Begrippenlijst (A-Z)

Deadstock

De vloek van het T-shirt van 3 euro

Overstock

Race naar de bodem / race to the bottom

Reststoffen / Leftover fabric

Wat is deadstock en wat is overstock? Wat is het verschil?

Reststoffen, ‘leftover fabric’

Reststoffen of leftover fabric is overgebleven stof. Het kan afkomstig zijn van merken die te veel stof hebben besteld, of van fabrikanten, denk aan stof in verkeerde kleuren of met foutjes of van geannuleerde orders. Normaliter wordt dit weggegooid en gaat het dus verloren. Men noemt reststoffen ook wel eens deadstock.

Deadstock

De term deadstock verwijst echter meestal naar onverkochte modeartikelen of andere producten (zoals dus bijvoorbeeld reststoffen) die niet zijn verkocht en nog steeds op voorraad zijn bij een winkelier of fabrikant. Deadstock kan ontstaan als gevolg van verschillende redenen, zoals overproductie, veranderingen in de vraag van consumenten, seizoensgebonden trends die veranderen, of simpelweg slechte planning.

Overstock

Overstock wordt weleens als synoniem gebruikt voor deadstock, maar feitelijk is het iets anders. Overstock is overtollige voorraad, ofwel restvoorraad, lees: onverkochte kledingstukken. Overstock kan bijvoorbeeld ontstaan omdat teveel is ingekocht of verkeerde prognoses. Vaak wordt overstock nog actief aangeboden (lees: is het nog te koop voor de consument). Deadstock is meestal niet langer bedoeld voor de verkoop, en deadstock is al vaak uit de inventaris verwijderd.

Dit wordt bedoeld met de race naar de bodem in de modeindustrie en de vloek van het 3 euro T-shirt

Race naar de bodem / Race to the bottom

In de modebranche verwijst de race naar de bodem naar het fenomeen waarbij kledingbedrijven hun kleding zo goedkoop mogelijk produceren en steeds verder proberen te bezuinigen om competitief te blijven. Want, de modebranche is een verzadigde en competitieve markt.

Prijsconcurrentie is al decennia aan de gang. Onze kleding is steeds goedkoper geworden. Veel kledingproductie is verplaatst naar landen met lagere productiekosten zoals Bangladesh. Ook zijn modebedrijven meer kleding van goedkopere materialen zoals bijvoorbeeld polyester gaan maken. Met de opkomst van fast fashion bedrijven en discounters waar een T-shirt voor de bodemprijs van 5 euro of soms maar 3 euro in de rekken ligt, is prijsconcurrentie in de sector verder opgevoerd.

Voor kledingmerken is een zo laag mogelijke kostprijs doorgaans interessant. Over de productieprijs wordt vaak stevig onderhandeld.

Hoe goedkoper een product kan worden gemaakt, hoe goedkoper een kledingmerk het in de markt kan zetten (en hoe meer geld er kan worden verdiend).

Prijs gaat daarbij vaak voor de impact op mens en milieu, en vaak ten koste van bijvoorbeeld een eerlijke arbeidsvergoeding voor de mensen die onze kledingstukken in elkaar zetten.

De term wordt overigens ook gebruikt voor de spiraal van overproductie, overconsumptie en het dolgedraaide modesysteem.

De vloek van het 3 euro T-shirt

Met "de vloek van het T-shirt voor 3 euro" wordt verwezen naar het fenomeen waarbij mensen extreem lage prijzen voor kleding, zoals T-shirts die slechts een paar euro kosten, normaal zijn gaan vinden en modebedrijven zijn gaan zoeken naar manieren om de productiekosten verder te verlagen om aan deze verwachting te voldoen. Want hoe goedkoper ze hun producten kunnen laten maken, hoe goedkoper ze in de markt kunnen worden gezet en/of hoe meer winst er kan worden gemaakt.

Bronnen:
- FashionUnited.nl artikel 'Van iets bestaands iets nieuws maken is ‘in’: dit is upcycling', 5 september 2023
- FashionUnited artikel 'Wat is fast fashion? (Met de term kan snelle productie of snelle consumptie worden bedoeld)', 28 augustus 2023
- FashionUnited artikel 'Dit is greenwashing (en de laatste stand van zaken)', 10 juli 2023
- Delen van deze artikeltekst zijn gegenereerd met een kunstmatige intelligentie (AI) tool en daarna geredigeerd.