Marian Wigger: "Vooruitkijken, iets nieuws bedenken vind ik fantastisch"

Het kwam als een verrassing toen Marian Wigger in 2006 ogenschijnlijk vanuit het niets de multibrand webshop en het merk Zenggi.com begon. Het is nu nauwelijks meer voor te stellen, maar online winkelen stond nog in de kinderschoenen en leek voorbehouden aan snelle jongens en internet cowboys, niet aan keurig gevestigde modeontwerpers van begin vijftig. Dat zij een pionier was ziet Wigger nu eigenlijk pas in, om daar lachend aan toe te voegen: “Dat doe ik dus nooit meer!” Haar beslissingen, zowel zakelijk als creatief, gaan vaak op gevoel. Gevoel dat wordt gevoed door ruim veertig jaar mode-ervaring, dat wel.

De naam Marian Wigger zal bij de jongste generatie modemensen misschien niet meteen een bel doen rinkelen, maar zij was rond de eeuwwisseling vrij bekend in de branche. Wigger was ruim veertien jaar lang verantwoordelijk voor het succes van Turnover, een Nederlands merk dat samen met G-star en nog vijf andere modelabels, deel uitmaakte van de Secon Group. Secon bestaat niet meer, maar was toen een van de grootste Nederlandse modeondernemingen en draaide op het hoogtepunt, midden jaren negentig, een jaaromzet van bijna 250 miljoen gulden. In 2002 werd het succes van Wigger met Turnover bezegeld met een oeuvreprijs, de Grand Seigneur. Kort daarop zei zij het bedrijf vaarwel en verdween drie jaar van het toneel.

Zenggi.com, waar Wigger in 2006 mee terugkeerde in de modebranche, begon als een multibrand webshop, een soort Net-a-porter.com voor de lage landen, en een kleine, eigen, collectie cashmere jurken. Inmiddels ligt de focus geheel op het eigen label dat nu een totaalcollectie biedt. “Als webshop kun je eigenlijk alleen winst maken wanneer je heel groot bent en enorme hoeveelheden verkoopt. Als groothandelsmerk is het iets makkelijker een winstgevend bedrijf op te bouwen,” vertelt Wigger. “Ik heb dat onderschat, maar ik ben niet de enige. Je moet blijven investeren in online marketing, de kosten voor verzenden en de retouren, het loopt zo hoog op. Inmiddels is dat allemaal wel bekend, maar toen ik Zenggi begon nog niet.” In 2015 heeft zij daarom de knoop doorgehakt en is gestopt met het inkopen van andere merken om zich volledig op het eigen merk te concentreren. Het label Zenggi draaide inmiddels een paar seizoenen als groothandelsmerk en dat ging goed. Met veel plezier denkt Wigger terug aan die eerste collecties. Schaterlachend beschrijft zij het gezicht van Zenggi’s wholesale manager. “Ben (Ben van Gaalen, red.) zei: ‘Hoe moet ik in vredesnaam vijftien vrijwel identieke donkerblauwe jurken verkopen?’ Tja, zo was die collectie nu eenmaal en na een paar weken zei Ben gelukkig: ‘Dit heb ik nog nooit meegemaakt, iedereen koopt die donkerblauwe jurken in!”

Een jaar later kwam TRVL DRSS erbij, een aparte lijn met dameskleding in ‘travel kwaliteit’. TRVL DRSS is niet zomaar uit het niets ontstaan, zegt Wigger. “Ik kende de stof van het Franse merk M+F Girbaud dat er groot mee is geworden. Jaren heb ik gezocht naar die ‘travel kwaliteit’ en toen ik rond 2007 in Italië eindelijk de fabriek vond die het maakte, heb ik het meteen opgenomen in de Zenggi collectie. Die eerste jurk verkocht goed en ik had ‘m die zomer zelf ook in de koffer gedaan. Het was zo’n fijn kledingstuk en zo praktisch…” In de jaren daarop doken regelmatig items in ‘travel kwaliteit’ op in de Zenggi-collectie en in 2016 werd TRVL DRSS verzelfstandigd. Inmiddels is TRVL DRSS iets groter dan Zenggi. “De verhouding qua omzet zal nu zo 60/40 zijn denk ik,” zegt Wigger. Beide labels worden in meerdere landen verkocht - naast Nederland en België ook in Duitsland, Oostenrijk en Italië - soms bij dezelfde winkels, vaak ook niet. “TRVL DRSS heeft meer leveringen. Het is ook makkelijker of toegankelijker zo je wil, het appelleert in ieder geval aan een groter publiek. Zenggi is meer specifiek voor een bepaalde vrouw. Het prijspeil van TRVL DRSS is ook aantrekkelijk. Of ik vooraf had verwacht dat het groter zou worden dan Zenggi? Ja, eigenlijk wel, maar toch was het niet de insteek. De insteek was: ‘ik ben hier zelf zo blij mee, dan is een ander dat ook.”

Wigger heeft haar voormalig rechterhand van Turnover, Karen Kämena, aangetrokken als hoofdontwerper voor Zenggi. Zelf tekent Wigger de TRVL DRSS collecties. “Karen is een veel betere ontwerpster dan ik,” zegt zij, “ik vertrouw haar volledig. Karen kan vanuit het niets beginnen met ontwerpen, maar ik moet alles juist altijd heel erg netjes en gestructureerd doen. Ik begin met de planning, het aantal styles, het raamwerk. Daarna ga ik het uitwerken en iedereen aan z’n hoofd zeuren: ‘Waar hebben jullie zin in meisjes? Broeken? Jurken?’ Dat klinkt misschien alsof het uit de losse pols gaat, maar dat is niet zo. Dat kan alleen omdat ik eerst de planning en opzet van de collectie helemaal heb uitgewerkt.” De TRVL DRSS collectie is gebouwd op het materiaal, de gladde elastische tricot die ook wel travel jersey wordt genoemd. In de beperking van het materiaal vindt Wigger een creatieve uitlaatklep. “Ik vind het spannend om binnen die grenzen zoveel mogelijk te doen.”

Tijd voor de volgende stap. “Verder ontwikkelen is een must, zeker omdat de halve modewereld (sic) inmiddels travel collecties heeft.” TRVL DRSS brengt nu vier collecties per jaar, maar nog steeds in die ene stof. Voor de koudere maanden werkt Wigger aan iets nieuws. “Ik ben op zoek naar een stof met dezelfde usp’s, die dus niet kreukt, elastisch is en snel droogt, maar ook iets warmer aanvoelt, omdat ik merk dat ik daar in de koudere maanden zelf behoefte aan heb.” Marktonderzoek laat zij niet doen. “Ik neem mezelf als maatstaf en probeer het gewoon. Net als toen met de donkerblauwe jurken. Als ik er blij mee ben, is een ander dat meestal ook. En als dat niet zo is, dan stop ik er weer mee.” Het blijkt de kracht te zijn van deze ondernemende ontwerpster. “Ik ben heel goed in het bedenken van concepten, de grote lijnen en vervolgens in de knoop doorhakken of we het wel of niet gaan doen.” Voor de uitwerking heeft zij een jong team “heel goede mensen” om zich heen verzameld. “Mijn motto is dat je voor je bedrijf mensen moet zoeken die beter zijn dan jij.” Of ze misschien overweegt om wat minder te gaan werken? Een schaterlach. Op het wit gemeubileerde hoofdkantoor in Amsterdam is nog genoeg te doen, wil Wigger maar zeggen. De Italiaanse fabriek stuurt de tests in nieuwe materialen. De twee webshops worden vernieuwd en de fotografie onder handen genomen en dan moet er weer een nieuwe collectie worden gemaakt. “Ooit zal ik wel minder moeten gaan werken ja, maar nu ben ik daar nog niet mee bezig. Ik vind het nog steeds heel erg leuk om te doen. Ik heb zoveel plezier in het vooruit kijken, daar geniet ik echt van. Naar een beurs gaan vind ik iedere keer weer helemaal te gek. Als ik reis heb ik dat ook. Ben heel nieuwsgierig en wanneer ik aankom wil ik overal tegelijk naar toe. Binnen een dag heb ik alles in kaart gebracht, weet waar het leuk is, waar we gaan eten, enzovoort. De opwinding, de nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen, de prikkel van het volgende project, dat is mijn drijfveer.”

Beeld: Collectiebeelden TRVL DRSS, Marian Wigger