Oeko-Tex: Nieuwe testresultaten onthullen gevaarlijke chemicaliën in textiel

Oeko-Tex, bekend van zijn toonaangevende duurzaamheidskeurmerken, heeft nieuwe laboratoriumresultaten gepubliceerd over de Eco Passport-testcriteria. De analyse brengt in kaart welke chemische kleurstoffen de toegestane drempelwaarden het vaakst overschrijden en welke productgroepen hierdoor worden getroffen. Uit de resultaten blijkt dat vooral aniline, gechloreerde benzenen, tolueen, formaldehyde, siloxanen en chinoline regelmatig boven de veiligheidslimieten worden aangetroffen. Deze chemicaliën vormen aanzienlijke risico’s voor zowel de gezondheid van consumenten als het milieu wanneer de drempelwaarde wordt overschreden.

Aniline

Uit tests van Oeko-Tex blijkt dat 4,7 procent van de 1.640 onderzochte samples te veel aniline bevat, vooral in zure kleurstoffen (24,2 procent) en basische kleurstoffen (16,7 procent). De textielindustrie gebruikt aniline-kleurstoffen, afkomstig uit aardolie of steenkoolteer, vanwege hun sterke en langdurige kleureigenschappen. Zure kleurstoffen hechten goed aan eiwitvezels zoals wol en zijde, terwijl basische kleurstoffen vooral acrylvezels kleuren, maar minder kleurvast zijn. Ondanks milieuvriendelijke alternatieven, zoals plantaardige kleurstoffen uit indigo, kurkuma en meekrap, blijft aniline een belangrijk bestanddeel van synthetische kleurstoffen. Strikte regelgeving en controles moeten de risico’s van deze giftige stof in de textielsector beperken.

Gechloreerde benzenen en tolueen

3,8 procent van de 1.749 geteste monsters bevatte te hoge concentraties gechloreerde benzenen en tolueen. Vooral pigmenten (18,2 procent) en disperse kleurstoffen (5,7 procent) overschreden de limiet. Deze stoffen worden gebruikt als oplosmiddelen en ontvetters, maar kunnen schadelijk zijn voor zowel het milieu als de gezondheid.

Formaldehyde

Daarnaast test Oeko-Tex op formaldehyde, een stof die textiel kreukvrij, kleurvast en duurzaam maakt. Hoewel formaldehyde praktische voordelen biedt, kan het ook schadelijk zijn en allergische reacties veroorzaken. Laboratoriumtests tonen aan dat 2,7 procent van de 2.174 onderzochte monsters een te hoge concentratie bevat, vooral in middelen voor kreuk- en krimpbestendigheid (18,8 procent) en chemicaliën die textielververs gebruiken voor het verven en bleken van synthetische vezels (17,9 procent).

Siloxanen

In 1,7 procent van de 4.323 geteste samples overschreed de hoeveelheid siloxanen de toegestane limiet. Siloxanen verbeteren de flexibiliteit, waterafstotendheid en duurzaamheid van textiel en worden veel gebruikt in werkkleding en beschermende stoffen. Hoewel de meeste siloxanen veilig zijn, kunnen bepaalde varianten, zoals D4, D5 en D6, zich ophopen in het milieu en schadelijk zijn.

Chinoline

Chinoline, een giftige en mogelijk kankerverwekkende stof, wordt gebruikt voor felle kleuren en antimicrobiële behandelingen in textiel. Uit onderzoek blijkt dat 7,9 procent van de 478 geteste monsters chinoline bevatte boven de drempelwaarde. Vooral in disperse kleurstoffen – veel gebruikt voor het verven van synthetische vezels zoals polyester, nylon en acryl in sportkleding – werd een hoog percentage gemeten (26,4 procent). Daarnaast werd chinoline ook aangetroffen in zure kleurstoffen (11,8 procent), die worden toegepast op wol, zijde en polyamide.