek. Ik ken een bedrijf waar handgemaakte schetsen de norm zijn op de ene verdieping, en op een andere verdieping, binnen hetzelfde bedrijf, deze tekenningen op de computer worden gemaakt. Beginnende ontwerpers moeten vaak de technische schetsen maken, omdat niemand anders er tijd voor heeft - een vreemd fenomeen, aangezien maat en pasvorm het meest belangrijk zijn. Maar het zij zo. De meer ervaren designers met vele corporate vergaderingen en eindeloze e-mails worden gedwongen deze taak over te laten aan junioren. De staat van de samples - hoe deze terug komen uit de fabrieken - is volledig afhankelijk van je nauwkeurigheid. Een kans om indruk te maken.
“Ik heb twintig jassen nodig vóór lunchtijd!”
In het portfolio is designontwikkeling vaak wat ontbreekt. Neem overal een schetsboek mee naartoe en voeg een paar bladzijden toe aan je portfolio. Toon het proces van het opbouwen van een collectie; de weg, inclusief de hindernissen, die je hebt afgelegd. Vanaf de werkvloer is het niet zo gemakkelijk een prachtige illustratie te maken als vanuit je slaapkamer. Als je jurken voor Atelier Versace ontwerpt, wil Donatella misschien wel de bling van elke kraal in je illustraties zien, maar deze luxe in schetsen is zeldzaam. Toen ik voor Giorgio Armani werkte, was het niet ongewoon opdrachten te krijgen als "Ik heb twintig jassen nodig vóór lunchtijd!". Kun je nauwkeurig tekenen, onder tijdsdruk, en van idee tot realisatie komen? Een werkgever zal dan het gevoel hebben dat hij waar voor zijn geld heeft, jou in te huren. Het is ook een kans te tonen hoe jouw unieke design-hersenen werken. Geef een kijkje achter de schermen.
Het begin van alle stappen in het proces is degelijk onderzoek. Onderzoek stopt niet waar het ontwerpen begint; er is overlap. Ontwerpstudio’s van Milaan tot Manhattan hebben vaak muren vol hangen met onderzoek dat zich gedurende het seizoen verzamelt naarmate concepten evolueren. Baseer een volledige collectie niet op één afbeelding. Dat is geen concept. Wees alert op de wereld om je heen. Gebruik je eigen foto’s als inspiratie. Ga op zoek naar boeiende manieren om de orginaliteit van je onderzoek te presenteren in je portfolio.
In de modeindustrie leveren je kwalificaties geen baan op. De prestige van je school brengt je maar tot de deur. Door het portfolio wordt je aangenomen. Of je nu een portfolio in een handgemaakte leren aktetas of in de vorm van een krant maakt, de inhoud moet boekdelen spreken.
Misschien kom ik er nooit overheen dat ik Dries teleurstelde op het moment dat ik al aan het werk was, maar ik leerde meer van hem over het belang van een afstudeerportfolio dan dat ik ooit op school had kunnen begrijpen.
Door gastredacteur Jackie Mallon, die les geeft aan de faculteit van diverse modeprogramma’s in New York en de schrijfster is van ‘Silk for the Feed Dogs’, een roman die zich afspeelt in de internationale modeindustrie.
Dit artikel verscheen op FashionUnited.com in 2015. Vertaling en bewerking vanuit het Engels: Tessa Guntlisbergen.