Er zijn talloze duurzaamheidsinitiatieven, maar wie in de mode-industrie drijft de transitie écht – of hun inspanningen nu wel of niet zichtbaar zijn voor het grote publiek? We interviewen changemakers, consultants, duurzaamheidsdeskundigen en activisten in de mode. Wat kunnen we van hun werk leren?

In aflevering 6: Leanne Heuberger, MVO-specialist bij Zeeman, de textieldiscounter die wil laten zien ‘dat goed en goedkoop samen kunnen gaan’. De duurzaamheidsinspanningen van het bedrijf worden niet alleen opgemerkt door/binnen de sector, maar ook ervaren door de consument (Nederlanders zien Zeeman zien als “meest duurzame modemerk”, zo bleek eerder dit jaar uit een groot merkenonderzoek).

Fashioning Change – aflevering 6: Leanne Heuberger, MVO-Specialist ‘Planeet’ van Zeeman

1. Wie ben je en wat is je achtergrond?

“Ik ben Leanne Heuberger, MVO-specialist bij Zeeman, waar ik me richt op de ‘Planet’-kant.

“Ik begon mijn carrière bij de sociale onderneming True Price en werkte daarna 4,5 jaar als duurzaamheidsadviseur bij Impact Institute. Daar hielp ik bedrijven in de textiel-, voedings- en financiële sector om hun sociale en milieu-impact te verbeteren, onder andere door leefbaar loon-programma’s in ketens te implementeren. Sinds 2023 werkte ik vanuit Impact Institute al samen met Zeeman en sinds april van dit jaar ben ik hier officieel in dienst.”

2. Waar werk je aan?

“Ik werk momenteel vooral aan het klimaattransitieplan. We zijn begonnen met een nulmeting om duidelijk te krijgen waar onze milieu-impact het grootst is en de basis om heldere doelen en acties op te stellen. Op het gebied van klimaat is er het meest te doen, al kijken we ook bewust breder, bijvoorbeeld naar risico’s en kansen op het gebied van biodiversiteit en water.”

“Veel van die impact zit, zoals bij de meeste retailbedrijven, in de productie van ons assortiment. Daarom stem ik veel af met collega’s van inkoop, supply chain, HR en vastgoed om samen stappen te zetten.

“Daarnaast koppelen we ketenverduurzamingsprojecten aan dit plan, zoals ons lopende initiatief met vijf fabrieken in samenwerking met Solidaridad. Dat richt zich op de wet processes (de natte bewerkingen zoals verven, red.) die veel energie en water vragen, en waar we samen verbeteringen kunnen realiseren.”

3. Wat kan de textielsector concreet doen om meer impact te maken? Hoe kijk je bijvoorbeeld naar samenwerking?

“Ik denk dat het neerkomt op twee dingen: ketenverduurzaming en circulariteit. Bij Zeeman hebben we bijvoorbeeld een leefbaar loon-programma. Daar kijken we naar de fabrieken waar wij inkopen en dragen we, afhankelijk van ons inkoopvolume, bij zodat medewerkers dichter bij een leefbaar loon komen. Dat doen we bewust, waar mogelijk samen met andere merken die bij dezelfde fabriek sourcen, want dan bereik je veel meer – of het nu gaat om hogere lonen of investeringen zoals zonnepanelen. Het gaat erom dat de lasten niet alleen bij fabrieken komen te liggen, maar dat we als sector samen optrekken. Zoals onze CEO zegt: het draait om een ‘coalition of the willing’, omdat we alleen door samenwerking en kennisdeling stappen vooruit kunnen zetten in zo’n verweven sector.”

“Daarnaast zetten we sterk in op circulariteit. Op onze inkoopafdeling werken drie collega’s, onder wie senior inkoper Marielle van Dillen, volledig aan circulariteit. Zo houden zij zich bezig met tweedehands artikelen in de winkel en met post-consumer: het recyclen van afgedankt textiel. Dat laatste is in Nederland nog heel nieuw en vraagt om het bouwen van nieuwe ketens en het experimenteren met materialen. Het droombeeld is dat andere retailers ook aansluiten, want pas als er meer schaal komt, wordt het voor ketenpartijen echt interessant en kan circulariteit succesvol en rendabel worden.”

4. Waar staan we op het gebied van duurzaamheid in de textielsector? Zijn we al op een kantelpunt?

“Het is moeilijk te zeggen of we al echt op een kantelpunt zitten. In mijn vorige werk bij een sociale onderneming zat ik vooral tussen koplopers, en dat geeft geen eerlijk beeld van de hele sector. Wat ik nu wel zie, is dat financiële instellingen steeds vaker vragen om klimaatdoelen en basisinformatie, en dat helpt bedrijven om het concreter te maken.”

“Daarnaast merk je dat steeds meer medewerkers duurzaamheid belangrijk vinden. Als het niet terugkomt in je strategie, verlies je aantrekkingskracht als werkgever. En met nieuwe wetgeving zoals de CSRD wordt de financiële kant van duurzaamheid ook steeds zichtbaarder. Neem katoen, nog altijd een veelgebruikt materiaal: door klimaatverandering staat de landbouw van katoen onder druk. Zelfs als bedrijven en leiders in de mode duurzaamheid niet intrinsiek voelen, wordt het onvermijdelijk een economisch en strategisch onderdeel van hun bedrijfsmodel.”

5. Hoe kijk je naar de toekomst? Is je glas halfvol of halfleeg?

“Het wisselt een beetje per dag. Richting 2030 voelt het echt als now or never: dat motiveert, maar laat ook zien hoeveel werk er nog te doen is. Die deadline is ook nodig, want we weten allemaal dat het met de planeet de verkeerde kant opgaat.”

“Een groot deel van de klimaattransitie draait om schone energie, en gelukkig zie ik die energietransitie al volop op gang komen in landen als China en India. Dat is een trein die niet meer te stoppen is en dat geeft me hoop. Al blijft het hard werken.”

6. Tot slot: nog een laatste uitsmijter voor onze lezers? Welke tip, les of stof tot nadenken wil je retailers meegeven?

“Soms moet je ook gewoon starten met verduurzaming of circulariteit. En dan moet je even accepteren dat het ploeteren is en niet direct geld op zal brengen. Als je begint, zul je gaandeweg leren en stap voor stap verder komen. Begin gewoon!”

Het klimaattransitieplan wordt nog voorgelegd aan externe stakeholders, zoals de leveranciers. Het doel is om het plan eind dit jaar of begin volgend jaar te publiceren.

Bronnen:
- Interview Leanne Heuberger Zeeman op 16 september 2025.
- Voor dit artikel is gebruikgemaakt van AI-tools voor de transcriptie van het interview en ter ondersteuning bij het schrijven.