Zwarte modellen die het gezicht van de mode hebben veranderd

Nu de aandacht van de mode-industrie voor de Black Lives Matter-beweging verslapt lijkt, grijpen we dit moment niet alleen aan om de zichtbaarheid van de huidige lichting zwarte modellen zoals Adut Akech, Precious Lee, Duckie Thot of Leomie Anderson te vieren, maar ook voor een terugblik naar de meest opvallende zwarte modellen van de vorige eeuw die, ondanks het feit dat ze dagelijks met racisme te maken kregen, toch uitgroeiden tot iconen.

Pat Cleveland

Pat Cleveland is nu weer in de belangstelling door haar nauwe band met Halston, het onderwerp van de veelbesproken Netflix-show met Ewan McGregor in de hoofdrol. Maar deze voormalige Halstonette heeft haar strepen op haar eigen manier verdiend. Haar verschijning op de catwalk in de beroemde ‘Slag van Versailles’ in 1973 samen met andere zwarte modellen zoals Billie Blair en Bethann Hardison maakte de weg vrij voor het zwarte model dat in de jaren 70 en 80 in Europa werkte. "Ik verloor heel wat opdrachten omdat ik niet het conventionele all-American uiterlijk had dat het grote publiek mooi vond," schrijft Cleveland in haar memoires, "Ik werd ook gepasseerd voor opdrachten die gingen naar modellen die een diepere tint bruin hadden." Moe van het racisme waar ze in de VS onder leed, verhuisde ze naar Parijs, werd huismodel voor Karl Lagerfeld bij Chloe, en zei dat ze alleen zou terugkeren naar de Verenigde Staten als er een zwart model op de cover van Vogue zou verschijnen.

Beverly Johnson

De Vogue-coverster die de terugkeer van Cleveland naar de VS teweegbracht, was Beverly Johnson, een voormalige atlete die van de industrie te horen kreeg dat ze te dik was om model te zijn. Toen agent Eileen Ford haar vertelde dat ze nooit op de cover van Vogue zou komen, vertrok ze naar het agentschap Wilhelmina en verzekerde zich van haar droomcover. Maar Ford had haar vergissing al ingezien toen ze Johnson zag op de cover van het tijdschrift Glamour dat het model vóór Vogue had bemachtigd. Opvallend: Pat Cleveland heeft gezegd dat ook zij door Ford was afgewezen op grond van haar ras.

Georgie Badiel

Georgie Badiel was Miss Afrika 2004, maar achter de pracht en praal ging de realiteit schuil dat haar dorp in Burkina Faso op ruim tien kilometer afstand van de dichtstbijzijnde waterput lag, een wandeling die ze elke ochtend om 6 uur moest maken voordat de zon te heet werd. Na haar succes in de jaren 2000 als model voor Louis Vuitton, Marc Jacobs, Lanvin en Diane Von Furstenberg, startte ze een liefdadigheidsinstelling om waterputten te bouwen in West-Afrika. Volgens haar website heeft ze meer dan 270.000 mensen toegang gegeven tot schoon water, en in 2018 ontving ze tijdens de Burkina Faso United Nations Mission in New York de hoogste eer van haar natie, de Chevalier de Merit Burkinabe.

Ilonka Toppenberg

Ilonka Toppenberg bracht het complexe vraagstuk van colorisme (een vooroordeel of discriminatie binnen een vermeend ras op basis van gradaties in de huidskleur, red.) in de mode onder de aandacht. Ondanks haar lichte huidskleur bezat ze zwarte uiterlijke trekken. In een industrie gefixeerd op de Eurocentrische standaard van schoonheid, werkte zij van 1987 tot 1997 voor de grootste Europese merken zoals Chanel, Chloé, Valentino en Yves Saint Laurent, en werd gekozen door zowel Elle UK als Elle France als één van hun "Top 10 Modellen". Maar Toppenberg heeft gezegd: "Omdat ik een gemengd model was, heb ik soms ervaren dat klanten vonden dat ik of te blank of te zwart was voor een baan."

Roshumba Williams

In 1987 vertrok Roshumba Williams met 150 dollar op zak vanuit Chicago naar Parijs, vastbesloten om model te worden. Ze werd aangenomen door Yves Saint Laurent als een van zijn cabine modellen, en werd al snel bevorderd tot catwalk model. "Mijn haar, de kortgeknipte afro, viel op. Ik was donker van huidskleur, maar Amerikaans, en ik was nieuw," vertelde Williams aan Marsellus Reynolds, auteur van ‘Supreme Models, Iconic Black Women Who Revolutionized Fashion’. "Ik was iets nieuws." Elle France was haar eerste publicatie-boeking en hoewel ze dat magazine en Saint Laurent als haar debuut in de modewereld beschouwt, was het haar afro-sportieve Sports Illustrated cover die haar aan de wereld introduceerde.

Iman

De in Somalië geboren Iman Abdulmajid, door Yves Saint Laurent beschreven als zijn droomvrouw, was ook twee decennia lang de muze van Gianni Versace, Calvin Klein, Halston, Issey Miyake, en een leger aan fotografen. In 1994 richtte ze haar eigen cosmeticamerk op, dat de weg vrijmaakte voor Rihanna's Fenty cosmeticalijn. Ze was gefrustreerd over het gebrek aan make-up voor getinte huidskleuren en moest regelmatig haar eigen kleuren mengen voor make-upartiesten die ze op shoots gebruikte.

De eerste Naomi, zoals ze vaak wordt genoemd, Sims was het eerste zwarte model dat op de cover van het prestigieuze tijdschrift Life verscheen, maar misschien nog belangrijker was een andere primeur, de mogelijkheid om in 1968 de cover van Ladies Home Journal te sieren, een tijdschrift dat in die tijd in 14 miljoen huishoudens werd gelezen. Aanvankelijk wilden de gevestigde modellenbureaus niet met Sims werken omdat ze zeiden dat haar huid te donker was, dus kreeg ze werk door fotografen rechtstreeks te benaderen totdat Wilhelmina haar uiteindelijk tekende. Toen ze stopte met modellenwerk ging ze ook in de beauty business en werd ze multi-miljonair met haar pruikenlijn.

Er zijn vele andere baanbrekende modellen die hier niet worden genoemd, Cicely Lopez, Donyale Luna, Beverly Peele, Winnie Harlow, Alex Wek, Liya Kibede, Veronica Webb, Karen Alexander, om er een paar te noemen. Marsellus Reynolds' 2019 boek ‘Supreme Models, Iconic Black Women Who Revolutionized Fashion’, dat hij omschrijft als het "eerste kunstboek gewijd aan zwarte modellen," biedt prachtige beelden van hen samen met interviews die de opofferingen, moed of het zelfvertrouwen onthullen dat ze bezaten om hen in staat te stellen een industrie te veroveren die hen niet altijd goedgezind was.

Mode-editor Jackie Mallon is ook pedagoge en auteur van Silk for the Feed Dogs, een roman die zich afspeelt in de internationale mode-industrie.

Dit artikel is eerder verschenen op FashionUnited.COM. Vertaling en bewerking naar het Nederlands: Ilona Fonteijn.