Het beste van haute couture in Parijs

Londen - De lat voor haute couture ligt onbereikbaar hoog. Dat betreft niet alleen de middelen die nodig zijn om de meest luxueuze items te kunnen betalen, maar ook het vakmanschap en de nauwgezette aandacht voor detail die nodig zijn om de meest decoratieve en verfijnde mode ter wereld te creëren.

Toegegeven, de focus op mode dient meer als een afleiding, aangezien de krantenkoppen over de Davos-leiders die zich buigen over klimaatverandering, de voortdurende procedures tegen Trump in Washington en het uitbreidende coronavirus in China laten zien dat er al genoeg is om mee te dealen. Maar ontwerpers weerspiegelen vaak de waan van de dag en de daarbij horende sfeer in hun collecties. En wanneer al het andere negatief klinkt, is afleiding meer dan welkom.

Iris van Herpen

Je staat versteld van mode als je ziet hoe de Nederlandse ontwerpster Iris van Herpen haar ongeëvenaarde technische bekwaamheid presenteert op de openingsdag van de haute couture-week. Haar lente/zomer 2020 collectie ‘Sensory Seas’ combineert biologie met mode met behulp van microscopisch kleine details en neuroanatomist Ramón y Cajal als belangrijkste referentiepunt. De kleding kenmerkte zich door een werveling van lasergesneden organza en chiffon, zo subtiel gelaagd dat je zou kunnen denken dat het kunststukken in plaats van jurken waren. Maar toch draagbaar.

Dior

Bij Dior stelde Maria Grazia Chiuri, de eerste vrouwelijke creatief directeur van het modehuis, het publiek de vragen: “Zou God een feminist zijn?” en “Wat als vrouwen de wereld regeerden?”. In het Musée Rodin, waar de show plaatsvond, betraden gasten een ruimte die was getransformeerd in een godin, The Female Divine, welke was ontworpen door kunstenaar Judy Chicago. Het werk vraagt om “de rollen en machtsverhoudingen die, kijkend naar geslacht, de manier waarop we vandaag de dag samenleven, bepalen” te heroverwegen. Godinnen domineerden ook de catwalk, gekleed in Grieks-Romeins geïnspireerde jurken, rokken en maatwerk, elke look gecombineerd met platte sandalen. Omdat hoge hakken niet nodig zijn voor vrouwelijke empowerment.

Chanel

Bij Chanel gaat Virginie Viard langzaamaan haar eigen gang en werpt ze de mantel van haar voorganger Karl Lagerfeld af. Ze dook in de beginjaren van de oprichter van het modehuis, Gabrielle ‘Coco’ Chanel, waarbij ze het Grand Palais in Parijs transformeerde tot de tuin van het klooster waar Chanel als jong meisje naartoe werd gestuurd. Gedwongen om een sober zwart-wit uniform te dragen, welke later de code van het modehuis werd, refereerde Viard naar deze dagen en presenteerde ze jassen, blouses en gepatenteerde schoenen met enkelsokken. Maar eenvoudige beschrijvingen doen onder voor de complexiteit van het borduurwerk, voor de fijne gelaagdheid van tule die lengte en textuur gaf aan een korte rok, en voor de handgehaakte Peter Pan-kraag op een wollen blazer.

Valentino

Mode gemaakt voor dromen. Dit seizoen maakte het plaats voor nieuwe uitdrukkingen en en zelfs vorm. De dromerige, volumineuze jurken die we van ontwerper Pierpaolo Piccioli zijn gewend, kenmerkten zich door nieuwe silhouetten. Om te beginnen waren er broeken in ten minste vier looks, en gestructureerde flamenco-stijl ruches, verblindende prints en de kleuren rood, fuchsia en Yves Klein-blauw. Er waren peplums en cummerbanden, strikken en cape-jassen. Er was dit seizoen geen overvloed aan organza - de omhullende jurken waarvan er duizend werden gemaakt. In plaats daarvan gaf Piccioli ons een hint van wat er in zijn vruchtbare verbeelding plaatsvindt.

Jean Paul Gaultier

De aankondiging dat Balenciaga volgend seizoen terugkeert naar de haute couture-week van Parijs smaakte bitterzoet, omdat het tegelijkertijd afscheid nam van de grootheid Jean Paul Gaultier, die na vijftig jaar in het vak met pensioen gaat. Zijn laatste couture show, met 250 items, was een viering van de ontwerper's joie de vivre en meer. Een cast zo divers als de thema’s theater, nostalgie, showmanship en kitsch. Het publiek werd verrast door de openingslook die verscheen uit een doodskist, waarmee de zogenaamde begrafenis van Gaultier werd geimpliceerd. Wat volgde was een presentatie van zijn grootste hits gemaakt van gerecyclede stoffen en oude collecties, van zijn bekende sailor-print tot Madonna’s iconische beha. Gaultier eindigde waar hij begon, gedurfd, gepassioneerd en met gevoel voor humor.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited UK. Vertaling en bewerking vanuit het Engels: Tessa Guntlisbergen.

Beeld: eigendom Chanel, Valentino, Iris van Herpen