Kleding is ook gewoon leuk (toch?!)

Kleding is ook gewoon leuk. Toch? Ja. En toch worstel ik hier als modeprofessional én eindconsument soms mee.

Ik hou van mode. Minder van de industrie (specifiek de donkere en niet-duurzame kanten), maar nog altijd van mooie producten.

Voor mezelf koop ik al jaren — deels bewust, deels onbewust — minder kleding. Ik probeer een tijdlozere garderobe op te bouwen en minder mee te gaan met trends.

Ik heb niet zoveel meer “nodig”. Zoals een van mijn beste vriendinnen altijd grinnikt, is het alles of niets. Naar kantoor ga ik in een minimalistische chique mode-outfit en zit mijn haar in de krul, maar zeker de helft van de week kun je me uittekenen in sportkleding waarin ik evengoed boodschappen, het huishouden doe en thuis werk.

En de spullen die ik wel koop: liever een duurder kwalitatief mode-item of luxe kleding tweedehands via bijvoorbeeld Vestiaire Collective. Verder besteed ik mijn geld het liefst aan vakanties en uitstapjes, lekker eten, interieur en boeken.

Wel ben ik intussen meer geld gaan uitgeven aan kleding voor iemand anders, onze zoon van nu 4,5 jaar oud. Het begon met mooie babykleding: van Dilling (favoriet), Konges Sløjd, +1 in the family, Play Up, Lil’ Atelier, Hvid slofjes, een wollen jasje van Engel Natur en de bamboe rompers van Hema.

Terwijl hij groeide, werd dat soms wat lastiger omdat hij met 1,5 jaar ineens een flink uitgesproken mening had over wat hij aan wilde - iets met de appel valt niet ver van de boom. Gelukkig zitten we tegenwoordig weer meer op één lijn en kan ik weer wat losser gaan met modieuze looks.

Duurzaam consumeren en modieus kleden: kan het samen?

In mijn werk spreek ik regelmatig met duurzaamheidsexperts: als je een groenere garderobe op wil bouwen, moet vooral dragen en zorg dragen voor wat je hebt. Overweeg huren of tweedehands kopen, schaf niet te veel nieuw aan (want het maken van nieuwe kleding drukt het meest op het milieu).

Tegelijkertijd draag ik, als modeprofessional, de zelfstandige winkeliers die brood op de plank verdienen met de verkoop van (kinder)kleding, een warm hart toe. En een aantal producenten even goed. Zij hebben het lang niet altijd even makkelijk tussen het geweld van de fast fashion spelers en grootwinkelbedrijven.

Een blik op zijn garderobe

Waaruit de kledingkast van onze zoon nu precies bestaat?

Schoenen koop ik bij kundige schoenenzaken in de buurt: zoals Bremmer in Waddinxveen en Van Keeken in Alphen aan den Rijn. Ondermode en sokken bij de Zeeman en Hema.

Leuke fysieke kinderkleding winkels zijn er in de directe omgeving (dorp Boskoop) minder. In Gouda, een stad op 15 min afstand, heeft Onze Nieuwe Winkel een mooi aanbod nieuwe kleding van de bekende kinderlabels en Studio Kiewie is een tweedehands kindermodezaak dat aan resale doet - een leuk adres, al heb ik er nog niets aangeschaft.

Het meeste shop ik online: ik kies bewust en kies voor kwaliteit. Bij het mooie modemerk American Vintage bijvoorbeeld of bekende kinderwebshops zoals Labels for Little Ones, Smallable, Spruit Kids Conceptstore en Wonder for Kids. Voorts koop ik wel eens wat bij Omoda, weidewinkel Van Tilburg en Zalando - vooral vanwege hun brede assortiment.

Thuis passen vind ik prettig. Niet ten laatste omdat de maatvoering van kinderkleding helaas - net zoals reguliere mode - verschilt per merk en soms zelfs per model binnen een collectie. Broeken zijn hier het lastigst.

Door schade en schande, ben ik wijzer geworden. Zo weet ik nu dat het Franse Petit Bateau bijna twee maten kleiner valt dan de Nederlandse maat. Adidas, Scotch & Soda, Zara, Bobo Choses en Ralph Lauren vallen meestal (bijna) een maat kleiner, kindermode van H&M en Hema valt op maat of iets groter uit. Het ene label gebruikt de conventionele maten zoals 122 en 128, de ander telt met leeftijd in jaren, zoals 5 years en 7 years of juist weer 6 jaar en 8 jaar.

Vinted: leuk, betaalbaar en een beetje verslavend

Tweedehands kinderkleding kopen is ook favoriet.

Via Vinted kun je een enorme hoeveelheid kinderkleding van designermerken zoals een Ralph Lauren en Lacoste vinden. Vooral in Frankrijk en Italië zijn ze daar dol op, wat het aanbod groter maakt dan in Nederlandse winkels. En het mooie? Ze verkopen die items vaak voor een klein prijsje.
Ook het aanbod van klinkende namen is op het “modemarktplaats” groot: denk aan een Donsje, Bobo Choses, Maed for Mini, Sproet & Sprout, Mini Rodini, Nixnut, Gray Label en Emile et Ida.

Sinds kort verkoop ik ook op Vinted. Maar ik heb het geld dat ik ermee verdiende nog nauwelijks naar mijn bankrekening overgemaakt. Vaker koop ik er leuke, nieuwe spullen van - ook alvast in volgende maten. Door binnen het platform verdiende ‘Vinted tegoed’ te betalen met een klik op de knop, lijkt het amper of niets te kosten - klassieke girl math, zoals mijn vriend laatst fijntjes opmerkte: ‘Je kunt het ook gewoon op je bankrekening zetten.’

Op de homepage pagina worden mij voortdurend nieuwe aanbevelingen gedaan, afgestemd op mijn smaak en eerdere aankopen. En wie de échte parels/leuke koopjes wil vinden? Die moet regelmatig inloggen om de laatste advertenties te bekijken die passen bij je bewaarde zoekopdrachten – die je kunt instellen voor je favoriete merken, in de benodigde maat - ik heb er wel een stuk of vijftien.

Voor je het weet ben je, als je niet oppast, slachtoffer van het zogeheten rebound effect. Dat wil zeggen: zo kan tweedehands kopen duurzamer zijn, maar soms leidt het juist tot méér consumptie. De Volkskrant schreef er al in 2021 over in Kopen en verkopen op Vinted: ‘Laatst kwamen er op één dag twaalf pakketjes voor ons binnen. Het is hier elke dag unboxing day’ (Evelien van Veen, 10 maart 2021).

Vinted verdient aan elke transactie een klein bedrag en dat legt het bedrijf geen windeieren. In 2024 draaide het moederbedrijf van Vinted 813,4 miljoen euro aan omzet en bedroeg de winst 76,7 miljoen euro, zo werd vorige week bekend.

Ondanks bewust kiezen, is de eindstand: meer dan nodig

Voor een kind heb je best wat nodig: denk aan een zomer- en winterjas, sandalen, sportschoenen, regenlaarzen en misschien nog een regenjas, skipak en snowboots. Badkleding, jeans, truien, T-shirts en vesten.

Kleding wordt elke dag vies en broeken slijten snel door het spelen. Bovendien moet je ook wat reserve-outfits hebben voor de rugzak naar school, de BSO en oma.

Maar heel eerlijk: onze zoon zou het zeker met minder kleding kunnen doen.

Ik stel mezelf een beetje gerust met de gedachte dat de merkkleding zijn waarde behoudt en ik de meeste kleding weer een volgend leven geef, door het te verkopen wanneer hij er niet meer in past, items door te geven aan vriendinnen of mijn zusje voor ons kersverse neefje.

Het blijft zoeken naar balans

Het blijft zoeken naar balans. Voor mijn kind wil ik bewuster kopen. Vooral niet te veel (want op naar die duurzamere toekomst).

Maar aankleden en het maken van outfits is ook leuk – bovenal vind ik het belangrijk dat hij zich goed voelt in wat hij draagt.

Vanmorgen toen hij zijn witte schoenen aantrok om naar oma te gaan, zei hij nog: “Dit staat leuk hè, mam.”

"Herken jij de spagaat tussen je kind modieus willen kleden en toch bewust willen kiezen voor duurzaamheid?”

Ik vroeg andere modeprofessionals én moeders naar hun koopgedrag en motivaties rondom kinderkleding:

“Ik herken in zekere mate je dilemma, maar heb denk ik een goede balans gevonden,” liet modejournalist en schrijver Natasja Admiraal uit Haarlem weten. “Ik ben niet zo gevoelig voor merken of de laatste trends en koop bewust kleding die mijn dochters (van 5 en 7 jaar) écht dragen om te voorkomen dat de helft van de kleding ongedragen in de kast blijft liggen. Hun garderobe bestaat grotendeels uit tweedehands kleding en doorgeschoven items, aangevuld met basics van Hema en af en toe iets van Zara of Zalando. Vinted gebruik ik vrijwel nooit. Ik ga veel liever naar leuke vintage winkels in de buurt, zoals Opa Drop (waar ik recent leuke zomerjurken van duurzame merken als Lil’Atelier, Marlot Paris en Brotes kocht) of Terre des Hommes.”

Haar praktische tip voor moeders die duurzamer willen kopen: “Koop tweedehands alvast in grotere maten, zodat je later duurzaam kunt ‘shoppen’ uit eigen kast,” aldus Admiraal.

Philippine Kaiser, oprichter van het schoenen- en tassenmerk 5PM uit Eindhoven, zei: “Sinds de geboorte van Alix (bijna 3) koop ik het grootste deel van haar kleding bewust. Haar eerste pakjes waren handgebreid en vond ik via Vinted. Omdat ik ook de productiekant van de mode-industrie goed ken, ben ik kritisch op merken die zich als duurzaam profileren. Het is zo’n complex vraagstuk. Waar wordt iets gemaakt? Onder welke omstandigheden? Van welke materialen? Met welke chemicaliën behandeld? Hoe komt het uiteindelijk hier? Ik zie vaak dat merken één van deze punten aanpakken en zich dan duurzaam noemen, terwijl het hele plaatje ontbreekt.”

“Voor mij zit duurzaamheid vooral in kwaliteit. Kleding die lang meegaat, die je kunt doorgeven of weer kunt verkopen. Op Vinted koop ik niet overmatig, maar kies ik gericht items van merken waarvan ik weet dat ze mooi blijven, ook na heel veel wasbeurten. Alix' haar kleding koop ik het liefst bij Nederlandse merken als Sproet&Sprout. Ondergoed en pyjama’s haal ik bij Hema. Ik heb in het verleden weleens wat bij grote ketens gekocht, maar merkte dat de kleuren snel vervagen. Daar ben ik nu wel klaar mee,” aldus Kaiser.

Collega en senior redacteur van FashionUnited France, Julia Garel uit Utrecht, liet desgevraagd weten geen spanningsveld te voelen tussen stijl en duurzaamheid. "Ik kom eigenlijk niet in de verleiding om merkkleding te kopen voor mijn dochter van één jaar. Ik schat dat ik slechts zo’n vijf procent van haar garderobe nieuw heb gekocht — alleen dingen die echt nodig waren. De rest, zo’n 95 procent, bestaat uit gekregen stukken of tweedehands vondsten uit fysieke winkels. Voor mezelf speur ik graag op Vinted naar dat ene unieke fashion item, maar kinderkleding koop ik daar eigenlijk nooit."

Lees ook:

• 'De meeste consumenten weten dat goedkope trendy kleding niet duurzaam is: waarom blijven ze het toch kopen?
• Waar blijft de systeemverandering in de modebranche?
• De toekomst van mode: is less more?